rozdział XI

313 19 7
                                    

Nurbanu siedziała w ciemnym, zimnym lochu, w którym było pełno okropnych szczurów. Siedziała i czekała aż Selim w końcu zdecyduje w jej sprawie. Usłyszała, że drzwi się otwierają. Weszła Hatice, która przyniosła jej jedzenie. Zaczęła łapczywie jeść, ponieważ była głodna, od paru godzin nie jadła. Po zjedzeniu znowu usiadła w kącie. Po kilku godzinach przyszedł Selim. Nurbanu wstała i ukłoniła się.

 –Zdecydowałem już. – powiedział Selim, który cały czas był zły na Nurbanu- Odsyłam cię do starego pałacu.

 – powiedział Selim, który cały czas był zły na Nurbanu- Odsyłam cię do starego pałacu

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Całe szczęście, że już się zjawił, a ta kara nie była aż taka zła. W końcu tam jeżdżę z Ismihan, Gehverhan i Şah.

- Jedziesz do odwołania i..........- Wtedy Nurbanu przestraszyła się, serce biło jej jak szalone – pojedziesz bez naszych córek.

- Selim proszę tylko nie to! – powiedziała Nurbanu ze łzami w oczach. – proszę tylko nie rozdzielaj mnie z dziećmi!

- A ty co zrobiłaś? Rozdzieliłaś Selimiye z Abdullahem!

- Selim proszę – Nurbanu uklęknęła ze łzami w oczach.

- Moja decyzja jest niepowtarzalna. Idź do hamamu i spakuj się. Jutro z samego rana wyjeżdżasz. –powiedział Selim i poszedł.

Nurbanu szła do hamamu, cały czas płakała. Tymczasem Selim podszedł do strażnika stojącego przed lochem, w którym znajdowała się Fatma ( służąca Nurbanu, która porwała księcia ).

- Ją masz stracić. – Powiedział Selim marszcząc brwi.

- Tak jest panie. – odpowiedział strażnik.

Po odejściu sułtana strażnik otworzył drzwi. Do środka weszli dwaj mężczyźni ( kaci ), którzy udusili Fatmę wykorzystując do tego linę. Służąca upadła. Jej zwłoki wyniesiono. Widziała je Nurbanu, która kierowała się do hamamu.

- Allahu! To Fatma! – wrzasnęła Nurbanu – Przez tą żmiję zostałaś stracona! Ty jedyna byłaś ze mną.

Teraz już nikogo nie ma. Może znajdę sobie jaką wierną służącą ( taką jak Fatma) w starym pałacu.

W komnacie Mihrimah:

Do komnaty weszła zadowolona Esma.

- Pani- powiedziała szczęśliwa.

-Tak Esma? – Zapytała się zaciekawiona sułtanka.

- Sułtanka Nurbanu wyjeżdża do starego pałacu do odwołania.

- To wspaniała wiadomość. – powiedział Mihrimah z triumfalnym uśmiechem.

- A co najlepsze sułtanki Ismihan, Gehverhan i Şah zostają tutaj.

- To jeszcze lepiej! – ucieszyła się Mihrimah.- Powiedz wszystko Nigar. Niech przekaże Selimiye, że porywaczka jej dziecka ma za swoje.

- Tak jest pani.

- Aha i powiedz Sumbulowi. Niech powie to w haremie.

- Dobrze pani.

Esma wyszła powiedziała najnowszą wiadomość Nigar i Sumbulowi.

W haremie:

- Uwaga! Jak już pewnie wiecie zaginiony książę się odnalazł! Za porwaniem stoi sułtanka Nurbanu i jej służąca Fatma, która została niedawno stracona. A sułtanka Nurbanu wygnana do starego pałacu do odwołania. Co najlepsze sułtanki Ismihan, Gehverhan i Şah zostają tutaj!

Tymczasem w komnacie sułtanki Selimiye:

Sułtanka siedziała i karmiła swojego pięknego niemowlaka i śpiewała mu kołysankę.

Gdy skoczyła położyła go spać. Była bardzo szczęśliwa, że go odzyskała. Nagle do komnaty weszła Nigar:

- Pani. – powiedział szczęśliwa Nigar.

- Ciii.... – uciszyła ją sułtanka – Abdullah już śpi.

- Dobrze. Sułtanka Nurbanu wyjeżdża do starego pałacu do odwołania. A co najlepsze sułtanki Ismihan, Gehverhan i Şah zostają tutaj.

- To wspaniała wiadomość. – Powiedział Selimiye.




Nurbanu vs SelimiyeOn viuen les histories. Descobreix ara