It Started In The Bus [BoyXBoy] (Updating)

30: Man

Hey guys. Thanks for reading. Feel free to comment anything you'd like to ask. Kung naguguluhan kayo or what, comment nyo lang. Handa akong sagutin iyan, positive man or negative. Hehehe. Enjoy reading. :)

#TeamKhyRex

****

"I can’t see the end of the rainbow we’ve made without him." - Khyron Reyes

****

~=Khyron=~

“Anak, saan kami nagkulang?” bigkas ni mama sa akin.

Isa sa mga pinakamasakit na salitang narinig ko sa aking mga magulang matapos ang halos labing siyam na taong pamamalagi ko sa mundong aking ginagalawan ngayon. Masakit. Hindi ko alam na ganito pala ang mararamdaman ko kapag nalaman nila mama kung ano ang pinakatinatago tago kong sikreto ng buhay ko.

Sana man lang ay may nakapagsabi sa akin na ganito pala ang mangyayari sa akin at kay Zarex ngayong gabi. Dahil pagkatapos namin magsaya sa ilalim ng puting buwan kaharap ng maaliwalas na agos ng alon sa dagat ng Pacific Ocean ay ganito pala ang kapalit noon.

Sana man lang ay nakapaghanda ako. Hindi ako handa. At hindi ko alam kung kailan ba ako magiging handa na harapin ang mga taong tumayong mga paa, kamay, mata, ilong, tenga at bibig sa tuwing ako ay may problema. Hindi ko alam kung kailan ba akong magiging handa na harapin ang mga taong pinakamahalaga sa akin at sabihin na may minamahal akong lalaki rin.

Hindi ko rin naman alam kung bakit nga ba ako natatakot. Ewan ko. Takot siguro ako na hindi kami maaccept. Takot siguro ako na hindi na mababago na ang tingin nila sa panganay nila. Takot siguro ako na hindi na, o may chance na hindi na maibabalik ang dating samahan namin ng pamilya ko lalong lalo na kay Khyle.

I heard so, so many coming out stories noon. Sa sobrang dami ay pinagtatawanan ko na lang ang iba sa mga ito. Sinasabi ko sa sarili ko, ‘Ano ba naman yan, puro naman sila kadramahan. Gaano ba kahirap aminin at sabihin sa harap ng magulang mo ang mga salitang bakla ako.’ I remembered, tinatawanan ko nga ang mga ito noon.

Sana nga kasing dali lang ng pag-amin na may ginawa kang kasalanan sa kalaro mo ang pag-amin na bakla ka. Sana nga parehas lamang ang reaksyon ng mga tao sa pagitan ng pag-amin ng kung straight ka ba o bakla.

Sinasabi ko sa sarili ko na ipapaalam mo lang naman kung ano ka sa magulang mo. Siguro naman ay parang nagsabi ka lang na aalis ka ng bahay at gagala kasama ang mga kaibigan mo kapag sinabi mo ang mga katagang iyon.

Bakit mo pa papahirapan ang sarili mo? Lol, pamilya mo yun. And I believe na kapag pamilya ay tinatanggap kung ano man ang meron sa kanilang anak. And depenisyon ko sa isang pamilya ay ang mga taong pinagsama sama ng pagmamahal, respeto, pagpapakumbaba, pananalangin, at tiwala. Ang depenisyon ko sa sarili kong pamilya. Dahil sa depensiyong ito ay naisip ko na bakit nga baa ng hirap umamin ng mga bakla kong kakilala na bakla sila sa kanilang mga magulang. Hahaha.

But I was wrong. I was so wrong. Inuulit ko, I was so WRONG. Tanga. Bobo. Yan yung mga words na makakapagdescribe kung ano ako noon at ngayon. Puta. Sobrang tanga ko na isiping madali lang ang pag-amin sa mga magulang na kabilang ka sa pangatlong kasarian. Alam ko sa sarili ko na hindi ako bakla at si Zarex lang ang minamahal kong lalaki sa buong mundo, but that’s not the fucking point. Sa tingin ng magulang ko ngayon, sa tingin ng kapatid ko, sa tingin ng mga kabarkada ko, sa tingin ng diyos, sa magiging tingin sa akin ng mga tao sa paligid, bakla ako. Nagmahal ako ng lalaki eh. At ayon sa batas ng lipunan ay kapag nagmahal ka ng isang lalaki ay bakla ka na rin. And I don’t understand kung sinong putanginang abnoy ang nagpakalat ng ganoong paniniwala.

Sobrang hirap. Sobrang hirap na makita mo yung mga matang nakapukol sa iyo. Sobrang hirap na makita mo yung lungkot, galit, pagsisisi, panghihinayang, at pag-aalinlangan sa mga mata ng magulang mo. Sobrang hirap. Makitang isa kang disappointment sa mata ng sarili mong magulang. Pero anong magagawa ko? Puta, nagmahal lang naman ako. Hindi pa ba sapat iyon para tanggapin ako, kami? Sa pagkakaalam ko ay wala pa naman kaming natatapakang tao sa relasyon namin ni Zarex ng apat na buwan.