GÜZELİM

Farklı bir bölüm :)

Bu bölüm çok farklı,hikayeyle fazla alakası yok. Hediyem olsun size,seviliyorsunuz :)
Bu bölüme çoook yorum istiyorum,ellerinizden öper canlarım :)

Uraz içkisinden bir yudum daha aldı. Bardaydı yine,istanbul'a hovardalığa geliyordu. Okulun bitmesine birkaç ay kalmıştı.
Masadaki telefonun ekranı yanıp sönünce,gözü ekrana kaydı.

İt Poyaz
Abi İstanbul'a indim,evine gidiyorum. Lütfen gel,konuşalım.

Telefonu sinirle kapadı.
Ilk defa bir kadını begenmisti bu kadar,ilk defa iliskisi olabilirdi ama Poyraz engel olmuştu.
Hoşlandıgı kadın'la yatmıştı,yatakta basmıştı onları Uraz.
Poyraz'ı dövmüstü,çok fena dövmüstü...
Bir ay sonra duyumlarına göre hamile kalmış,Poyraz'ın zoruyla aldırtmıs.
Umrunda olmamıstı Uraz'ın.
Aşık degildi sonucta!
Ama Öz kardesi bile olsa intikam alacaktı,Uraz Soykan'dı bu. Kendisine yapılan yanlışa göz yumarmıydı?
Omzunda hissetigi elle,düsüncelerinden uzaklastı Uraz.
Sarışın mini etekli kadını bastan asagı süzdü,çapkın bir gülümseme attı kadına.
"Ben Alara,ya sen?"
"Kim olmamı istersin?" Diye sordu Uraz alayla.
Çakırkeyif'ti.
Karşısındaki kadın düsünür gibi yaptı.
"Uraz Soykan."
Kahkaha attı Uraz.
"Ta kendisiyim,dogru adres." Diyip göz kırptı.
"Sana odamı gezdirmek isterim,evim yan sokakta."
"Hm... Yatagında istiyorsun beni yani,olur."
Kadın Uraz'ın kolunu cekistirmeye basladı.
Uraz ayaklandı ve kadının onu cekistirmesine izin verdi. Bardan çıkınca gözüne çarpan kadın'la tebessüm etti.
Kumral,kısa boylu,çıtı pıtı bir kızdı.
Iş adamının kızıydı,bir dergide görmüstü Uraz bu kadını.
"Mera mıydı?" Diye sesli düsündü. Ismi geldi aklına gülümsedi. "Mira."
Onu sabırsızca cekistiren kadın girdi araya "Alara ismim,Mira degil."
Ara sokaga saptılar.
Bir apartman dairesinin önünde durunca genc kadın,Uraz'ın kolunu biraktı.
Kapıyı açıp iceri soktu Uraz'ı.
Birkac kat cıktıktan sonra daireye girdiler.
"Geldik." Dedi Alara. Ceketini çıkarıp elbisesini cekistirdi,ortaya çıkardıgı gögüslerine kaydı gözleri Uraz'ın.
Sırıttı.
"Fazla cüretkârsın,en sevdigim kadın tipi."
Daha fazla dayanamayıp kadının dudaklarına asıldı.

--

Çalan telefon sesine uyandı Uraz.
Yerdeki pantolonuna uzanıp cebinden telefonu çıkardi.
Poyraz!
"Ne var lan pic kurusu,aramasana!"
"Abi gel evindeyim!"
"Senin delik desik ruhunu sikerim! Bekle lan geliyorum!" Diyip telefonu kapadı.
Üzerini giyinip komidine bir miktar para bıraktı,uyuyan kadına igrenerek baktı.
Kalem kagıt buldu.
Evini temizletirsin :( yazdı.
Evden hızlı adımlarla cıktı. Nefret ediyordu böyle kadınlardan;kadın dedigin erkege mesafeli,temiz olmalıydı.
Bar sokagına geldiginde arabasına atlayıp eve sürdü.
--
Kapıyı anahtarla acıp eve girdi. Holde ilerleyip salona girdi.
Koltuga sakince oturdu ve Poyraz'a baktı.
"Ne var?"
"Özür dilerim. Ama o istemisti,yemin ederim."
"Bu evden siktir git! Yemin olsun gebertirim seni,leşinide köpeklere veririm!!"
Poyraz biliyordu abisinin ne kadar gözü kara,delikanlı oldugunu. Yapardı ,damarlarında Soykan kanı dolanıyordu. Ama Poyraz Uraz gibi degildi,korkaktı.
Poyraz ayaklandı.
"Beni birgün insallah affedersin." Deyip gitti.
Uraz'ın gözüne Poyraz'ın cebinden düsen bir kagıt parcası takıldı. Eğilip aldı kagıdı.
Bir resimdi...
Gülümsedi Uraz,solundaki tuhaf hareketlenmeyi adlandıramadı.
Bu o kadındı. Mira...
Güzel gülümsemeli,kumral kadın..
Resme ic gecirerek baktı
"Ona ders  verecegim.. Ve sen güzelim,benim olacaksın."

Eveeet kısa ama anlamlı bir farkli bölümdü.
Yorumlarınızı bekliyorum :)