Η Αλεξία είναι 20 χρονών και είναι φοιτήτρια στην Θεσσαλονίκη.. Μια μέρα αποφασίζει να επισκεφτεί την φίλη της Κατερίνα που σπουδάζει στην Κύπρο.. Η πτήση της είχε καθυστέρηση και μάλλον έφτιαξαν τα πράγματα στην ζωή της..
Ο Κώστας είναι 23 χρονών...
Όταν ξεκινούσε η χθεσινή μέρα ποτέ δεν περίμενα ότι θα άλλαζε η ζωή μου ριζικά.. Κι όμως.. Αυτό το φιλί θα άλλαζε τα πάντα στις ζωές μας. Και στην δική μου και στου Κώστα. Το πρωί που ξύπνησα ένοιωσα να κοιμάμαι στα σφιχτά του χέρια. Κλισέ αλλά τι να κάνω.. Αυτή είναι η αλήθεια... Προσπάθησα να σηκωθώ χωρίς να τον ξυπνήσω αλλά μάταιος κόπος... Τα σφιχτά χέρια που λέγαμε.. Βρισκόμουν εκεί και ένοιωθα ασφαλής.. Μετά από λίγο ένοιωσα τον Κώστα να ξυπνάει.. "καλημέρα κοριτσάκι μου.. " τον άκουσα να ψιθυρίζει στο αυτί μου και να με σφίγγει πιο πολύ στην αγκαλιά του.. "μμ καλημέρα.. " "λοιπόν τι θες να κάνουμε σήμερα;; " με ρωτάει... "όχι πολλά... Στις 7 γυρνάω Θεσσαλονίκη.. Αύριο το πρωί έχω μάθημα.. Δυστυχώς.. Εσύ τι ώρα γυρνάς;; " τον ρώτησα ενώ σιγά σιγά σηκωνομασταν από το κρεβάτι αφού θα ετοιμαζομασταν για την μέρα.. "εγώ πετάω στις 8 Γερμανία.. Οπότε πρέπει να αξιοποιήσουμε με σωστό τρόπο τον χρόνο που έχουμε.. " "λοιπόν τι λες να πάμε για πρωινό κάπου;; " τον ρώτησα αφού άρχισα να πεινάω και μετά συνέχισα λέγοντας "και αν θες μπορούμε να πούμε και κάποια άλλα παιδιά να έρθουν μαζί μας.. " "μμ καλή ιδέα.. Αλλά εγώ σκέφτηκα να πάμε πρώτα τα δύο μας και μετά λέμε και τους άλλους.." "χμμ οκέι.." δέχτηκα εγώ και πήγα να ντυθώ..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Μετά από 20 λεπτά οδήγησης επιτέλους φτάσαμε σε μια καφετέρια που σέρβιρε και πρωινό.. Γιαμιι.. Μπήκαμε μέσα και πήγαμε κάτσαμε.. Αφού παραγγείλαμε νομίζω ότι ειχε ερθει η ώρα να συζητήσουμε.. Και την ίδια άποψη είχε και ο Κώστας.. "λοιπόν;; πως σου φάνηκε ο αγώνας χθες;; " με ρωτάει ο Κώστας.. "νομίζω ότι αυτό τι συζητήσαμε και χθες.. Ήταν πολύ ωραίος ο αγώνας και χαίρομαι που νικήσαμε και χαίρομαι που σκόραρες.. Βέβαια ο διαιτητής ήταν λίγο έως πολύ στην κοσμάρα του αλλά τέλος πάντων.. " απάντησα "ναι Οκ είναι λίγο άκυρη η ερώτηση.. Βασικά εγώ για κάτι άλλο ήθελα να μιλήσουμε.. Πιο σοβαρό.. " "τι έγινε;; πες μου γιατί αρχίζω να ανησυχώ.. " "ήθελα να μιλήσουμε για το φιλί.." μου λέει "ναι νομίζω ότι πρέπει να μιλήσουμε για αυτό.. " "κοίτα για να το ξεκαθαρίσω από τώρα.. Το φιλί αυτό δεν έγινε πάνω στην στιγμή.. Ήθελα να σε φιλήσω και το ότι το έκανα σημαίνει τα πάντα σε εμένα.. " μου λέει και η αλήθεια είναι ότι μου άρεσαν τα λόγια του.. "εεε λοιπόν για να σε πληροφορήσω κύριε σταφυλιδη και εμένα μου άρεσε που με φίλησες.. Και πάρα πολύ μάλιστα.. " μόλις με άκουσε να το λέω μου έσκασε ένα χαμόγελο.. Γίνεται να ερωτευτείς έναν άνθρωπο περισσότερο από όσο τον έχεις ήδη ερωτευτεί;; δεν ξέρω αλλά μάλλον γίνεται γιατί εγώ μόλις το έκανα.. "οπότε που μας αφήνει όλο αυτό;; " τον ρωτάω.. Γιατί είναι πολύ άβολο το να μην ξεκαθαρίσουμε τι ακριβώς συμβαίνει με εμάς.. "λοιπόν εγώ θα έλεγα να γινόσουν η κοπέλα μου.. " μου λέει με ένα πολύ φυσικό τρόπο... "και εγώ λέω να συμφωνήσω μαζί σου.. " συμφώνησα μαζί του και ήρθε, έκατσε δίπλα μου και με φίλησε.. Αποφασίσαμε να πάρουμε τηλέφωνο και κάποιους από την υπόλοιπη ομάδα.. Καλέσαμε τον Στέφανο με την μιρκετα, τον Τολη με την έφη και τον νικολη.. Με την έφη και τον Τολη θα γυρνούσαμε μαζί Θεσσαλονίκη σήμερα οπότε θα ήταν καλό να ήμασταν μαζί.. Μετά από 15 λεπτά εμφανίστηκαν όλοι μαζί.. Λες και ήταν συνενοημενοι.. "καλά πως κι έτσι εμφανιστήκατε όλοι μαζί; " ρωτάει ο κωστας "ήμασταν μαζί στο ξενοδοχείο και μόλις πήρε τηλέφωνο η μικρή μαζευτήκαμε και ήρθαμε.. Πειράζει;; " απάντησε η έφη.. Κάτσανε και αυτοί και παρήγγειλαν.. Αρχίσαμε να συζητάμε για διάφορα θέματα.. Μόλις τα αγόρια αφοσιωθηκαν σε δικά του θέματα συζήτησης βρήκα την ευκαιρία να μιλήσω με την εφη "ναι καλά.. Νομίζεις ότι σε πίστεψα εε;; " της λέω.. "δεν καταλαβαίνω τι εννοείς.. " μου απαντάει η έφη "άστα αυτά.. Τι κουτσομπολεύατε στο ξενοδοχείο και ήσασταν όλοι μαζί στο ίδιο δωμάτιο;; " την ρώτησα και είδα το καπως ένοχο βλέμμα της μιρκετα.. Ωππ σας τσάκωσα.. "τίποτα.. Μιλούσαμε για τον χθεσινό αγώνα.. " προσπάθησε να δικαιολογηθεί ή μιρκετα "ναι καλά.. Τέλος πάντων.. Έχω να σας πω.. " λέω στα δύο τα κορτσοπουλα "τι έγινε;; " ρωτησε ανυπόμονα η έφη. "χθες με φίλησε ο Κώστας.. " τους λεω "τιιιιιιιιιιιι;; " ρώτησαν τσιροκοπωντας "ναι.. " "τι έγινε ρε κορίτσια γιατί φωνάζετε;" ρώτησε ο στεφανος "όχι τίποτα τίποτα κάτι δικά μας.." του απάντησε η μιρκετα και μετά λέει σε εμένα "εσύ συνεχισε" "εεε με φίλησε χθες, κοιμηθήκαμε αγκαλιά το βράδυ και μετά ήρθανε εδώ να συζητήσουμε και τα φτιάξαμε.." είπα εγώ και είδα την αντίδραση της εφης.. Μέχρι και τα μάτια της χαμογελούσα.. "το'ξερα" λέει η έφη.. Και την κοίταξα με απορία και μετά συνέχισε "ωραία.. Μιρκετα και Στέφανε μου χρωστάτε 100 ευρώ.. " "τι έγινε ρε παιδιά;; " ρώτησε ο Κώστας.. "βάλαμε στοίχημα για το πότε θα καταλήγατε μαζί.. Η μιρκετα με τον Στέφανο είπαν ότι θα γίνει μέσα στην εβδομάδα ενώ η έφη με τον Τολη είπαν ότι θα γινόταν σήμερα.." απάντησε ο Νίκος.. "εσύ Νίκο τι στοίχηματισες;; " τον ρωτησα "ότι θα γινόταν με τον καιρό.. Εγώ είμαι ρομαντική ψύχη τί να κάνουμε" απάντησε ο Νίκος.. "καλά ρε στοιχηματισατε για την σχέση μας;; " ρώτησε ο Κώστας δήθεν θυμωμενα "ναι" απάντησε ο Τολης με ένα φυσικό τρόπο και ξεκαρδιστηκαμε στα γέλια.. Φάγαμε πρωινό και αποφασίσαμε να πάμε καμιά βόλτα πριν πάμε στο αεροδρόμιο.. Θα μας πήγαιναν όλους ο Στέφανος και η μιρκετα. Συνεχίσαμε την βόλτα μας, πήγαμε για μεσημεριανό ώσπου αναγκαστικά έφτασε η ώρα του αποχωρισμού. Θα έπρεπε να ήμασταν στο αεροδρόμιο τουλάχιστον 2 ώρες νωρίτερα γιατί δεν μπορείς να ξέρεις αν θα έχει κόσμο εκεί η όχι.. Ήταν περίπου πεντεμιση όταν φτάσαμε στο 'Ελευθέριος Βενιζέλος', δώσαμε τις βαλίτσες στις αποσκευές, αποχαιρετήσαμε τα παιδιά, περάσαμε τον έλεγχο και περιμέναμε να αρχίσει η επιβίβαση. Ο Νίκος με τον Κώστα πετούσαν την ίδια ώρα. Κάτσαμε και αγκάλιασα κατευθείαν τον Κώστα. "θα μου λείψεις πολυ" λέω στον κωστα "και εμένα μωρό μου.. Αλλά μην ανησυχείς θα μιλάμε.. Και τα χριστούγεννα είναι κοντά.. " μου απαντάει αλλά δεν ένοιωσα καλυτερα "ναι αλλά αργούν τα χριστούγεννα και εσύ θα έχεις και αγώνες και προπονήσεις και δεν ξέρω πότε θα έρθεις και αν δεν μπορέσεις να έρθεις.. " διέκοψε την πάρλα μου φιλώντας με.. " με έπιασε πάλι η πάρλα εε;" τον ρώτησα και μου απάντησε "ναι" και μετά συνεχισε "κοιτα αν δω ότι έχω προπόνηση και δεν θα μπορέσω να έρθω πάντα μπορείς να έρθεις εσύ.. Κάτι θα σκεφτουμε" "ναι.. Απλά.. Όσο το σκέφτομαι τόσο πιο δύσκολο μου φαίνεται.. " του λέω εγω "ναι αλλά τα δύσκολα είναι και τα πιο ωραία έτσι δεν είναι;; " με ρωταει "ναι αλλά ξέρεις ποια είναι ακόμα πιο ωραία; " τον ρωταω "ποια; " "τα τυχαία.. " του λέω και τον φιλάω..
