Midnight Moon

Hoofdstuk 16

Afbeelding hierboven is het lakehuis

Samantha Black (Sam) POV

Zodra Isaac en ik de auto uit stappen valt onze mond open. Ik wist dat het lakehuis mooi zou zijn, maar dit, wow! "Het is mooi hé" zegt Yoeri, we knikken en lopen achter Yoeri aan als hij naar het huis loopt. Yoeri pakt een sleutel uit zijn zak en doet de deur open, door de luchtverschuiving waait er veel stof op. Yoeri hoest even voor hij met zijn hand voor zijn gezicht zwaait, hij geeft ons een grijns "het is al een poosje geleden dat iemand hier geweest is" zegt hij. Ik knik en zeg "dat kan ik zien. Komen je ouders hier ook niet meer dan?" Yoeri haalt zijn schouders op "nadat wij het huis uit gegaan zijn vonden ze het niet meer nodig om hier te komen." We knikken en lopen met z'n allen het huis in, ik kijk rond en het ziet er prachtig uit, als je het stof wegdenkt dan. Gelukkig liggen over de meubels lakens, dus is dat makkelijker om dat schoon te maken. "Oké" zegt Yoeri terwijl hij om zich heen wijst "wat denken jullie ervan?" "Na wat schoonmaakwerk, fantastisch" zegt Isaac. Yoeri lacht even "ja, dat is denk ik wel nodig" Isaac en ik knikken, dat is zeker nodig. Ik kijk goed rond en vraag "zijn hier schoonmaakspullen of moeten we die zelf halen?" "Ehm dat weet ik niet, ik zal even moeten kijken." zegt Yoeri en hij loopt weg.

"Wat denk je Sammy?" vraagt Isaac, "ik denk dat als Yoeri het goed vind we het best zo al kunnen beginnen met schoonmaken want ik denk niet dat als we met Em komen dat dat zo handig is. We moeten dan al een schone ruimte hebben om haar neer te zetten met speelgoed ofzo om haar bezig te houden zodat wij rustig verder kunnen schoonmaken." Isaac knikt en Yoeri komt er weer aan, dit keer met spullen in zijn handen. "Het is niet veel, maar dit hebben we. Er staat ook nog een stofzuiger in de trapkast in de gang. Ik hoorde net wat jullie zeiden en ik vind het goed hoor als jullie al beginnen. Ik moet alleen wel andere dingen doen hier in de buurt dus ik kan niet helpen." "Dat maakt niet uit hoor" zeg ik en kijk wat voor spullen ze hebben, het is niet veel maar we kunnen het er mee doen. "Hier kunnen we het mee doen" zeg ik tegen Yoeri, hij knikt "dat is mooi, ik zal jullie boven nog even de kamers laten zien en dan moet ik gaan. Ik kom later weer terug om jullie terug te begeleiden, ze zijn hier nogal streng met wie komt en gaat en zonder één van ons kunnen jullie niet weg denk ik." Ik knik langzaam maar zie dat Isaac er meer over wil weten, "wat is dit voor plek? Waarom wordt het hier zo zwaar bewaakt?" en ja hoor daar heb je het al. Yoeri lijkt even van zijn stuk gebracht maar herstelt zich snel, helaas voor hem niet snel genoeg om het Isaac te ontsnappen. "Eh, hier is hier privé grond en alleen een specifiek aantal mensen kan hier wonen en überhaupt komen. Waar Jesse het al eerder over had met zijn genen, dat hier iedereen die hier woont." Isaac knik en ik vraag "hoe komt het dan dat wij hier op vakantie mogen?" "Normaal gesproken zou dat niet mogen/kunnen maar omdat Jesse één van ons is en jullie heel goed kent weten we dat jullie geen bedreiging zijn. Het helpt ook heel erg dat je de baas hier hebt geholpen en dat hij je mag." zegt Yoeri met een knipoog op het eind. Ik bloos, waarom weet ik niet maar ik weet wel wie hij bedoelt.

Isaac schraapt zijn keel en we kijken snel naar hem, hij trek een wenkbrauw naar me op maar als ik mijn schouders naar hem ophaal draait hij zich naar Yoeri "wie is de baas van het hele gebeuren hier dan?" Yoeri grijnst naar hem "Finn natuurlijk" Isaac's mond valt open, "Finn is de eigenaar van dit alles" Yoeri knikt en zegt "wel meer dan dit stuk hoor" hij haalt zijn schouders op "hij beheert heel veel grond en heeft veel macht daarover." We knikken en Yoeri leidt ons boven nog even snel rond voor hij op zijn horloge kijkt "ik moet maar eens gaan, ik ben begin van de middag wel weer terug. Het kan ook iemand anders zijn als ik te druk ben. Ik zie jullie nog wel" "Bedankt en tot de volgende keer" zeg ik en Isaac knikt. We staan weer in de woonkamer en Yoeri loopt de gang in voor hij de voordeur open doet draait hij zich nog even naar me toe "ik hoop trouwens dat je vannacht even goed slaapt als afgelopen nacht" als hij klaar is met praten loopt hij snel de deur uit en trekt hem achter zich dicht. Isaac draait zich naar me toe "wat bedoelde hij?" vraagt hij met een opgetrokken wenkbrauw. Ik haal me schouders op "ik zou het niet weten" ik draai me snel naar de schoonmaakspullen toe, "als jij alle lakens van de meubels wil halen dan begin ik alvast in de keuken." "Sam" zegt Isaac streng, ik zucht "laten we beginnen Isaac, ik heb geen idee waar hij het over had." Hij zucht en ik mompel erachteraan "ik sliep niet eens zo goed met die nachtmerrie, toen Finn daarna bij me kwam sliep ik het best" "Wat! Finn kwam in je slaapkamer vannacht?" "Ja Isaac, Finn kwam in mijn slaapkamer omdat ik een nachtmerrie had en hij me hoorde. Hij kwam kijken of alles goed was." "Wat was het Sammy?" vraagt Isaac bezorgt, hij weet van mijn nachtmerries en de reden ervan. Helaas kan niemand er iets aan doen en thuis zijn ze het onderhand wel gewent. Ik zucht "het gebruikelijke Izzy" Isaac trekt me naar zich toe en geeft me een knuffel. "Oké ik de lakens weghalen en jij de keuken toch?" vraag hij dan, waarschijnlijk om mijn gedachte om te zetten. Ik geef hem een glimlach en knik, hij glimlacht terug en we lopen ieder een kant op.

We zijn bijna klaar als de voordeur open gaat, we kijken elkaar aan en Isaac loopt ernaartoe. Ik hoor stemmen en gestommel voor het stil wordt, te stil. "Isaac!?" roep ik, ik krijg geen antwoord dus loop ik ook naar de gang toe. Ik zie niemand maar de voordeur staat open, ik loop er snel naartoe en kijk naar buiten maar zie niks. Snel doe ik de deur dicht voor ik naar de woonkamer ren en mijn tas pak. Ik pak mijn mobiel eruit en toets snel Jesse zijn nummer in, het is eigenlijk een automatisme om of Isaac of Jesse te bellen. Hij gaat vaak over maar springt dan op voicemail, "kom op Jes neem op" mompel ik als ik nog een keer op bellen druk. Nu wordt er wel opgenomen "Sam ik ben bezig, ik bel je zo terug" zegt Jesse "Jesse wacht!" roep ik snel. Hij zucht en zegt "wat is er Sam" "Isaac. Isaac is weg!" roep ik en begin met hyperventileren. "Wat!" roept Jesse en ik wil hem antwoorden maar het enige wat ik eruit krijg is een piepend geluid. "Sam rustig, haal diep adem. Rustig in en uit." Ik probeer te doen wat hij zegt maar het lukt niet "ik...krijg...geen...lucht" weet ik uit te brengen. "Shit" hoor ik Jesse zeggen, "ik kom eraan Sammy, blijf naar mijn stem luisteren oké?" ik knik maar bedenk me dan dat hij me niet kan zien dus stop ik maar.

Jesse blijft rustig tegen me praten maar ik krijg mijn ademhaling niet onder controle. Ik weet dat ik een paniek aanval heb en hoe ik hem kan stoppen, het lukt me alleen niet om het te doen. Opeens wordt de voordeur open gegooid en ik kruip weg in een hoek van de woonkamer. Ik trek me op in een bol en wieg mezelf heen en weer. Ik voel opeens een hand op mijn schouder en ik schiet overeind en kijk in een paar bekende blauwe ogen. "Sam kijk me aan en adem met me mee" ik knik en adem mee met het patroon wat mijn beste vriend/broer aan geeft. Als ik mijn ademhaling in toon heb knikt Jesse en kijkt me nog steeds aan "rustig in dit ritme door blijven ademen en vertel me dan wat er aan de hand is." Ik knik en blijf rustig ademen, als ik het pijnlijke gevoel op mijn borst kwijt ben laat ik een flinke zucht horen. Ik kijk achter Jesse en zie nu pas dat Finn, Yoeri en Jem achter hem staan en me bezorgd aan kijken. "Alles oké?" vraagt Jesse, ik kijk hem aan en zie nu pas dat hij onder de krassen en blauwe plekken zit. "Wat is er met jou gebeurt?" vraag ik en voel me ademhaling weer versnellen. "Rustig Sammy, er is niks met me aan de hand. Ik had een misverstand en dat eindigde niet helemaal goed, maar je moet de ander eens zien" grijnst hij. Ik knik en haal weer diep adem "hij was opeens weg Jesse" "Wie, wat is er aan de hand Sammy?" "Isaac" Jesse kijkt achter hem en geeft de andere een blik. "Wat is er gebeurt?" "We waren bijna klaar en de voordeur ging opeens open maar we hoorde niks dus ging Isaac kijken toen hoorde ik stemmen en gestommel en daarna niks, helemaal niks Jesse. Ik ging kijken en er was niemand meer, de deur stond nog open maar ik zag ook niemand buiten dus ben ik snel weer naar binnen gegaan en heb jou gebeld." De tranen rollen nu over mijn wangen en ik kijk Jesse met betraande ogen aan "hij liet me alleen Jesse" Hij trekt me naar zich toe en slaat zijn armen om me heen en schommelt ons zachtjes heen en weer "ssht, hij deed het niet expres dat weet ik zeker. We gaan hem zoeken maar jij moet rustig blijven, oké?" Ik knik en kijk hem aan "sorry Jesse, ik kreeg weer een paniekaanval" snik ik. "Ik weet het Sammy, het is al goed. Ik beloof je dat er niks met Isaac gebeurt, we gaan hem nu zoeken oké?" Ik knik en maak me van hem los.

Geüpdate op 11-09-2016

1437 woorden