she's the boss and also my lover

chapter 6

ANDREA'S POV

maaga akong nagising mula sa aking di gaanong mahimbing na tulog pero kahit papano eh nagpapasalamat parin sa dalawang oras na tulog ko.

eversince naman na pumasok ako sa field na ito walang araw na hindi ako puyat,

at ngayon na ako na ang nagpapatakbo ng firm namen hindi na kailanman nakumpleto ng 8 hours yung tulog ko pero kahit na ganun I want stay healthy,

bumaba ako ng stairs papunta sa ground floor upang mag agahan, maya maya pa'y sumagi sa isip ko ang nangyari kahapon, 

naalala ko yung sinabi ng Miss Gonzales,

kampon daw ako ni satanas? 

pero di nanaman bago sa akin yun, and I don't care, 

as much as possible I want to be tough

 enough to gain respect sa mga workers ko, wala sa vocabulary ko ang maging mabait, 

kung ayaw nila sakin then fine! mas ayaw ko sa kanila,

as usual heto ako mag isang nakaupo sa dining table,

uminom ako ng vitamins pagkatapos kong kumain
at kumuha ng isang apple,

umakyat ako papunta sa gym, para mag exercise, nag unat unat ako, saka ako nagbawas ng calories, kailangan kong maging healthy para makamit yung expectations ni daddy , inaamin ko napepressure talaga ako, pero kailangan kong kayanin,

umupo ako para magpahinga, kinuha ko yung tumbler ko sabay uminom ng tubig,

nagpahinga ako ng kaunti at tumayo para kunin ang twalya at pumasok sa banyo upang makaligo, binuksan ko yung shower at hinayaan kong tumulo ang tubig sa ulo ko. tumingala ako sabay ipinikit ko ang mga mata ko,

hanggang sa matapos akong maligo,

nag ayos na ako,

lumabas na ako ng bahay saka ako nagdrive patungo sa building namen,

pagpasok na pagpasok ko palang eh lahat ng mga tao na empleyado dito walang ginagawa kundi mag yumuko at bumati sa akin kahit alam nila na hindi ko naman sila pinapansin at isa pa sinusungitan ko pa sila

dumeretso na ako sa elevator at pinindot ang palapag kung nasaan tutunguhan ko walang ibang gustong sumakay dahil ayaw nila akong makasabay, tila nag gigive way sila pag parating na ako nang pasara ng elevator may lapastangang biglang nagharang ng paa upang mabuksang muli ito..

nakita ang babaeng saglit sumagi sa isip ko kaninang umaga, tuluyan na siyang nakapasok sa elevator, nagkatama ang aming mga mata at nagkatitigan hanggang sumara ang pintuan ng elevator. hindi ko namalayan na antagal na nameng nakatingin sa isa't isa, tila walang gustong mag iwas sa amin ng tingin

okay aaminin ko na napakaganda ng babaeng nasa harapan ko ngayon.

she had a coils of leaf-brown hair and it flowed over her shoulders,

her mesmerizing bright hazel eyes set my heart a
thump, she had a dainty nose and a perfectly curved lips, Her Elegance doomed, she can't be an Average girl.

bigla akong natauhan when I heard her soothing voice

"Ma'am andrea"

bigla kong iniiwas ang tingin ko sakanya, anu ba yung naiisip ko kanina?

di ko parin makakalimutan yung sinabi niya kahapon, tinarayan ko ulit yung itsura ko

" what!?" tugon ko sakanya na pagalit, saka ko siya tinignan ng masama

"mam sorry about what happened yesterday," sabi ni larrain na parang nagmamakaawa

sa totoo lang hindi ko alam kung bakit di ko magawang magalit completely sa kanya

nagbukas na ang elevator, hindi na ako sumagot sa kanya dirediretso na akong lumabas ng elevator na parang walang narinig,

bahala siya sa buhay niya.

--------------

Larrain's pov

nagtataka ako, bakit ganun ang pagtitig saakin ni mam kanina. ang amo ng mukha niya at parang may nais ipahiwatig,

pero grabe nahihiya talaga ako sa nangyari kahapon, di siya sumagot kanina, so it means galit siya hay anu bang gagawin ko? pag tinanggal niya ako, aalis talaga ako.

pero matagal ko nang pinapangarap na maging part ng firm na ito

alam ko marami akong matutunan dito

nag umpisa na akong magtrabaho

pag sapit nag alas dose ay lumabas na ako sa aking silid

" Larrain!!! "

napalingon sa babaeng tumawag saakin

" Ms. Maurine! kamusta, tara kain na tayo"

mungkahi ko sa kanya dahil kanina pa kumakalam ang sikmura ko

tumungo na kame sa cafeteria para mag lunch

" pano magalit si Ma'am Andrea?"

tanong ko kay maurine

"Ussually sisigawan ka at ipapahiya"

sagot niya sa akin na tila may inaalala

" eh di naman niya ginawa saakin yun"

pagtatakang tanong ko kay maurine

" eh anu bang nangyare? ha Larraine?"

tanong niya na nakakunot ang noo

bago ko simulan ang pagkukwento ay siniguro ko muna na walang Andrea sa paligid baka magkapatong patong na ang atraso ko sa kanya.

" ganito kasi yan kasama ko si lester kahapon, kumakain kame sa isang restaurant tapos, kinamusta niya kung kamusta work ko, kinwento ko si mam Andrea ang sabi ko kampon ata siya ni satanas, ang hindi ko alam katabing table namen si mam Andrea at narinig niya lahat ng uspan namen, tapos kinonfront niya ako sa cr , huhuhu mau! anung gagawin ko!!'

maluha-luha kong salaysay sa kanya,

pagtingin ko sa kanya ay halatang pinipigilan niya ang tawa niya

mangiyak ngiyak na ako tapos tatawanan pa ako

di na niya mapigilan at bumulalas siya ng tawa, halos pag tinginan na kame ng ibang tao, actually pinagtitinginan na nga kame

"grabe ka Larrain! di ka man lang nag perimeter check bago ka nagsalita grabe pinasaya mo ang araw ko!"

halos di na makahinga sa kakatawa si maurine

"ano kaba?nagtatanong ako kung anung gagawin ko hindi ko sinabing tawanan mo ako, grabe ka talaga!"

may himig ng pagtatampong sabi ko sa kanya

"sorry ah? I can't just help it, well sanay na naman si mam makarinig ng ganun. basta just let it pass, di naman nagpapa apekto si boss sa mga ganyag bagay, tara let's eat na wag mo na masyadong isipin yun."

nag order na kame saka kumain, maya maya pa'y muling nagsalita si maurine

" wait, sino pala si lester? "

seryosong tanong ni maurine, nakapagtataka ngayon ko lang siya nakitang ganun

" he is my boyfriend , ow di ko pa pala siya nakukwento sayo sorry , medyo pre occupied yung mind ko"

after kong sabihin yun napansin kong nag iba yung expression ng mukha niya saka siya yumuko at kumain,

wait ang weird naman niya.

" wow, ayus! ako kaya kailan magkaka prince charming?"

biglang nag iba nanaman ang mood niya.

......................................................

thanks for reading :)