Dance with me before you go [completed]

What's wrong with me?

Έχουν περάσει 2 βδομάδες απο το πιτζάμα πάρτυ. 2 βδομάδες δεν έχω σταματήσει να χαμογέλαω. 2 βδομάδες βυθισμένη στις σκέψεις μου. 2 βδομάδες...

Σ:"Ε! Ελεωνόρα, τι σκέφτεσαι πάλι;" Με επανέφερε στην πραγματικότητα η φωνή της Σοφίας, κουνώντας το χερι της πέρα δώθε μπροστά απο τα μάτια μου. Τότε αντιλήφθηκα πως βρισκόμουν πάλι στο τραπέζι περιτριγυρισμένη απο βιβλία και τετράδια. Έριξα μια μάτια γύρω μου ανέκφραστη και έπειτα κοίταξα έξω απο το παράθυρο. Χάθηκα για χιλιοστή φορά στις σκέψεις μου και αθέλα χαμογέλασα. Σκεφτόμουν εκείνον ξανά, εκείνον και τα λόγια του. Πως τα καταφέρνει και με επηρεάζει τόσο πολύ; Είναι καλός στο να με σκοτώνει. "Ελεωνόρα! Αρχίζεις και με τρομάζεις.." Φώναξε.

Ε:"Αχ τι θες ρε Σοφία;" Γύρισα και την κοίταξα, κρατώντας με το χέρι μου το προσωπο μου χωρίς να έχω κουράγιο να της θυμώσω.

Σ:"Τι έχεις πάθει; Απο τότε που σου είπε ο Jimin οτι σε θέλει, δεν τρως, δεν διαβάζεις..." Μου απάντησε με έναν ανησυχητικό τόνο στην φωνή της, πιάνοντας τα χέρια μου.

Ε:"Πάω μια βόλτα να ξεσκάσω.." Της απάντησα ψυχρά και πήρα την μαύρη ζακέτα μου και βγήκα έξω.

Ο καιρός ήταν ψυχρός σαν εμενα. Μας ενημέρωνε οτι ο χειμώνας δεν θα αργούσε να έρθει. Περπατούσα μερικά λεπτά, έχοντας τα χέρια μου μέσα στης μαύρες τσέπες της ζακέτας και κοιτάζοντας το έδαφος. Για άλλη μια φορά με βασάνιζαν διάφορα ερώτηματα που θα μπορούσαν να μείνουν για πάντα αναπάντητα. Είχαμε, εγώ και ο Jimin, καιρό να βρεθούμε τοσο κοντα οπως συνηθίζαμε να κανουμε. Αλλά τότε ήταν για πλάκα ετσί δεν είναι;

Περπατώντας για ώρα έφτασα σε μια παιδική χαρά. Δεν υπήρχαν παιδιά. Φοβούνται λογικά το κρύο. Άνοιξα την κόκκινη μικρη και σιδερένια πορτούλα και κατευθύνθηκα στις κούνιες. Κάνοντας κούνια μπορούσα να σκεφτώ καθαρά και να πάρω σωστές αποφασίσεις ώσπου κάποια στιγμή ένιωσα κάτι ζέστο να τυλίγετε γύρω μου. "Θα πρέπει να κρυώνεις." Άκουσα την φωνή του Jungkook να μου λεεί. Όταν μου άφησε το παλτό του στους ώμους μου, ήρθε και κοντοστάθηκε μπροστά μου. "Τι κάνεις εδώ έξω στο κρύο; Και μαλιστα χωρίς να είσαι ντυμένη καλά;" Μου είπε και μου έδειξε την μαύρη κοντή φούστα μου και το λεπτό, κολλητό μαύρο μπλουζάκι μου. Του χαμογέλασα και του είπα πως χρειαζόμουν λίγο αέρα.

Ε:" Και εσύ τι κάνεις εδώ; Πως με βρήκες;" Τον ρώτησα.

Jk:"Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ γιατι σε σκε- εννοώ πως χρειαζόμουν και γω λίγο αέρα και μαλλόν σε βρήκα μπροστά μου και αποφασισα να σε ακολουθήσω για να σου κάνω παρέα." Μου απαντησε φυσώντας τις παλάμες τον χεριών του και έπειτα έπιασε τα δικά μου και κρύα χέρια. "Αν συνεχίσεις να κάθεσαι εδω έξω στο κρύο, θα αρρώστησεις και εγω δεν το θέλω αυτό." Συνέχισε πιάνοντας τα μάγουλα μου, ζούλοντας τα. Αφήσαμε ένα μικρό γελάκι να ακουστεί και έπειτα σηκώθηκαμε μαζί. Περνώντας με αγκαλια απο τους ώμους μου για να με ζεστάνει, πήγαμε στην απέναντι καφετέρια. Γιατί όλα αυτά;