Code 365 Project Memory

Datum 24 : Chaos At First Sight

DELMORE EMERALD HOTEL, EMPIRE OF GREAT BRITAIN, LONDON, ENGLAND

PLANET EARTH

1933H (07:33PM)

Von's Point Of View

Room No. 69.

Napangisi ako nang matignan ng aking mga mata ang numerong nakasulat sa isang maliit na papel. Tignan mo nga naman ang pagkakaton, may panahon pang magpatawa saakin ang mga 'to kahit nilalamon na ako ng matinding antok.

It's been like 3 hours nang tuluyan akong makarating sa Earth, fresh na fresh from Xavierheled. Sa sobrang fresh ko ay hindi halatang wala pa akong ligo at tulog.

Damn.

Well, 69 is a good number I guess. I can sense that this will be a lucky night for me. I can damn feel it from the bottom of my .. you know.. basta!

Tuluyang umukit ang ngiti saaking mga labi at dali-daling pumasok sa isang bakanteng crystal lift. Agad naman itong umandar dahilan upang ipakita saaking ang kabuuan ng syudad ng London sa kalaliman ng gabi.

Kung titignang maigi wala itong pinagkaiba sa syudad ng Laurene sa Xavierheld tuwing gabi.

*TING*

Sa hudyat ng tunog ng elevator bell ay agad na bumukas ang pinto. Wala akong inaksayang oras at agad namang lumabas at nagsimulang maglakad.

It's already a quarter before eight and yet napakatahimik nang hallways ng second floor ng hotel na ito.

Napalingon-lingon ako sabay tingin saaking hawak na papel buhat lamang ang aking matipunong pangangatawan na hanggang ngayon ay nagmumukha paring fresh kahit walang ligo at ang simpleng polo at jeans na aking suot na nagawang mai-provide ng Xavierheld Military para sakin.

Disguise raw kuno.

"65.. 66.. 67.."

Ghad Damn it! Nasaan naba ang silid na 'yun!?

"68.. "

Tuluyang nabura ang ingay na idinulot ng aking pagyapak sa hallway nang magisnan ko na ang nasabing pinto.

Room number 69. Exactly as what was written on my paper. Damn that number. Hindi ko napigilang ngumisi as I attempted to contain my green giggle.

Madali kong kinuha ang aking swipe door card at agad itong ihinarap sa lock scanner. Napangiti ako nang marinig ang kusang pag unlock ng pinto ng silid.

Wala akong sinayang na oras at agad na pumasok. Sinalubong ako ng lamig ng air-conditioning system sa loob at mga maliliwanang na ilaw.

Napakalinis ng buong silid. Walang ingay. Walang sensyales ng ibang taong nakapasok. Tanging ako lang ang nasa loob.

Mukhang hindi pa nakarating si Stella sa dito. Well I guess, I need to prepare myself then.

Sa kumpas ng aking kamay at sa aking nararamdamang confidence na lock ang main door ay agad kong hinubad ang aking suot na polo, duretso sa may kwarto at tinangay ang isang tuwalyang tuluyang tumabon saakin legendary na manok.

Kailangan ko nang maligo, baka naman abutan pa ako ni Stella na ganito ang itsura ko. Mahirap na. Just the thought of her really makes me smile.

And I really don't even know why.

Tinahak ko ang maikling hallway patungo sa banyo, dahan dahang pumasok sa glass sliding door at isinagad ang halimuyak ng rose petal deodorizer ng maliit na banyo.