Code 365 Project Memory

Datum 26 : The Beauty and The Idiot

DELMORE EMERALD HOTEL, EMPIRE OF GREAT BRITAIN

LONDON ENGLAND

PLANET EARTH

1830H (06:30PM)

Stella's Point Of View

"Aaaaaaaarrrrrrggghhhhhh!!!!!"

Madiing sigaw ni Vaughn habang pilit kong idinidikit ang aking mga paa sa malamig na sahig. Dinig na dinig ko ang kanyang mabibigat at maninit na hininga saaking batok at likod.

"Konting tiis, Stella.. malapit na! malapit naaaaaa!!!"

"Aaaahh!! Aray!! Aaaaaaaaaahhh!! Vaughn! Vaughn! Masikip!!!~"

Buong tiis kong pagsaway na nagdulot ng kanyang panandaliang pagtigil. Edges of his soft white polo that barely covers his chest then touched my bare back.

"Pa..Pasensya na..gusto mo bang dahan-dahanin ko, Stella?" he softly asked as he smiled seductively. Napapikit ako at tumango nalang sakanya bilang sagot.

"O..Oo Vaughn.. Please.. take it easy and slow.. ma..masakit at..masikip kasi..~" I whispered as he then smiled back at me and once again touched something behind my back.

"Your wish is my command, Stella my labs~"

With one heavy breath ay agad kong naramdaman muli ang paninikip saaking likuran habang sinasabayan ng kanyang mabibigat at mainit na palad.

Naroon ang kakaibang sikip..gumagapang! gumagapang paitaas!!!!

Paitaas ng paitaas!! Dahan dahang umaakyat.. Mula baiwang... Hanggang...

"Arrrggghhh!! Ang sikip!! Ang sikip Stella!! Bakit ganito kasikip?!!" kanyang sigaw na halos ikalaki ng aking mga mata.

"Konti pa Vaughn! Kaunti pa!! malapit na!!!! "

Agad kong naramdaman ang kanyang madiing palad saaking likod dahilan upang tuluyan akong mapakapit sa foot board ng aming kama.

Sobrang intense.

"Shit! Ang sarap talagang kumain ano?! to the point na hindi na sumasara ang zipper ng gown mo!! Hahaha!! Diet diet din pag may time Lieutenant Stella!! Ahaahahahahaha!!!!

Malakas niyang pagbulalas sa kalagitnaan ng kanyang zipper-closing session saaking napakasikip na gown na may maling body size.

"Hindi ko kasalanan na nagkamali ang Xavierheld sa pagpapadala ng gown na may extra small size para sakin!" Sigaw ko habang mas huminga ng mas malalim upang magawa nang maisara ni Vaughn ang nasabing zipper.

**ZZIIIIIIP!**

With the sound of the zipper finally closing ay agad na kumalawa ang isang napakalamim na hininga mula saaking dibdib.

Sa mga oras na ito, officially ay isa na akong putok na putok na sumang pilit na isiniksik sa isang small-sized gown. At ang masama pa nito hindi na ako tuluyan pang nakatakas mula sa kahihiyang sinapit ko sa mga mata ni Vaughn.

Sa lahat ng taong pwedeng maka saksi saaking kahihiyan siya pa!! Why me? Why me?!

"O ayan. Nasara ko na." he then added and rest his palms on both sides of his waist. He stared and smiled sweetly towards me while staring to button up his white polo.

"Don't wory, kahit tumaba kapa ng iilang kilo ay ikaw parin ang partner ko. " He said at napangiti patungo saakin.

Natigilan ako sakanyang ginawa. He then put his black tuxedo at agad na lumapit saaking harapan. His eyes were filled with those mysterious stare.