GÜZELİM

Bölüm 63 "Plan"

Mucize'ye bölüm gelecek bugün.

Uraz'dan..

Karsımda duran adama alayla güldüm.
"Baba?"
"Mira nerede?"
Nede cok kızını düşünürmüş...
"Mira'ya ne gerek var? Siz benimle iş yapmak istediginizi söylediniz.." dedim alayla. "Yada pardon! Para-"
Susturdu Mira'nın "babası" nede zoruna gider.
"Zor durumda olmasam ne işim var seninle!" Diyip ittirdi beni.
Beni?
"Benim karım zor durumdayken sen yanında yoktun ama! Ne bicim babasın sen!" Diye bagırdım. Etraftaki gözler bize döndü.
Ulan ne adamım ben ya,Kayınbabamı rezil etmistim.
Sevgili BABA,beni kolumdan cekistirerek odasına soktu.
"Sen ne yaptıgını zannediyorsun?"
Omuz silktim.
"Hiç."
"Bak evlat,seninle alakalı işlere burnunu sokma!"
"Sokarsam ne olur?"
"Senle iş yapmam!"
Kahkahayı bastım. Bu adam delimi? Paraya ihtiyacı olan ben degil,oydu. Bide gelmis bana dedigine bak.
"Tamam." Diyip odasından cıktım. Pesimden geldigini hissedebiliyordum. Sırıttım.
"Uraz?"
Duymamazlığa gelmenin faydası vardı. Asansör çagırma tuşuna bastım.
"Uraz?"
Gözlerimi ona cevirdim.
"Buyur?"
"Bu konu hakkında Mira'yla konuşsam,bana yardım etmeyeceginimi sanıyorsun?"
"Evet."
"Yanılıyorsun."
"Kücük sirketinize elveda diyin,cünkü bir zaman sonra burası yok olacak. Hemde senin sayende."
Asansör  geldiginde giriş kata bastım,kapı kapanana kadar yüzümdeki sert ifadeyi silmedim. Kapı kapandıgı an güldüm.
Bu adamda ugrasmak icin Istanbul'a kadar gelmistim. Mira öğrense kızacaktı belki ama bende bunu yapmazsam icimde kalacaktı.
Kimseden yardım alamayacaktı. Herkesle baglantısını kesmiştim.
Yarını bekleyecektim,sonra Mardin'e dönecektim.

Mira'dan...

Duyduğum sesle yerimde kalakaldım. Sevda cadısı!
Allah kahretsin! Yakalanmıstım!
Korkunu belli etme Mira...
"Yıldız Hanım'a dair bir iz arıyorum? Ya sen ne yapıyorsun burada?"
"Y-yıldızmı?"
"Evet."
"O kimdir gelin?"
Alayla güldüm.
"Uraz'ın annesi."
"Uraz'ın anası benim!"
"Uraz'da öyle diyor. Tabii onu öldürtmek istedigini ögrendiginde fikri degisecektir."
Cevap vermedi.
"Suanki olayı Boran baba ögrenirse,senin yaptıklarınıda Uraz ögrenir." Diyip cıktım oradan. Ellerimin titremesi neye baglıydı bilmiyorum. Panige? Korkuya?
Oflayarak odama girdim. Ateş yatakta uyuyordu. Gamze'de odasına cekilmis olmalıydı. Pjamalarımı giyinip banyoya girdim. Dişlerimi fırcaladıktsn sonra odaya sessizce geri girdim. Ateş uyanırsa daha uyumazdı,o yüzden sessiz olmalıydım.
Yataga girdigimde Ateş'i kendime cektim. Saclarıyla oynamaya basladım.
"Bu yaptıgımı baba ögrendiginde benden uzaklasacak,ama sen üzülme. Baba beni geri affeder degilmi? Biraz zaman alır belki ama affeder." Diye fısıldadım. "Hem oda gercek annesini gördügünde belki düsünceleri degisir."
Ateş'in alnına öpücük bıraktım.
"Zorlu bir dönem bizi bekliyor oglum. Ben babanın benden uzaklasmasınıda göze aldım,hersey onun icin aslında. Birazda babaanneyle ödeşecegiz."
Uyku göz kapaklarımı agırlastırmıstı. Yatakga iyice kuruldum.

Uraz'ı simdiden özlemistim. Iki gün nasıl dayanacaktım?

Gözlerimi araladıgımda direk saatte baktım. 06.00dı. Tekrar uyumaya calıştım. Ama boşaydı. Uykum kacmıstı. Yataktan sessizce kalkıp bamyoya gittim. Ilık bir duş iyi gelirdi. Üzerimdekilerden kurtulup suyun altına girdim.

Kafamın icindeki düsünceler beni yoruyordu.

Olacaklar beni simdiden yoruyordu.

O resimdeki kadın o kadar tanıdık geliyorduki...

Oflayarak saclarımı sampuanla bulusturdum.

Üzerimi giyinip banyodan cıktıgımda Ateş'e baktım hâlâ uyuyordu. Kolu bir tarafta bacakları bir taraftaydı,deli yatıyordu biraz. Gülümsedim.
Saclarımı taradıktan sonra,havluyla ıslaklıgını aldım. Suan kurutamazdım,Ateş uyanabilirdi.
Saatte baktıgımda 07.30'a geliyordu.
Elimi karnıma koyup aynanın karsısına gectim.
3 aylık olmustu. Cok olmasada,biraz sismisti karnım. Yüzümdeki gülümsemeye engel olamadım.