Hoofdstuk 32

793 33 7
                                    

Samantha Black (Sam) POV

We zijn nu al een poosje bij Chloë en ik ga me steeds beter voelen. Af en toe zijn er nog die nachten dat ik iedereen wakker gil maar gelukkig is Finn dan altijd dichtbij me. Finn wilde niet dat ik het wist maar ik overhoorde hem met Jem praten over een opsporingsbevel voor Ryan uit te brengen. Ik weet niet hoe ze dat in de weerwolfwereld doen maar ik hoop dat ze hem snel vinden. Maar tegelijk zou ik liever willen dat hij zo ver mogelijk bij me weg zou blijven.

Ik zit nu samen met Chloë, Isaac, Hailey en de kinderen op het strand. De mannen moesten roedelwerk doen zoals ze dat noemde en wij werden naar buiten gestuurd met dat we ons maar moesten gaan vermaken. Dus hier zitten we, zandkastelen te maken met Charlie en Ally. Al zit Ally op mijn schoot meer in het zand te graaien en vrolijk te kraaien dan dat ze iets doet maar ach, dat is toch schattig. Isaac zit dichterbij Charlie, om volgens Charlie het zandkasteel 'stoerder' te laten worden. Chloë, Hailey en ik moesten moeite doen onze lach in te houden toen hij dat tegen ons zei. Opeens begint Ally te huilen, we kijken allemaal snel naar haar maar al snel is duidelijk wat er mis is als er een lucht naar ons toe komt. "Ik ga haar luier wel verschonen" zegt ik als ik zie dat Hailey net op wil staan. Ze kijk me bedenkelijk aan maar knikt dan toch. Ik loop met een huilende baby in mijn armen terug naar het huis, ik probeer haar wat te troosten maar kan me ook voorstellen dat zo'n volle luier niet echt lekker zit. Door het raam heen kan ik zien dat de mannen in de keuken zitten dus loop ik via de woonkamer naar boven, waar ik weet dat Chloë spullen voor Ally en Charlie heeft liggen. Ik verschoon haar op mijn bed en ze blijft gelukkig mooi rustig liggen, ik praat zachtjes tegen haar en het leuke is dat ze gezellig terug kraait tegen me. 

Sam en Ally

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Sam en Ally

Het doet me gelijk weer denken aan toen Emily nog zo klein was en opeens komt er een golf van heimwee over me heen. Ik mis mijn familie. Ik weet wel dat ik Isaac en Jesse hier gewoon heb en natuurlijk Finn, Chloë en Yoeri, maar het is toch anders. Als ik weer naar Ally haar gezichtje kijk zie ik dat haar oogjes steeds langzaam dichtzakken en pak ik haar op en loop wiegend de kamer heen en weer. Ik zing zacht een slaapliedje voor haar die mijn vader vroeger voor mij zong en ze zakt steeds dieper is slaap. Ik draai me om om haar weer op bed te leggen als ik me rot schrik. Finn staat in de deuropening naar me te kijken met een kleine glimlach op zijn gezicht. "Hier zou ik best aan kunnen wennen" zegt hij zacht, ik kijk hem vragend aan. "Aan jou met een pup wiegend en zingend te zien lopen" Ik lach zacht en schut mijn hoofd "Het is een baby Finn geen pup en droom nog maar even verder dan. We zijn nog lang niet getrouwd." Hij trekt zijn wenkbrauw op "dus als we getrouwd zouden zijn zou je samen een pup, sorry baby willen hebben" Ik voel mijn wangen rood worden bij zijn vraag en went mijn blik af door naar een slapende Ally ik mijn armen te kijken. "Ja" zeg ik wel zacht, wetend dat hij me best zal horen. Ik draai me om en loop naar het raam toe zodat ik over het strand uit kan kijken, opeens voel ik tintels achter me. Die betekenen maar 1 ding of beter gezegd 1 iemand, mijn mate staat achter me. Ik voel zijn armen om mij heen slaan, net onder mijn armen waar ik Ally in vast heb. Hij legt zijn hoofd op mijn schouder en trekt me dichter tegen zich aan. "Ja ik zou hier zeker aan kunnen wennen" zegt hij zacht in mijn oor. Ik zucht en laat mijn hoofd tegen zijn schouder zakken.

Midnight MoonWhere stories live. Discover now