Living With my Ex-boyfriend [Jimin ff]

Chapter 24

Avoid

"Jiminie, padala itong bag ko." sabi ni Hani at binigay niya sa akin ang bag niya. "Thank you." dagdag niya sabay halik sa pisngi ko. Pagkatalikod niya, pinunasan ko kaagad yun.

Habang naglalakad siya, sinusundan ko lang siya kaya lumingon siya sa akin at sinabihan na sabay kaming maglakad. Humawak kaagad siya sa braso ko at nagsimulang maglakad ulit.

Langhiya, di ko na talaga matiis ito. Kailangan ko na talagang gawin ito. Babae si Hani pero pagdating kay Rona, nag-iiba na ang usapan.

Agad ko namang tinulak nang malakas si Hani kaya napaupo siya sa sahig. Lahat naman ng tao sa hallway, napatingin sa amin.

"Aray Jimin! Ano ba ang problema mo?!" galit niyang tanong sa akin. Binato ko naman nang malakas ang bag niya malapit sa kanya.

"PROBLEMA KO?! IKAW! ISA KANG PUTANGINA!" sigaw ko sakanya.

"C-Chimchim, ano--"

"WAG MO AKONG TAWAGIN SA PANGALAN NA YAN DAHIL WALA KANG KARAPATAN!" halos maluha na siya dahil sa ginagawa kong pagsigaw sa kanya sa harap ng maraming tao.

"PWEDE BA HANI, LUBAYAN MO NA KAMI NI RONA! ANO BA ANG GINAWA SAYO NI RONA AT PINAPAHIRAPAN MO SIYA AH?!"

Tumayo naman siya nang dahan-dahan, halos nanginginig na ang buo niyang katawan dahil sa takot sa akin pero hindi lang niya pinapahalata.

"Jimin, matagal ka na niyang iniwan kaya ngayon akin ka nalang. Hindi ka na niya mababawi sa akin."

"Alam mo kung ano ang tawag sayo? Desperada. Kahit kailan hindi ako naging sayo. Para mas maliwanagan ka, rebound ka lang. Tindihan mo? REBOUND!"

"Rebound? How dare you?!" sasampalin na niya sana ako pero nahawakan ko kaagad ang braso niya. Hinigpitan ko naman ang hawak doon.

"Simula ngayon, break na tayo. Subukan mo lang saktan si Rona ulit, hindi na ako magdadalawang isip na ako ang mananakit sayo. Physically or emotionally."

Dahil sa mga binitiwan kong salita, umiyak na nang tuluyan si Hani. Call me a jerk or whatsoever, pero ang babaeng mahal ko ang kinakalaban niya.

(Deym, english ni Jimin)

"I hate you Park Jimin." sabi niya at kumawala sa akin si Hani at tumakbo palayo. Nang napansin niyang nakatingin sa kanya ang mga estudyante, tumigil siya. "ANONG TINITINGIN NIYO AH?! MGA CHISMOSA! ALIS!" sigaw niya at nagpatuloy na sa pagtakbo palayo.

Nakatingin rin sa akin yung iba pero hindi ko nalang sila pinansin at dumiretso na sa klase ko.

"UY NANDIYAN NA YUNG PANDAK! JIMINIEEE TABI TAYO!" sigaw ni Hoseok pagdating ko.

"Manahimik ka muna hyung." sabi ko at umupo nang padabog.

"Dahan-dahan lang Jimin. Baka masira yung upuan." sabi ni Namjoon hyung.

"Wow naman Namjoon, parang ikaw walang nasirang upuan." sabi ni Jin hyung sa kanya.

"Wala naman ah!"

"Oh talaga? Kwento mo doon sa mga upuan na nasira mo doon!" sabi ni Jin hyung at tinuro yung isang parte ng classroom kung saan nakatambak lahat ng nasira na upuan ni Namjoon.

"Hehe, sorry na Jin. Mahal mo pa naman ako diba?"

"Ulol."

"Uyy Jin! Sorry na!"

"SHHH! WAG KAYONG MAINGAY! NATUTULOG AKO DITO OH!" sigaw ni Yoongi bigla at pinakyu sila. Napatingin naman ako sa paligid at may nakitang dalawang bakante na upuan. Teka, may kulang.