Living With my Ex-boyfriend [Jimin ff]

Alternative Ending

Happy 1st anniversary Living with my Ex-Boyfriend! 🎉

🌸 back at chapter 30 before the accident happened 🌸

///

[Jimin's POV]

"Syempre, lahat naman ng problema nalalagpasan natin eh." Sabi ko. "Teka, ano pa ba ang hindi natin napupuntahan? Last destination na natin yun ngayon."

"Sa bahay namin! Hindi ka pa nakapunta! Matutuwa si mama kapag nakita ka niya!" Excited niyang sabi at tumayo na siya sa pagkakaupo niya sa bench. "Dali, Jimin! Punta na tayo!"

Hinawakan naman niya ang kamay ko at hinila ako patayo. Naglalakad na kami para tumawid sa kalsada nang mapansin ko na hindi nakatali ang isa kong sintas.

"Teka, Rona. Yung sintas ko." Sabi ko at binitawan ang kamay niya.

"Bilisan mo! Naeexcite ako sa reaksyon ni mama!" Sabi niya na kasalukuyang nakatayo sa kalsada habang ako nasa sidewalk, nagtatali ng sintas.

Lumakas bigla ang tibok ng puso ko. Bakit ganun? Feeling ko, may mali. May masamang mangayayari.

Dahil hindi ako makapakali kung saan nakatayo si Rona, hindi ko na tinali ang sintas ko. Inipit ko nalang yun sa loob ng sapatos ko.

"Ang brainy mo naman po Mr. Park. How to be you po?" Sabi niya sabay tawa nang mahina. Tumawa din naman ako.

Nang makatayo ako, bigla nalang akong may nakitang maliwanag na ilaw sa kalsada. Nang bumusina ito, doon ko lang napansin na truck pala yun.

Shit. Hindi pwede. Hindi pwede masagasaan si Rona ng truck.

"RONA!" Sigaw ko.

Napansin din niya ang truck at tumingin pabalik sa akin. "JIMIN!" Sigaw niya rin.

Dali-dali kong hinila pabalik si Rona sa sidewalk at niyakap nang mahigpit habang nakapikit mga mata ko.

Rona, ayaw kong mawala ka ulit sa akin. Ayaw kong mamatay ka nang ganun-ganun lang. Kung mamatay ka, parang pinatay na rin ako. Ikaw lang ang meron ako at di ko kakayanin na mawalay ka ulit sa akin.

Isip ko habang yakap-yakap si Rona.

Unti-unti kong dinilat ang mata ko at nakita ko na ligtas kami habang ang truck ay tuloy-tuloy lang na parang walang nangyari.

Humiwalay agad ako kay Rona at sumigaw kahit alam kong hindi ako maririnig ng driver.

"OY GAGO KA AH. MUNTIKAN MO NA MAPATAY GIRLFRIEND KO. TANGINA MO, PAKYU." Sigaw ko na sobrang lakas.

"Jimin, kalma." Sabi ni Rona na hinawakan ang braso ko.

"Okay ka lang?" Tanong ko. Hinawakan ko naman ang pisngi niya para ipadama kung gaano ako kakaba.

"Oo. Thank you Jimin. Superman kaya kita." Sabi niya at niyakap ako.

"Rona, hindi ako si superman. Hindi rin ako si batman. Pero, I can be your hero. I can be your man." Sabi ko at hinalikan siya sa noo niya.