Dance with me before you go [completed]

"Θες να γίνεις το κορίτσι μου;"

Ήταν Κυριακή. Βρισκόμουν ήδη στο διαμέρισμα των αγοριών και είχα τελειώσει κάθε μου υποχρέωση. Μόλις είχαν φάει το μεσημέριανο που τους είχα ετοιμάσει. Ήθελαν να δοκιμάσουν ένα απο τα ελληνικά φαγητά, οπότε τους μαγείρεψα μουσακά. Το λάτρεψαν.

Αυτήν την στιγμή, πλένω τα πιάτα ενώ εκείνοι ετοιμάζονταν να φύγουν πάλι. Είχαν δουλειές. Ποτέ δεν μας ανάφεραν τι είδος δουλειές έχουν. Δεν ήθελαν να μιλάνε για αυτο, έλεγαν ή απλά άλλαζαν θέμα.

Καθώς έπλενα τα πιάτα, άκουσα την πόρτα να κλείνει και να πέρνει μαζί της τις φωνές των αγοριών ενώ μετά απο ελάχιστα δευτερολεπτα η σιωπή σπαστικε απο το τραγούδι "Thinking out loud" του Ed Sheeran. Πριν προλάβω να γυρίσω για να δω απο που προερχόταν και γιατί, δυο χέρια με έπιασαν απο την μέση, χαρίζοντας ένα απαλό φιλί στο λαιμό μου. Πήρα μια βαθιά ανάσα και την κράτησα για μερικα δευτερόλεπτα. Η καρδια μου πλέον χτυπούσε γρήγορα και δυνατά. Το στομάχι μου γέμισε με πεταλούδες. Είχα μουδιάσει ολόκληρη. Είχα χάσει την γη κάτω απο τα πόδια μου. Το νερο της βρύσης έπεφτε χωρίς να δείξει έλεος για να σταματήσει. Το σαπουνισμένο ποτήρι γλίστρισε αργά και προσγειώθηκε απαλά στον νεροχύτη χωρίς να σπάσει αυτην την φορά. "Μου χαρίζεται αυτόν τον χορό;" Ακούσα την φωνή του Jimin να ψιθυρίζει στο αυτί μου καθώς, μου ξέδενε την δεμένη γύρω απο την μέση ποδιά μου. Δεν είχα πάρει την απόφαση να κινηθώ, διότι δεν μπορουσα. Απλά ένιωθα. Ένιωθα τα χέρια του να ακουμπάνε το ιδρυμένο, ζεστό σώμα μου. Όταν, πια μου έπλυνε τα χέρια και μου τα σκούπισε με την πετσέτα, έπιασε το αριστερό χέρι μου και κατευθυνθήκαμε προς το δωμάτιο του οπου προερχόταν η μουσική. Πλέξαμε τα χέρια μας μεταξυ τους και αρχίσαμε να χορεύουμε. Ο χορός με έκανε να ξεχάστω και να συντονιστώ στα βήματα και στο ρυθμό. Στο τέλος της χορογραφίας, οπού κλείναμε, ρίχνοντας με στα πλαγιά καθως βρισκόμαστε αγκαλια, δια μαγιάς, ο Jimin βγάζει απο την πλάτη μου ένα κόκκινο τριαντάφυλλο. Μόλις το αντικρίζω σηκωνόμαστε ταυτόχρονα και σταθήκαμε ο ένας απέναντι στον άλλον, με σχετικά μικρη απόσταση μεταξυ μας. Η μουσική δεν είχε τελειώσει ακομα. Κοίταζα επίμονα και με απορία μια το λουλούδι και μια τον ίδιο. Πως; Και γιατί;

Jm:"Θες να γίνεις το κορίτσι μου;" Είπε χαμηλόφωνα, εφόσον με πλησίασε τόσο κοντά με αποτελεσμα να νιώθω την αναπνοή του να αγκαλιάζει το μάγουλο μου.  Τα ματια του να έχουν καρφωθεί στα δικά μου. Το λουλούδι εμπόδιζε τα σώματα μας για να ενωθούν. Είχε σοβαρό ύφος. Τι σκέψεις να του περνάνε απο το μυαλό;... Ώσπου αντιλήφθηκα, πως άλλη μια ερώτηση του είχα αφήσει αναπάντητη. Αλλα θα έπρεπε να την απάντησω τώρα. Ποιον να άκουγα; Την καρδιά ή την λογική μου; Γιατί διαφωνούσαν μεταξύ τους. Πες ναι, αφου τον θέλεις και πεθαίνεις για αυτόν. Έλεγε η καρδια μου με γρήγορους χτύπους. Πες όχι, θα πληγωθεις πολύ. Έλεγε απο την άλλη η λογική μου. Τι είναι αγάπη χωρίς πόνο;