chapter 33

176 18 3
                                    

Lukes point of view
We zijn op de plaats die Hope had aangegeven. Ik klop een beetje trillend op de deur. De plaats is ergens in een steegje en als ik niet met Michael en Jai was, was ik niet zover gekomen. Ik doe me dan wel stoer voor, maar soms schijt ik ook in mijn broek.

De deur wordt opengedaan en daar staat Hope. Ze heeft andere kleding aan als gewoonlijk. Ze heeft nu een leren broek aan en een spijkerjasje.
"Hoi jongens, kom binnen" zegt ze.
"H-hoi" zeg ik trillend. Hope grinnikt en laat ons dan binnen.

We komen in een ruimte met acht stoelen aan een lange tafel. Een groot licht verlicht de ruimte.
"Ga zitten. Ik zal alles uitleggen. Willen jullie wat drinken?" Biedt Hope aan. We knikken een beetje aarzelend. "Wees niet bang. Ik doe jullie niks" zegt ze nog en loopt dan weg on drinken te halen.

Ze komt terug met vier flesjes cola. Ze zet voor elk een fles neer en gaat dan zelf ook zitten.
"Oke vraag maar. Ik sta open om elke vraag te beantwoorden" zegt Hope dan.
"Hoe is het gekomen dat je in een bende bent gekomen? Die vraag had ik vanmiddag al gesteld" zegt Michael.

"Oh ja, natuurlijk. Het begon op mijn zestiende, acht jaar geleden. Mijn ouders puchde me enorm om goede cijfers te halen op school, maar ik zocht mijn eigen weg. Ik werkte bij de starbucks, totdat ik Cameron ontmoette. Ik was toen zeventien. Hij is de bende leider. Hij zei me het beter te kunnen maken. Vrijer. Ik geloofde hem. Hij bracht me naar hier, leidde me op tot een bende lid. Mijn ouders heb ik sindsdien één keer weer gezien. Vorige kerst. Zes jaar later. Ik heb niks gezegd over dat ik in een bende zit. Ze zouden woedend en teleurgesteld zijn.
Ik ben hogerop gekomen in de rangorde van de bende. Nu ben ik een van de hogere bende leden. Nog even en dan ben ik één van de rechterhanden van Cameron. Ik zit nu achter een zaak en als deze lukt, word ik Camerons rechterhand. Ik ben wel het enige meisje in deze bende, maar ik wordt ook gewaardeerd door de mannen hier. Ik wordt niet als minderwaardig gezien door ze omdat ik een meisje ben" zegt Hope.
"Hoezo werk je dan ook op school?" Vraagt Michael.
"Nou, Cameron vond dat ik les moest gaan geven, iemand zoeken die enorm slim is. Ik soliciteerde en werd aangenomen. In het jaar dat jullie ook op school kwamen. Ik hield me gewoon aan de opdracht die Cameron me gaf en had al snel Luke op het oog. Ik probeerde zijn aandacht te trekken op welke manier dan ook en nu zitten we hier. Het eerste gedeelte van mijn opdracht is gelukt en nu moet Luke het van me overnemen" zegt Hope. Ik schrik. Wat zou ik dan in vredesnaam moeten doen? Zou ik dan een strafblad krijgen? Kom ik dan in de gevangenis?
"W-w-waarom hen je m-mij dan nodig?" Vraag ik met een trillende stem.

Heey pinguïns nieuw hoofdstuk hier. Ik heb eindelijk vakantie alleen nog maar woensdag mijn boeken in leveren.
Morgen heeft mijn zus haar diploma uitreiking.
Zaterdag was overvliegen van scouting en het was enorm leuk maar we werden wel enorm vies. Gelukkig zijn we daarna met zijn allen in het meer gesprongen die daarbij ligt on ons weer schoner te krijgen. (Zonder meel, yoghurt en eieren dus)
Hope you like it
comment vote
Love you all
xx dagmar

The Next Level Ft Muke Clemmings <3Where stories live. Discover now