she's the boss and also my lover

Chapter 25

"where's my damn coffee?!"

sigaw ni Andrea sa mga kasambahay niya, sabay bagsak ng dyaryo sa lamesa,

nataranta naman ang lahat halos di sila magkanda ugaga sa pag aasikaso sa kanilang reyna,

agad naman nilang ibinigay ang kape,

"It's cold!!"

ibinagsak niya ang tasa ng kape na hawak niya, dahilan para mabasag ito saka siya naglakad palayo sa dining area,

di nadin niya ininda ang sugat na tinamo niya dahil sa basag na tasa,

ilang araw na ang nakalipas at ganito ang laging senaryo sa bahay niya, even the smallest mistakes parang napaka big deal na sa kanya,

maging sa opisina ay tila lumala ang papaging terror and perfectionist niya, kaya pag nakikita na siyang padating ni walang gustong sumalubong sa kanya lahat ng tao ay lumalayo, parang may malakas na pwersa ang dala ni Andrea na tila walang sinu man ang makakalapit.

lahat ay pinapagalitan at pinapahiya niya maliban kay Larrain na kahit tignan ay di niya magawa,

pero para kay Larrain mas gusto niya na sungitan, pagalitan o di kaya ipahiya gaya ng dati, kaysa ngayon na parang di siya nag eexist sa mundo ni Andrea.

pag dating niya sa banyo ay hinugasan lang niya ang kamay na napuno na ng dugo, ngunit tila wala siyang nararamdamang sakit,

"Now you know what will happen Once you let someone come into your life, Andrea"

saad niya sa kanyang sarili habang nakatingin sa salamin, saka siya ngumiti ng mapait,

"never again"

muli niyang bigkas sabay tungo sa may shower.

Never inopen ni Andrea ang sarili niya kahit kanino man, sabihin na nateng impossible, But she never allowed anyone to be close to her, eversince, para kasi sa kanya sagabal lang ang mga iyon sa buhay niya, and it will just make her life complicated if she would widen her personal bubble to accommodate some people in,

she's an expert when it comes to Intimidating people around her kaya hirap ang iba na makalapit sa kanya, she's very focus and over achiever, she loves being alone,

and now that she allows someone in, she went out on her comfort zone,

and the only thing that she got kapalit nun is pain and disappointment, kaya galit siya sa kanyang sarili.

nakayuko lamang ang mga kasambahay niya nang makita nilang bumaba si Andrea,

ngunit hindi na ito muli pang nagsalita at dumiretso na siya sa kanyang sasakyan, pinagbuksan siya ng pintuan ng kanyang driver na si Damian kasama di ang Kanyang body guard na si Felix,

ngayon ang araw ng kanilang presentation sa kanilang kliyente,

habang binabaybay nila ang daan ay tila nahagip niya si Larrain sa may di kalayuan, kahit na nakatalikod ito ay alam na alam niya kung sino ito,

batid niya na tila namumublema ito sa tabi ng isang sasakyan

"ihinto mo sandali"

kalmadong utos nito, bagamat labag sa loob niya ang pag usisa kay Larrain ay ginawa padin niya dahil alam niyang may problema ito, at bukod doon ay araw ng project presentation nila, kailangan ay nandoon si Larrain, kung ibang araw lang ay hindi na ito mag aaksaya pa ng panahon sa taong nagdulot ng unos sa kanyang buhay.

"Ms. Gonzales what the hell are you doing there"

saad ni Andrea pagbaba ng kanyang salamin ng sasakyan,
nagtataka man siya sa kung anu ang ginagawa ni Larrain

tila nabunutan naman ng tinik si Larrain ng marinig ang tinig ng taong matagal na niyang gustong makausap,

pero di niya inaasahan sa ganitong pagkakataon

pawis na pawis ang Itsura ni Larrain at may kaunting grasa pa sa mukha,

"Ma'am Andrea nagkaproblema po kasi ang sasakyan ko at di ko alam ang gagawin"

naiilang na bati nito, pero kita mo sa mata niya ang saya dahil kinausap nadin siya muli nito.

"get in here at baka malate kapa, ibigay mo ang susi kay felix at siya na ang bahala diyan"

pinagbuksan siya ng pintuan ni Andrea ngunit mukhang napwersa ang Kanyang kamay dahilan upang bumuka at dumugo ang sugat niya sa kamay,

dali dali namang pumasok si Larrain dahil sa totoo lang ay natetense siya, at dama niya ang pressure at rush dahil sa presentation nila,

"I can't believe it Ms. Gonzales, you have that one Job, muntik ka pang Pumalpak,"

saad ni Andrea ngunit nakabaling ang tingin niya sa labas

"I'm sorry Ma'am Andrea, simula kasi nang maghiwalay kame ni, L-lester,"

nagtakang napatingin naman Si Andrea sa kanya

kaya bahagya siyang natigilin sa sasabihin niya.

"hiwalay?"

di mapigilang tanong ni Andrea sa kanya

dahil ang buong akala niya Ay nagkabalikan sila ng gabing iyon,

"opo ka-"

"Never mind"

di na natapos ni Larrain ang dapat niyang sasabihin, dahil di na pinatuloy ni Andrea

di makapaniwala si Andrea sa Narinig niya pero pinili niya paring iiwas ang sarili niya at huwag na muling mag paanod sa kanyang emosyon dahil alam niya na da huli siya padin ang talo.

napayuko naman si Larrain at di nakatakas sa paningin niya ang kamay ni Andrea na kasalukuyang dumudugo,

di niya maiwasang mag alala kaya dali dali niya itong hinawakan upang suriin

muling naramdaman ni Andrea ang pagkabuhay sa dugo niya,

at agad niya inagaw ang kanyang kamay kay Larrain

"i-it's just an Accident, don't mind it,"

tila na utal naman si Andrea, pakiramdam niya na caught off guard siya, sa mga nalaman niya at pati na sa presensya ni Larrain, na ilang Araw niyang pilit iniwasan.

"please? Just let me"

pakiusap nito, sabay kuha sa kanyang kamay,

hinayaan nalang niya, dahil nadama na niya muli ang kirot at hapdi nito.

sinuri ito ni Larrain at batid niya ang Lalim ng kanyang sugat

kinuha niya ang tissue sa kanyang bag at binuhasan ng konting tubig may dala kasi siyang bottled water

nilinis muna niya ito,

" Sana po eh matanggap po ninyo ang Apology ko, sa mga nasabi ko noon, I'm really sorry, "

paghingi ng tawad ni Larrain kay Andrea habang inaasikaso ang sugat ni Andrea,

ngunit hindi siya umimik at ibinaling ang atensyon sa labas.

kinuha naman ni Larrain ang puting panyo na may nakaburda na pangalan niya. at saka ibinalot sa kamay ni Andrea.

nang maramdaman nito na tapos na ay binawi na niya ang kanyang kamay at di na muling nagsalita.

"fix your self, then proceed to the studio we have a short meeting before presenting to our clients"

kalmadong saad ni Andrea, saka siya lumabas ng sasakyan at naglakad palayo,

naiwan naman siya mag isa sa sasakyan

ngunit bumaba siya ng may ngiti sa kanyang labi dahil sa wakas ay muli niyang nakasama at nakausap si Andrea.

pumikit siya at nag pasalamat dahil tila blessing in disguised ang pagkasira ng sasakyan niya na ngayon lang niya ulit nagamit.

.................

thanks for reading :)