XAVIERHELD MILITARY ALPHA NAVAL BASE 06, CITY OF LAURENE, XAVIERHELD COLONY
1200H (12:00NN)
Admiral Maris' Point of View
"Here you go, Admiral. Just as you said, 12 noon sharp."
Nakangiting pahayag ng bagong head ng Xavierheld Military Research Facility na si Captain Reo Christophers.
Buong ingat niyang inilapag ang isang selyadong silver folder saaking desk. I gazed through his calm green eyes that clearly reflected his hard work and sleepless nights.
Sa sobrang pagpipigil ng antok ay mukhang nakalimutan niyang nakasuot pa siya ng tsinelas pantulog.
"Thank you, Reo, isa kang napakalaking tulong sa kasong ito." I said as I offer him a cup of coffee. He then reversely sat at the automatic chair beside my table and began to take sips.
"How's the man hunt operation doing? Balita ko nasa second phase na sila. I can really predict the outcome right now. Mukhang nanggigigil talaga si Hagalaz na makuha yung subordinate ni Alexander." He said as he took his second sip.
Napasandal ako saaking kinauupuan at hinayaan kong kumawala mula saakin ang isang malalim na buntong hininga.
"Is that supposed to be a double-edged statement, eh, Reo?"
He just then smiled at napatingin sakanyang hawak na mug sabay kibit ng kanyang balikat.
"Maybe." He carelessly said.
Umugong ang isang panandaliang katahimikan sa loob. Napako ang aking mga mata sa nasabing selyadong folder saaking mesa.
"101% Confirmed, Maris. Its him." pagbasag ni Reo sa katahimikan dahilan upang ako'y mapatingin sakanyang seryosong mukha.
"Do you think Stella and those two will help us find the pieces of his lost memories?" hindi ko na naiwasan pang mapatanong sakanya.
He just closed his eyes at napangiti.
"We'll see Maris.. We'll see."
I smiled as I try to hide my worries. Napalingon ako sa isang maliit na crystal tab that then displays the current situation of a blonde man sleeping inside his cell.
Ielvy's Point of View
"That's it!!! I had enough of this bullsh*t!" hindi ko nagawa pang mapigilan ang aking sarili at nagmadali nang kalasin ang seat belt nang tuluyang prumeno ang lintik na lalakeng katabi ko sa kotseng ito.
"Hey. Calm down.. kung iniisip mong ira-rape kita, wag kang ambisyosa, kaya magtigil ka sa kakapalag mo diyan." He said with his annoyed tone.
Kunot noo ko siyang tinitigan habang halos magkanda buhol buhol na ang kamay ko kaka-figure out kung paano kakalasin itong lintik na seat belt na to.
"At ako pa itong may ganang mag isip ng ganun?! aba! aba! daig mo pa ang isang tornado nuh?! ikaw? ang mukhang yan?! manyak ka talaga kahit kailan!"
"You keep on insisting that on me don't you?" pabalang niyang sabi nang bigla niyang hawakan ang aking mga braso at agad na inilapit ang kanyang mukha saaking leeg at tainga.
Anak ng tinapang nakatuwad! parang gustong lumuwa ng mga mata ko sa gulat.
Bigla kong naramadam ang pagtayo ng aking balahibo sa katawan. Nagsimulang uminit ang aking pisngi nang maramdaman ko ang kanyang mabibigat at mainit na paghinga saaking tainga.
Ay putragis namaaaaaaaan!!!!!!!
"....Totohanin ko na ang mga bintang mo?" maingat niyang bulong saaking tainga as he smiled fiercely at mas inilapit ang kanyang bibig saaking tainga.

YOU ARE READING
Code 365 Project Memory
Science Fiction2 years had passed since the infamous Battle Of Valfreya had came to an end, isang Peace Treaty between the Earth Alliance Forces and Xavierheld Government ang matagumpay na nagpalaganap muli ng kapayapaan at katahimikan sa bawat sulok ng Planet Ear...