BÖLÜM 17: "İZ"

60K 2.1K 465
                                    

Multi: Rüzgar Vuslat

İthaf: denizxaxgly

Sonuna kadar açılan gözlerimi kapatarak, dediklerini hazmetmeye çalıştım. Dudaklarım bunu kesinlikle istiyordu. Ama yapamazdım.

Kafamı geri çektiğimde kolumu biraz daha sıkarak beni kendine çekti.

"Benden uzaklaşma,"

Bakışlarım gözlerine ardından tekrardan dudaklarına çevrildi. Yutkunarak ve gözlerimi kırpmadan dudaklarına bakmaya devam ederken "Utanma," diye fısıldadı. "Onları özledim."

Bakışlarını dudaklarıma çevirdiğinde kaşlarımı çatarak ona bakmaya devam ettim.

Beynimdeki siyah yılan nihayet uyanıp "Onu öpemezsin!" diye bağırdığında, sinir hücrelerim öyle hızlandılar ki, siyah tarafım uyanıp âdeta 'ben buradayım' diye çığırdı. O siyahlıktan güç alıp, kaşlarımı çatarak Rüzgar'ın yanağına bir öpücük bıraktım.

"Ben özlemeyi hiç sevmem, Sara. Bununla yetinmeyeceğimi sen de biliyorsun."

Ellerimi, titremesinler diye bacaklarımın altına sararken Rüzgar'ın baş parmağı alt dudağımın hemen üstüne baskı uyguladı. Gözlerim iri iri olurken yüzünü yüzüme yaklaştırdı.

"Öpmeye kıyamıyorum,"

'Ama bağırmasını biliyorsun' diye bağıran iç sesim çok sinirliydi. Ama şu an ben, aşırı doz heyecandan dolayı, kurbanlıklar gibi dilimi yan tarafa çıkarıp ölecektim şurada. Allah'ım, şu sevgili kuluna bir yardım...

"Öpme o zaman,"

Gözleri gözlerimin retinasını alevlendirirken, eli çenemi tutup beni kendine biraz daha çekti.

Rüzgar'ın gözleri gözlerime bakmayı boşladığında, elleri yanaklarımın yanlarına sabitlendi ve âdeta kalbimi ağrıdan kavuran o öpücüğü kondurdu. Dudaklarıma değil, alnıma.

Çenem, benden bağımsız titrerken, Rüzgar'ın parmakları yanaklarımda gezindi.

"Seni dinledim, çirkin. Bu, benim için her ne kadar zor olsa da..."

Her kelimesinde daha da çatılıyordu kaşlarım. Beni öpmemesi neden onun için zordu ki?

Gözlerimi kaçırarak ellerimi bacaklarımın altından çektim. "Ben... Uy... Uykum geldi sanırım. İ...İyi geceler." dedim kekeleyerek. Elimi enseme koyduktan sonra, Rüzgar'a bakmadan hızlıca odama koştum.

***

Sabah lanet olası gün ışığı flaş gibi suratıma patlıyordu. Ayağımla yorganı tekmeleyerek kalktığımda saatin kaç olduğuna bakmak için telefonumu elime alıp kilidini açtım. Gözlerimi ovuştururken saatin 13.12 olduğunu görüp, küçük çaplı bir sarsıntı geçirdim. 14 saat uyuyan Sara'nın dramı...

Ekranın üst tarafındaki siyah çubuğu aşağı çektiğimde, ilk önce Whatsapp'tan kızların gönderdiği mesajları temizledim, sonra annemin aramasını meşgule attım. Benim deli gibi merak ettiğim şey; gizli numaradan mesaj gelip gelmediğiydi. Mesajları açıp nefesimi tuttum.

Kimden: Gizli Numara

Üstünü ört. Hasta olacaksın. (04.36)
Bak, seni izlerken gece sona erdi. (05.48)
●Rüzgar sana iyi bakamıyor! Üstünü ört! (06.13)
Günaydın! (06.59)
Kalk uykucu! (12.32)

FIRTINAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin