19

1.3K 237 49
                                    

Όταν έφτασα σπίτι, η κ.α Ρόουζ είχε τελειώσει όλες τις δουλειές και περίμενε εμένα. Με ρώτησε τι θα ήθελε να μας φτιάξει, αλλά την είχα αφήσει εκείνη να ετοιμάσει ότι ήθελε. Άφησα τα πράγματα στην κουζίνα και της έδωσα το τηλέφωνο μου για να καλέσει στο κατάστημα με τα χαλιά. Θα μας το έστελναν μέσα στις επόμενες ώρες.

Ανέβηκα γρήγορα τα σκαλιά και μπήκα στο δωμάτιο του Τάιλερ. Ήταν ξαπλωμένος ακόμα στην ίδια θέση. Φαινόταν τόσο κουρασμένος και αδύναμος. Τον πλησίασα και έριξα μια ματιά στην πληγή του. Ευτυχώς είχε επουλωθεί με επιτυχία. Κάθισα δίπλα του και πέρασα τα χέρια μου μέσα από τα μαλλιά του.

- Νόμιζα ότι είχες φύγει.

- Είμαι εδώ τώρα. Πως νιώθεις.

Ο Τάιλερ άνοιξε τα μάτια του και με κοίταξε. Ανακάθισε στο κρεβάτι και ακούμπησε την πλάτη πίσω.

- Νιώθω ακόμα αδύναμος. Αυτό το μαχαίρι αν δεν έβγαινε θα με είχε σκοτώσει.

Αναδεύτηκα στη θέση μου και ο Τάιλερ πήρε αμέσως το πρόσωπο μου στα χέρια του.

- Είμαι εδώ μαζί σου. Είμαι εδώ γιατί εσύ με έσωσες.

- Δεν θέλω να φαντάζομαι τι θα γινόταν αν δεν είχες προλάβει να έρθεις. Ήσουν στους Χεμς σωστά;

Για μια στιγμή το βλέμμα του σκοτείνιασε και κατάλαβα ότι όταν θα συνερχόταν θα έκανε μεγάλο κακό σε εκείνους.

- Ναι. Ο Ντέιβιντ συνεργάζεται με εκείνους για να μας κάνει κακό. Ακόμα και στην αδερφή του.

Για μια στιγμή η καρδιά μου σταμάτησε. Αν πάθαινε τίποτα η Κάθριν δεν θα συγχωρούσα τον εαυτό μου. Έπρεπε να την προστατεύσω και αυτό θα έκανα. Ήμουν πιο αδύναμη από εκείνη πλέον, αλλά δε λογαριάζω τίποτα όταν πρόκειται για τη ζωή της φίλης μου.

- Το ξέρω. Η Κάθριν τον παρακολουθούσε. Αν κατάφεραν να σου κάνουν τέτοιο κακό, τι θα μπορούσαν να κάνουν σε εκείνη; Τάιλερ φοβάμαι. Ο Λούκας το ξέρει;

- Εκείνος με βοήθησε. Την τελευταία στιγμή ήρθε και σταμάτησε τον πατέρα του. Αμέσως έφυγα και όταν έφτασα είδα το πρόσωπο σου.

Πέρασε μία τούφα από τα μαλλιά μου πίσω από το αφτί μου και χάιδεψε με τον αντίχειρα του, το μάγουλο μου.

- Τάιλερ χρειάζεσαι αίμα. Πρέπει να βρεις τις δυνάμεις σου.

Μου ξέφυγαν τα λόγια χωρίς να το σκεφτώ καν. Ίσως να τον άφηνα να πιει το δικό μου. Το βλέμμα του αμέσως σκοτείνιασε και γύρισε το κεφάλι του αλλού.

Οι Αποχρώσεις των Σκιών | Σκοτεινό Πνεύμα (3ο Βιβλίο)Where stories live. Discover now