Dance with me before you go [completed]

Γιατί;

1 μήνα αργότερα.

Ε:"Σοφία ανησυχώ.." Της είπα καθώς κοίταζα και σκάλιζα το πιάτο με το μεσημεριανό μου γεύμα που μου είχε βάλει η μαγείρισσα του σχολείου.

Σ:"Για ποίο πράγμα;" Με ρώτησε προσποιώντας ότι δεν συνέβη τίποτα.

Ε:"Ο Jimin... έχω να τον δω και να ακούσω νέα του εδώ και μια βδομάδα..." Άφησα να πέσει το πιρούνι στο πιάτο και έπιασα το κεφάλι μου με τα δύο μου χέρια προσπαθώντας να βρω τον λόγο που μου το έκανε αυτό. Να ανησυχώ τόσο πολύ για εκείνον.

Σ:" Μπορεί να είναι απασχολημένος με τους γονείς του ή να έχει πάει ταξίδι για διακοπές." Μου απάντησε και με κοίταξε με αναίσθητο βλέμμα και μετά συνέχισε το γεύμα της.

Ε:"Και γιατί είσαι τόσο ψύχραιμη; Εσένα δεν σε ενδιαφέρει ο Namjoon?" Σηκώθηκα από την θέση μου, χτυπώντας τα χέρια μου στο τραπέζι κάνοντας όλους όσους βρίσκονταν στο χώρο να σωπάσουν και να με κοιτάξουν."Ξέχνα το.."Ψιθύρισα κλείνοντας τα μάτια μου σφικτά και αμέσως έφυγα τρέχοντας από την τραπεζαρία του σχολείου.

Σ:"Ελεονόρα!" Ήταν το μόνο που άκουσα όταν έφυγα από δίπλα της. Παρασυρμένη από τον θυμό μου είχα καταφέρει να φύγω από το σχολείο. Είχα φτάσει σε μια άδεια παιδική χαρά που στην περιοχή της δεν είχε πολλούς περαστικούς. Άνοιξα την κόκκινη σιδερένια πόρτα της και κατευθύνθηκα στις κούνιες. Κάθισα μια από αυτές και άρχισα να κάνω κούνια. Λίγα δευτερόλεπτα μετά, το κρύο άρχιζε να αγκαλιάζει το σώμα μου παγώνοντας με. Για να ζεσταθώ, έτριψα τις παλάμες μου. Δεν άργησα να σκεφτώ ξανά γιατί επέστρεψα στην μιζέρια. Αυτό που με προβλημάτιζε και με ανησυχούσε ακόμα πιο πολύ ήταν γιατί να έχουν μετακομίσει κάπου αλλού. Γιατί; Περνούσαμε τόσο όμορφα όλοι μαζί. Ή μήπως κάνω λάθος;

Γιατί Jimin; Γιατί έφυγες και με άφησες μόνη; Γιατί δεν τήρησες την υπόσχεση σου; Γιατί μου είπες ψέματα; Ψιθύριζα, χτυπώντας απαλά το κεφάλι μου με τα χέρια μου γροθιές. Έκλαιγα ξανά. Δεν έπρεπε να με άφηνα να ξανά ερωτευτώ... Δεν έπρεπε.

Από τις σκέψεις με έβγαλαν τα βήματα που άκουσα να με πλησιάζουν. Δείλιαζα να γυρίσω να κοιτάξω το άτομο που ερχόταν προς το μέρος μου. Φοβόμουν για το τι θα μπορούσα να αντίκριζα. Έτσι έσκυψα πιο πολύ το κεφάλι μου με αποτέλεσμα να πέσουν τα μαλλιά μου μπροστά και να καλύψουν το πρόσωπο μου. Αμέσως μετά άκουσα μια γνώριμη φωνή να φωνάζει το όνομα μου. Μόλις αντιλήφθηκα ποίος ήταν, βούρκωσα.