chapter 3

8.3K 250 19
                                    

larrain's POV

after 2 weeks naayos ko na lahat ng requirements,

tinawagan na din ako ng firm,

I'm going to start by monday.

I feel so excited,

pero kinakabahan talaga ako, actually di naman ito ang first Architectural firm na pinasukan, sa totoo lang madami na simula nung 3rd yr. college ako nagstart na ang pag oojt namen , all around the country ayoko kasi magstay kung nasaan man ako, gusto ko kasing libutin ang pilipinas.

tapos after graduation may certain hours kaming dapat ma reach before we take the board exam,

most likely 2 years ang aabutin plus meron pang 6 months

for review sa board exam, pero nakuha ko lahat in just 1 year.

talagang dinoble ko ang effort para makapag take agad

kaya ako siguro kinakabahan kasi

nasa totoong field na ako well

I'm not saying na di totoo yung mga

experiences ko sa field na ito ,

my point is I'm working now not for my curriculum

but I'm working as a licensed Architect

bali kadugtong na ng pangalan ko

"Ar. Anna Larrain Gonzales"

After 2 days

I woke up 2 hours befor the call time

8:00 am kasi ang call time,

malaking difference siguro ang mag work sa very formal and glamorous set-up na company.

I started kasi sa malilit na Architectural Firm

kahit sa dress code iba din, Ussually casual ang suot ko, A jeans, shirt and a pair of sneakers will do, di tulad ngayon very Formal.

and the work also

most of the time taga timpla kame ng kape ng mga architect or engineers.

nagtatanong tanong at nag aaral ako ng mabuti para malaman ko lahat, pero okay naman yung pag aapprentice ko after graduation,

ang hirap mag aral ng architecture makailang beses ko ding ginustong mag shift sa ibang course noon pero ayaw ni papa, gusto niya talagang matupad ko yung pangarap niya , gusto kasi niya talagang maging architect noon  pero nauwi sya sa pagiging engineer , sa kadahilanang hindi ko din alam

nasa America si dad, may mga Car shops siya doon.

parehas sila ni Lester na nag venture sa Automotive Industry.

parang ngang mas anak pa niya si lester kesa saakin.

pero kahit na sobra akong nahihirapan noon tinuloy at kinaya dahil pangarap ko din naman iyon

and everything went right,

I really want to do and give my best in everything that I do. I'm not a competitive person, I just want to challenge myself, to be a better version of me everyday. yung masasatisfy ako sa accomplishments ko.

I did my morning routine

Bumaba na ako at nadatnan ko si mama na naghahain na ng agahan .

mabilis akong kumain saka nagpaalam sa kanya nang marinig ang busina ng sasakyan ni lester as ussual lagi naman ganoon

Lumabas na ako ng bahay namen at pinagbuksan ng pintuan ng sasakyan ni Lester


she's the boss and also my loverWhere stories live. Discover now