Living With my Ex-boyfriend [Jimin ff]

Chapter 27

Los Angeles

After 1 year

"Hello? Hey Tony! What's poppin?" bati ko.

["Who is this?"] tanong niya. Nakalimutan niya kaagad ako, awts.

"I is Jimin."

["Jimin? Chimchim? Is this really you? Hey man! What's poppin?"]

"Oh Tony~ We are goes to L.A. tomorrow. I want you get us from the airport."

"Sure man. By the way, your grammar is getting better."

"Really? Thinks man. See you."  paalam ko at binaba na ang tawag.

Si Tony lang ang pag-asa ko para mahanap si Rona. Isang taon rin ang inabot bago kami makapunta dahil gusto ng lahat sumama. Si Taehyung, umiyak nung sinabi ko na si Jungkook lang talaga ang isasama ko.

Inayos ko na lahat ng gamit ko at pagkatapos ay pumunta sa bahay nila Jin hyung kasi malapit sa kanila ang airport.

Di ko alam kung mahahanap ko kaagad si Rona. Isang taon namin pinaghirapan kumuha ng pera pero isang linggo lang ang tagal namin sa Los Angeleseu.

"Handa ka na Chim?" tanong ni Yoongi hyung pagkatapos namin kumain.

"Oo hyung." sagot ko.

"Talaga? Tara Chim, punta na tayo sa kwarto." sabi ni hyung.

"KWARTO?! ANO GAGAWIN NIYO?!" tanong ni Jungkook sabay laki ng butas ng ilong. Selos ka ba Kookie ko?

"Matutulog!" sabi ni Yoongi hyung. "Oy Namjoon! Sabi ko lubayan mo si maknae eh! Daming natutunan na kabastusan!" dagdag niya.

Kami kasi ni Yoongi hyung ang magkasama sa kwarto. Tapos si Jungkook, Taehyung at Jin ang magkasama. Sila Namjoon at Hoseok hyung naman ang magkasama. Sana naman di manood ng ano sila Namjoon hyung, hehe.

Manood ng cartoons kasi! Dapat lahat kami kasama kung manonood sila noh!

Saka pinaghiwalay talaga namin si Namjoon at Jin hyung kasi ano, you know hehe.

Basta Lee Rona. Magkita nalang tayo sa L.A.

[Rona's POV]

"Good morning, ma'am.What's your order?"

"One iced americano, short." sagot ko.

"Here's your order mam." sabi nung barista at pinakita sa akin yung kasama niyang maliit na amerikano. "Just kidding mam, here it is." sabi niya at binigay sa akin yung order ko.

(Credits sa advertise sa tv. Hehe.)

Ang kulit nila, haha. Short na americano, yung literal binigay sa akin. Pandak! Parang si Jimin. Ay shet.

Isang taon ang lumipas, pero hanggang ngayon di ko pa rin siya makalimutan. Sinusubukan ko naman eh.

Ang hirap talaga magmove-on lalo na kapag naaalala mo kung paano ka niya pinapasaya.

Pagkatpos ko bumili, lumabas kaagad ako at naglakad-lakad. Bigla nalang may nakabangga sa akin at muntikan nang matapon yung binili ko.

"I'm sorry." sabi niya.

"It's alright."

"Hey Tony! Let's go! We need to fetch your friends from the airport!" sigaw bigla nung kaibigan niya.

Tony? Parang pamilyar yung pangalan. Yung parang nakwento siya sa akin. Si Jimin yata nagkwento. Ay syete, puro nalang akong Jimin.

"Here, accept this. I'm sorry again. I need to go." sabi niya at binigyan ako ng 3 dollars. Tumakbo na rin kaagad siya palayo.