Midnight Moon

Hoofdstuk 3

Afbeelding hierboven is Yoeri

Yoeri Davis POV

Als de dokter weg is gaan we weer zitten. "Zou dat haar dochter zijn geweest?" vraagt Jem zich hardop af. "Ze noemde haar mammy, dus denk het wel." geef ik als antwoord erop. "Ze lijkt nog zo jong voor een kind van die leeftijd, zeker voor hun standaard" "Ik weet het Tess" zegt Jem.

"Mensen, ik vind ze nog steeds raar. Maar zij kleed zich wel goed voor een dokter" zegt Tess na een tijdje, Jem en ik moeten daarom lachen. We zitten weer een poosje in stilte als Jem opstaat en mij een tas geeft "Hier, ik heb je laptop erin gedaan en wat schone kleren voor jou en Finn." "Bedankt Jem, ik zal zo nog wat werk gaan doen dan, jij hoeft niet alles zelf te doen." Tess staat ook op en pakt Jem's hand "Ik denk dat wij nu weer terug moeten anders gaan, de roedel zal zich misschien zorgen maken" zegt ze. Ik knik naar ze en samen lopen ze de kamer uit. Ik ga maar aan het werk op mijn laptop, het moet toch gedaan worden en zeker nu Finn er niet is moet ik zijn taak ook op me nemen.

Het is rond half 1 als ik alles op wil ruimen en mij klaar wil maken voor bed als ik geluid hoor. Ik draai me gelijk om en zie Finn zijn ogen open schieten. "Mate" komt er schor uit zijn mond. Ik grinnik "Ook goedenavond vriend". Hij kijkt me aan en gebaart naar zijn keel en trekt het zuurstofmasker van zijn gezicht, ik geef hem snel een bekertje water. "Waar ben ik en waarom ruikt het hier zo lekker?" vraagt hij nog steeds een beetje schor maar al wel beter. "Je bent in een mensenziekenhuis, je hebt een ongeluk gehad gisterenavond en ze waren eerder bij je dan wij konden. En de geur, wat je lekker vind aan ziekenhuislucht." "Oké, ik lig dus nu in een mensenziekenhuis. Al een idee hoe je uit gaat leggen dat mijn verwondingen morgen weg zijn?" "Uh ja hoe zal ik het zeggen, ik heb geregeld dat je maar 1 dokter hebt dus we kunnen kijken of we wat kunnen regelen." Hij kijkt me aan met z'n blik van 'meen je dit nu serieus'. Ik haal mijn schouders op. "Ik moest een zuster waarschuwen als je wakker werd zodat de dokter hier naar toe kan komen" "Nou laat hem dan komen." "Ja dat is nog iets, het is geen hem maar een haar". "Je laat werkelijk een vrouw mij behandelen, zeg me tenminste dat ze genoeg ervaring heeft" zegt hij met een kreun. Hij probeert rechtop te gaan zitten maar zakt gelijk weer terug het bed in, "Gast rustig aan je hebt merendeel van je ribben gebroken" "Nog meer dat ik moet weten" "Nou ja je been is gebroken, je had iets met je longen en je bent zo'n beetje 24uur out geweest" "Natuurlijk kan er ook nog wel bij" kreunt hij.

"Ik was haar net op het spoor, na al die tijd" mompelt hij na een tijdje stilte. "Wie bedoel je?" vraag ik verbaast. "Ik rook haar, mijn mate. Ik denk dat ik zo afgeleid was van haar geur dat ik die vrachtwagen pas te laat zag en mijn motor niet meer op tijd kon besturen" "En waarom zei je gelijk mate toen je wakker werd?" "Het ruikt hier een beetje naar haar, soort van tenminste" ik dacht na maar kon niet op iemand komen die hier geweest was, alleen Jem, Tess, de dokter, haar dochter en Jesse en ik zijn hier lang genoeg binnen geweest om een geur te laten blijven. "Misschien zit de geur nog in je neus, er is geen weerwolf hier binnen geweest" zeg ik dan ook tegen hem. "Behalve Jem, Tess, Jesse en ik dan." "Jesse is hier geweest?" vraagt hij verbaast. "Ja hij kwam hier om de dochter van de dokter te brengen.... wacht je denkt toch niet dan die menselijke dokter je mate is?" "Het kan voorkomen dat een mens je mate is, al meer dan een eeuw niet gebeurt maar theoretisch kan het. Maar zei je nou haar dochter?!" brengt hij grommend uit. "Hoe oud is die dokter dan?" daar moest ik even over nadenken, ze had haar leeftijd niet gezegd "Ik weet het niet precies, ze heeft niet gezegd hoe oud ze is. Maar ze was nog wel zo jong dat we haar eigenlijk hadden verward met een co-assistent.Ik denk begin 20 zo ongeveer" zijn mond viel z'n beetje open "En je laat zo'n jong ding mij behandelen!!" roept hij uit. Ik krimp een beetje ineen door zijn toon "Sorry Alpha" zeg ik dan. Hij zucht en ik zie de schrammen op zijn gezicht sneller helen. "Ze is de beste arts hier werd er gezegd en ze is ook het hoofd van deze afdeling" zeg ik zacht tegen hem. "Maar ik moet nu echt haar laten oppiepen anders krijgen we problemen" "Dat krijgen we toch wel Yoeri, ik lig ineen mensen ziekenhuis. Tegen morgen ochtend is alles behalve de grootste botten geheeld en hoe wil je dat aan die dokter van je gaan uitleggen!" hij is duidelijk niet blij. "Ga slapen Finn, ik ga wel kijken hoe we dit op gaan lossen. Ik zal nu eerst zorgen dat de dokter zo snel mogelijk komt" "Laat maar Yoeri, ga ook maar slapen we zien die dokter morgen vroeg wel maar we gaan morgen ook weg. Ik wil niet te veel te hoeven verklaren" "Het is morgen zaterdag dus ik weet niet hoe laat ze hier komt" geef ik aan. "Nou dan zeg je tegen die zuster dat ze haar morgen ochtend op moet roepen." "Oké ik ga al slapen en ga jij nu maar weer slapen dan zien we het morgen ochtend wel."

Geüploade 03-07-2016

964 woorden