The Next Level Ft Muke Clemmings <3

chapter 11

Lukes point of view
Ik kom terug van mijn leuke 'bijles'. Ik weet dat ik Michael nou pijn heb gedaan, maar hij hoeft er niet achter te komen en nu had hij mooi tijd voor niall. Ik sla mijn kamer deur open. Niemand. Ik loop naar de andere kamer waarvan ik ook een sleutel heb van kunnen bemachtigen en maak deze open. Niemand. Wel zie ik een briefje op michaels bureau liggen. Ik pak het op.

Hey degene die dit leest,

Calum, niall en ik zijn naar de stad om boodschappen te doen voor vanavond. Zijn rond kwart voor zes terug. Calum zorgt voor het eten, dus maak je niet druk.

Groetjes Michael

Ik kijk op de klok. Half zes. Mijn maag knort. Dat wordt dan mar even een chocoladereep pakken. Ik loop naar de kast van Michael en haal er een chocoladereep weg. Ik scheur het papier ervan af en wil de overheerlijke chocolade in mijn mond stoppen.
"Terug leggen" hoor ik ineens een veel te bekende stem. Ik draai me om en mijn vermoedens worden bevestigd als ik Michael, calum en niall zien met alle drie een grote boodschappentas vol.
"Hai" zeg ik schaapachtig.
"Terug leggen" herhaalt Michael nog eens. Ik leg de reep op zijn bureau neer en loop naar hem toe. Ik sla mijn armen om hem heen.
"Hey sweetheart" glimlach ik en plaats een kusje op zijn wang. Dan realiseer ik me dat ik het micheal moet vertellen. Maar niet nu. Hij ziet er zo vrolijk uit, dat wil ik niet verpesten. "Mikey ik heb honger" zeur ik. Michael lacht eens.
"Luke, jij hebt altijd honger"
"Dat is waar. Wanneer is calum klaar met het eten?" Vraag ik.
"Over twintig minuten" hoor ik calum roepen vanuit het keukentje. Niall staat er maar onhandig bij en vindt mijn aanwezigheid ongemakkelijk. Misschien was ik te bot tegen hem. Hij bedoelde het goed, toch?
"Niall" trek ik zijn aandacht. Hij krimpt iets ineen.
"Sla me niet" piept hij.
"Ik ga niet slaan. Sorry nog daarvoor" zeg ik. Ik loop naar hem toe en geef hem voorzichtig een knuffel, wetend dat micheal dit goed van me vindt. Niall lijkt geschrokken te zijn van mijn actie. Ik wrijf over zijn rug als een geruststelling. Ik wil niet dat hij bang voor me is.
"Niall, het spijt me. Wil je dat geloven?" Vraag ik. Niall knikt zachtjes. Waarschijnlijk is hij nog steeds een beetje bang. Ik laag hem los en pak micheals reep chocola weer.
"Luke? Had ik gezegd dat het mocht?" Vraagt Michael.
"Nope, maar dan vind ik hem nog steeds wel lekker" zeg ik en neem en hap. Daarna breek ik er een stuk af voor micheal.
"Zo zo gentleman, je kan delen" zegt Michael verwonderd.
"Ja, wist je dat nog niet?" Vraag ik speels.
"Nou, ik wist het wel, maar dat was even weggezakt" lacht micheal mee.
"Tja, dat is niet mijn probleem dat jij zo vergeetachtig bent" glimlach ik speels.
"Tja je weet ook niet alles" zegt Michael. Nee, jij ook niet van mij denk ik bij mezelf.

Heey pinguïns nog een hoofdstuk. I know it's late. Ik kan niet slapen en had genoeg inspiratie dus vandaar. Happy koningsnacht.
Hope you like it
comment vote
Love you all
xx dagmar