GREGOR -İNTİKAM KEHANETİ-

BÖLÜM 7 - Gümüş Ok-

Selöööööömmmmm

Ben geldim bölüm geç geldi kusura bakmayın.

Uzatmadan gideyim iyi okumalarrrr

Bölüm 7 Gümüş Ok;

"Ripred!"

Havalanıp, Tenebrisleri ve Ripred'ı geçeli çok oluyordu ama Gregor hala Ripred'ın adını sayıklıyordu.

Ripred onun için ne ifade ediyordu?

Her zaman yanında olan bir savaş arkadaşı?

Yoksa bir yoldaş mı?

Bu durumda ikiside.

Peki ya bir arkadaş?

Her şeyden önce o dosttu, hatta dosttan öteydi. Gregor'un akıl hocası ve en sevdiği yeraltlılardan biriydi. Kara gün dostu denilen kişilerdendi. Her durumda ona yardım etmiş, ona destek olmuştu. Ona cesaret vermiş, çok şey öğretmişti. Şimdi de Gregor için kendi canından vazgeçmişti.

Gözyaşları yavaş bir şekilde yanaklarından süzülürken Ripred veya Foto için hiçbir şey yapamaması ise Gregor'u ayrı bir delirtiyordu.

Tamam kabul ediyordu, ateş böceği için fazla üzülmüyordu. Ama bencil bir böceğin onun için kendi canını ortaya koymasını da beklemiyordu.

Şaşkın ve bir o kadarda boşluktaydı.

Her şey o kadar hızlı olmuş, o kadar hızlı gelişmişti ki, takip etmekte çok zorlanıyordu ve hala da etkisinden çıkmamıştı.

"Pusilli hızlı ol!" diye bağırdı Zap karanlığa doğru. Gregor kahreden düşüncelerinden çıktı.

Zap ışığını kapattığı için etraf karanlıktı ama Gregor ekolakasyon kullanmasına rağmen Pusilli'yi göremiyordu.

"Zap, Pusilli nerede?" diye sordu çatallaşmış sesiyle. Öksürdü, ardından gözyaşlarını sildi. Ağlayacak bir zaman değildi.

Zap aşağı gösterdi.

"Orada işte." dedi.

Gregor aşağı baktı ve çok hızlı hareket eden minik yarasayı gördü. O kadar hızlıydı ki. Uçmuyordu ama uçuyormuş gibi görünüyordu. Gregor minik yarasayı birkaç dakika hayretler içerisinde seyretti. Bu kadar hızlı olabileceğini hiç düşünmemişti.

Zap ışığını açtı. Gregor bu hareketle telaşlandı.

"Niye ışığını açıyorsun? Bizi görecekler." dedi Gregor ateş böceğine telaşla.

"Merak etme ölü topraklara geldik. Vitaların dikkatini çekmek için yapıyorum." dedi Zap kalçasını iki yana sallarken.

Gregor bir o yana bir bu yana giderken, diğer yanda da çantasını tutuyordu.

"Geldik mi? İyi de hiç kimse görülmüyor." dedi Gregor ateş böceğine.

"Buralarda olmalılar gözcüler hep buralarda dolanır." dedi Zap ve ekledi, "Yola devam edelim."

Gregor kafasını salladı. Ancak aniden gelen bir vızıltı ile hem Gregor hem de Zap yerlerinden sıçradı. Gregor uzakta birkaç cisim gördüğünde yutkunamadı.

"Olamaz!" dedi dehşetle.

Ne kadar çabuk aralarını kapatmışlardı?

Ripred bu kadar çabuk mu yenilmişti?

"Zap arkana sakın bakma! O kanatlarını çalıştır! Uç!"

Zap çoktan yıldırım hızına geçmişti, arkasına hiç bakmıyordu ama bu Gregor için mümkün değildi.