It Started In The Bus [BoyXBoy] (Updating)

2: Roommate

~=Khyron=~

Pagkababa ko pa lang ng bus ay tinawagan ko na agad si Ford. Ni hindi ko nga tinapunan ng tingin yung nakaaway ko. Wala akong pakialam sa kanya.

Sabi ni Ford, itetext niya na lang daw yung address ng boarding house na tutuluyan namin. Kaya hinintay ko naman yung text niya.

Umupo muna ako sa tables dito sa isang coffee shop. Umurder muna ako ng milk shake nila. Hinintay ko yung text niya ng mga 15 minutos.

Sa wakas, nagvibrate na yung phone ko. Pagtingin ko, text nga ni Ford kaya tiningnan ko yung laman nito.

Hindi nga ako nagkamali, ito nga yung address na sinabi niyang ibibigay niya. Umalis agad ako sa coffee shop at sumakay sa taxi.

Sinabi ko kay manong driver yung pupuntahan ko. Agad naman niya pinaandar ang taxi at umalis na kami.

Bumaba ako sa isang napakalaking bahay. Isang malaking gate, may mga ibang taong nagtatawanan sa labas ng gate, may iba rin namang nagiinuman.

May terrace sila. May mangilan-ngilan ring tao doon at agad ko naman nakita si Ford na may kausap sa phone niya.

Agad naman niya itong ibinaba at tumingin sa kalsada. Kinawayan ko siya at nakita naman niya ako agad. Sumenyas siya na saglit lang daw at bababa siya.

Hinintay ko siya ng mga limang minutos. Sa mga oras na iyon, napansin ko agad na all boys boarding house ito dahil puro lalaki ang nakikita ko ditto.

Maraming gwapo katulad ko, may matatangkad, may pandak, may matataba, may payat, may matitipuno ang katawan at meron ding di kaaya aya ang mukha. Mukhang kami ni Ford ay nasa gwapo at matitipuno ang katawan na kitang kita naman talaga.

Lumabas na si Ford ng gate na may kasamang babaeng may edad na. Sinalubong ko naman sila at nakipag apir pa kay Ford.

"Aling Vangie, ito po pala si Khyron. Siya po pala yung sinasabi ko sa inyong lilipat rin po dito." pagpapakilala sa akin ni Ford.

"Magandang hapon po sa inyo. Khyron Mark Reyes po pero Khyron nalang po" magalang ko namang pagpapakilala. "Magandang hapon rin sayo. Ako si Vangie. Mayari ako ng boarding house naito. Naikwekwento ka na sa akin ni Ford. Hoy Ford! Hindi mo naman sinabi na napakagwapo pala nitong kaibigan mo at ang yummy yummy pa!" ani nito at hinampas pa sa braso si Ford. Naku! Mukhang hindi kami ligtas ni Ford dito ah!

"Ah eh, salamat po!" ang tangi ko na lang nasabi. Umakyat na kami sa hagdan ng boarding house at kinausap si manang Vangie about sa rent.

3,000 Php daw yung gagastusin ditto every month, at every 30th of the month daw kami magbabayad. "Nasan po yung kwarto ko?" tanong ko kay aling Vangie. "Oo nga pala! Halika dali. Dito tayo!" pagsagot niya.

Binaybay naming ang napakahabang hallway ng bahay niya. Marami rami na rin kaming nadaanan na pinto bago kami makarating sa kwarto ko na talagang na sa dulo pa ng hallway.

"Dito yung kwarto mo. Dalawang tao sa isang kwarto. Mamaya o bukas pa darating yung kasama mo diyan. Kumpleto na gamit diyan. May aparador, may sariling banyo na laging may tubig, may dalawang kama, may table na rin diyan na dalawa at mga monoblocs." Pagsasalaysay niya.

"Salamot po!" ani ko at binuhat na ang bag. Tinulungan naman ako ni Ford sa pagbubuhat ng gamit ko at isinara na ang pinto. Nakita kong wala ang mga gamit ni Ford sa loob at may iba rin raw akong kasama kaya nagtaka ako at naisipang nagtanong.

"Teka nga Ford, bakit wala ang mga gamit mo at bakit iba ang kasama ko rito?" tanong ko sa kanya. Ngumiti muna ito at saka sumagot. "Kasi, diba nga mas nauna na ako dito kaya nakapag board ako agad." "Ahhh..." ang tangi ko lang sagot.