Dance with me before you go [completed]

Η βραδία της Σοφίας.

(Οποία μπορέσει το διαβάζει αυτο το κεφάλαιο επειδη έχει λίγο dirty😂)

Ε:"Έλα ρε Σόφι δεν θα μου πεις πως ήταν; Ποσο καλός ήταν;" συνέχιζα να την ρωτάω καθώς τακτοποιούσε το δωμάτιο της, αφού τα αγόρια έφυγαν τρέχοντας.

Σ:"Ελεωνόρα είπα κάτι! Δεν σου λέω! Εξάλλου δεν έγινε απο την θέληση μας αλλά απο το αλκοόλ!" Με κοίταξε με νευριασμενο βλέμμα και συνέχισε να μαζεύει.

Ε:"Στην αδερφή - κολλητη - συγκάτοικο σου δεν θα πεις; Αν μου πεις θα σου πω και εγώ!" Συνέχισα με ένα ψηλομύτικο ύφος κάνοντας την Σοφία να σταματήσει οτι κάνει και να με κοιτάξει με ένα τεράστιο χαμόγελο. Της χαμογέλασα και εγώ και βγήκα απο το δωμάτιο και κατευθύνθηκα στο καθιστικό η οποία με ακολούθησε. Έκατσα στραβοπόδη στο καναπέ, χτυπώντας το χέρι μου δίπλα απο μένα ενώ την κοιτουσα. Καταλαβαίνοντας την χειρονομία μου, ήρθε και έκατσε δίπλα μου περιμενοντας να συνεχίσω. "Όχι δεν κατάλαβες, η σείρα σου να μου πεις."

Σ:"Καλά τι θες να μάθεις;" αναστέναξε.  Αφησα ένα τεράστιο χαμογελο και την κοίταξα γεμάτη χαρά.

Ε:"Απο τότε που έφυγες ξεκινάνε όλα..."

Σ:"Λοιπόν..."

Σοφίας Prov (χθες)

Μόλις αποχαιρέτησα την Ελεωνόρα και κατέβηκα στην είσοδο της πολυκατοικίας μας, αντίκρισα τον Namjoon ντυμένο με μαυρο σακάκι και γραβάτα να με περιμένει έχοντας δίπλα του μια μηχανή. Μπορεί να μην μου αρέσουν καθόλου αλλα δεν θα με χάλαγε να ανέβω μαζί του...

Χαιρετιστηκαμε και με την βοήθεια του, κάθισα στην μηχανή και έπειτα κάθισε και εκείνος στο τιμόνι.

Ν:"Κράτα με γερά!" Ήταν το μόνο που άκουσα προτού ο δυνατός ήχος της μηχανής σπάσει την σιωπή που επικρατούσε στο στενό μας. Θα πηγαίναμε να φάμε σε ένα καλο εστιατόριο το οποιο θα ήταν της επιλογής του.

Κατα την διάρκεια που οδηγούσε αυτό το θόρυβοδες μηχανάκι και οπου τον είχα αγκαλία μπορούσα να απόλαμβανω το άρωμα που είχε ψεκάσει σε όλο του το σώμα. Θα μπορούσα να μείνω για πάντα έτσι.. να τον έχω αγκαλιά και να μυρίζω το άρωμα του. Έπειτα την προσοχή μου την πήρε το πίσω προφιλ του το οποιο αγκάλιαζα και ήταν το μόνο πράγμα που μπορουσα να αντικρίσω απο αύτον, εκείνη την στιγμή. Δεν είχα παρατηρήσει ποτέ πως και απο πίσω ήταν τόσο όμορφος. Κρίμα που είμαστε μόνο φίλοι...