Finale son 1

6.6K 307 17
                                    

Yıldız Hanım'la buluşmaya gidiyordum. Doğuma iki hafta kalmıştı. Uraz evden cıkmamam icin beni tembihliyordu ama dinlemeyecektim tabi.
Bugünlük yani.
Yıldız annenin cesaretini Uraz ogün -sirketteki tavrıyla- kırmıştı. Ama ben onu cesaretlendirip bugün konağa getirecektim.
Umarım herşey güzel gider...

Arabamı park edip,restoranta girdim.
Yıldız Anneyi gördügümde yanına gittim.
Karşı sandalyesine oturdum.
"Merhaba."
"Hoşgeldin kızım. Hemen siparis verelim,aç kalma."
Gülümsedim.
"Yok anne aç degilim ben. Dondurma yiyebilirim..." dedim.
Yıldız Anne başımızda dikilen garsona bir dondurma birde türk kahvesi siparis etti.
"Yıldız Anne bugün bize gelirmisin?"
"Bugün kızım geliyor. Abisiyle tanıştaracagım onu. Gelmek istiyorum ama.... korkuyorum."
Yıldız annenin pamuk elini ellerimin arasına aldım.
"Hamileligimi kullanarak onu sakin tutabilirim." Dedim gülerek.
Yıldız annede gülümseyerek elini elimin üzerine koydu.
"Sahi kaç hafta kaldı?" Diye sordu.
"Tam tamına 2 hafta."
"Adı ne olacak?"
"Buke diye düsündük Uraz'la."
Yıldız anne gülümsedi.
"Şivan Ağanında kızının adı Buke. Bilirmisin?"
Bilmezmiyim...
"Bilirim... O öldü ama Yıldız Anne."
Yıldız anne biran dona kaldı.
"Çok gençti... N-neden öldü?"
Yıldız anneye kısaca özet gectim.
Siparislerimiz geldiginde kıs bir süre sessiz kaldık.
"Bahtsız yavrum... Uraz dogdugunda o daha dünyaya gelmemisti. 6-7 ayındaydı."
Birşey demedim.
Yıldız Annenin telefonu caldı.
Arayan kisiye baktıktan sonra gülümseyerek açtı.
"Neredesin annecigim?"
Uraz'ın kardesiydi arayan.
Yıldız Anne birsüre dinledi kızını.
"Şoför seni verdigim adrese getirsin biz oradayız." Diyip kapattı.
"Adı Ne Kızının?" Diye sordum.
"Ayça."
Gülümsedim.
"Uraz'a benziyormu?"
"Gelince sen karar ver. Ama bence benziyor."
Simdiden Aycayi gormek icin sabırsızlanmıstım.

Benim yaşlarımda olduğunu düsündügüm kumral minyon bir kız yanımıza ulaştı. Ayça bu olmalıydı.
Yıldız Anne'ye sımsıkı sarıldıktan sonra bana elini uzattı.
Gülümseyerek "Ben Ayça. Sende Mira olmalısın degilmi?" Diye sordu.
Bende gülümsedim.
Elini sıktıktan sonra "Evet. Memnun oldum Ayça."  Dedim.
Ayça yanımdaki sandalyeye oturdu.
"Şey bir abimin oldugunu ögrendigim andan beri heyecanlıyım biraz."
32 diş gülümsedim.
"Uraz'ın bir tane daha kız kardesi var,çok ayrı sever onu. Kesin senide sever."
Ayça "Umarım... Yani annemle karşılaşmaları berbat gecmiş. Ama hak veriyorum cidden." Dedi.
"Neyse. Kalkalım mı artık?"
Dogruyu söylemek gerekirse belim agrımıstı.
Ayça heyecanla "Evet." Dedi.
Yıldız anneye baktıgımda tereddütünü yüzünden anlayabilmistim.
"Yıldız anne haydi,busefer herşey güzel olacak."
Umarım...

Arabaya bindigimizde emniyet kemerimi taktım.
Ayça önde oturmuştu,Yıldız anne arkayı tercih etmisti.
O degilde bu Ayça çok saf ve temiz bir kızdı.
Belliydi her halinden.

Dikkatimi yola vermisken çenemi durdurmak mümkün degildi.
"Ayça kaç yaşındasın?"
"25."
"Erkenden is hayatına atılmıssın Uraz gibi."
"Öyle olması gerekti."
Gülümsedim.

Arabayı konagın önüne cektigimde "Geldiiiik." Dedim neşeyle ve arabadan indim.
Ben inene kadar Ayça'da Yıldız annede inmisti. Ee göbegim hızlı hareket etmemi engelliyordu.
Konaktan iceri girdigimizde Hanife bizi karşıladı.
"Hoşgeldiniz Hanımağam."
Gülümseyerek cevap verdim.
"Oglan nerede Hanife?"
"Uyuyor."
"Hanife misafirlerimizi terasa çıkarırmısın? Bir istekleri varsada hallet."
Yıldız anne "Sen nereye kızım?" Diye sordu.
"Ben Ateş'i getireyim size uyandıysa."
Ayça "Ateş kim Mira?" Diye sordu.
"Yiğenin." Dedim gülerek ve merdivenlere yöneldim.
Uraz'a diyeyimde şuraya asansör filan yaptırsın valla!
Iki basamaktan sonra pert oluyordum.
Ateş'in odasına girdiğimde uyuduğunu gördüm.
Ne güzelde uyuyor... Melek gibi...
Odanın kapısını yavaşca kapattım ve terasa çıktım.
Ayça ve Yıldız annenin yanına oturdum.
"Açsanız birşeyler hazırlatayım?"
Ayça "Şuan ac degilim." Dedi.
Yıldız Annede "Hayır kızım sagol." Dedi.
"Ee birseyler icin? Uraz'ın gelmesi 19.00'ı bulur. Yani genelde o saatte gelirdi."
Ikisindende yine olumsuz cevap gelince arkama yaslanıp elimi karnıma koydum.
"Kaç aylık?" Diye sordu Ayça.
"Doğuma iki haftamız kaldı iste." Dedim gülümseyerek.
"Cinsiyeti bellimi?"
"Evet. Kız olacak busefer."  "Umarım sana benzer. Adını düsündünüzmü?"
"Buke olacak."
"Güzel isimmiş. Adıyla yaşasın inşallah."
"Amin."
"Mira?" Diye seslenen Uraz'ı duyunca hızla sedirden kalkıp merdivenlere yöneldim.
Tam merdivenlerden inecekken Uraz çıktı karşıma.
"Ay Uraz bir dur,ne bu acele."
"Ya ben bir dosya getirdim geçenlerde eve,onu bana bulup versene."
Merdivenlerden elimden geldigi kadar hızlı indim.
"N-ne dosyası?"
Uraz'ın kaşları çatıldı.
"Niye paniksin?"
Güldüm.
"Ne panigi birtanem. Sacmalama."
Elini tuttum ve odaya dogru cekistirmeye basladım.
Birden bir çığlık koptu. Ayça'ydı bu. Uraz elimi bırakıp terasa çıkan merdivenleri ikişer ikişer çıktı. Bende pesinden hızla çıktım.
Uraz yerde yatan Yıldız anneyi görünce dona kaldı.
Kosarak Yıldız annenin yanına gittim. Yere yani yanına çöktüm.
Ayça öyle bir aglıyorduki bende hem Yıldız annenin bayılmasıya hemde Ayça'nın o denli icten aglamasıyla beraber aglamaya basladım.
"Uraz yardım et hastaneye götürelim!"
Uraz öylece bakıyordu.
Şoka girmisti.
Ayaga kalkıp kosarak yanına gittim ve yakasına yapıstım.
"Uraz kardesin icin,benim icin! Ne olur yardım et Yıldız anneye!"
Uraz yakasındaki ellerimi kolumdan tutup indirdi ve kosarak Yıldız Annenin yanına çöktü.
Onu kucagına alıp aynı hızla arabaya götürdü.

GÜZELİMDove le storie prendono vita. Scoprilo ora