25.Bölüm
"Neyi bana söyleyemezmiş?"
"Bilmiyoruz ya. Duymamadık orasını."
Ben de Helin nasılsa bana anlatır diyordum ama iyi ki Berke ve Tunç'tan yardım istemişim.
Helin benden herhangi bir şeyi nasıl saklayabilir ya? Hem de Çetin'le ilgili.
"Çok teşekkür ederim."
"Önemli değil de üzülme bu kadar ya Helin sana anlatacaktır."
"Umarım."
Sonra dalgın dalgın sınıfa gittim.
"Alina nerdesin sen ya?"
"Tunç ve Berk'le kantindeydik."
"Ben seni aradım her yerde."
Ya Helin, evet Çetin'le konuşurken arıyordun değil mi beni?
"Kantine bakmadın mı yani?"
"Baktığımda yoktun. Sonradan gitmişsiniz demek ki."
"Belki de"
Zilin çalmasına az kalmıştı. Yavaş yavaş sınıf dolmaya başladı.
Biz de konuşmayı kestik.
İçim içimi yiyordu.
'Helin benden ne gizliyorsun?' diye bağırmak istiyordum.
Neyse ki kendimi tuttum.
Bir süre sonra Ezra da gelip sırasına oturdu.
O gelince sinirlerim tekrar bozuldu.
Hiçbir şey olmamış gibi davranması beni deli ediyor.
O öyle davranırsa ben de kaçarım.
"Alina?!"
"Ha?!"
"Bir saattir sana sesleniyorum."
"Duymamışım Helin ya!"
"Tamam. Bugün ne oldu sana?"
"Ne olmuş ki?"
"Bir tuhafsın."
"Hiiiç"
Ne olacak ki Helincim?
Alt tarafı dün beni öpen çocuk bugün hiç bir şey yokmuş gibi davranıyor.
Ha bi de en yakın arkadaşım benden bir şeyler gizliyor o kadar.
Tuhaf olacak bir şey yok(!)
"Bu akşam sizdeyim biliyorsun"
"Hı hı"
"Neler yapacağız?"
"Bilmem."
"Ay!"
Ne oluyor ya?!
"Noluyor Helin?"
"Sende bir şey var Alina çabuk anlatıyorsun."
Göz ucuyla Ezra'ya baktım.
Resmen bizi dinliyordu.
Ben ona dönünce göz göze geldik.
Bakışlarını hiç kaçırmadı.
Sonunda pes eden ben oldum.
Bakışlarımı tekrar Helin'e çevirdim ve
"Seninle ilgisi yok Helin." dedim.
Aslında hem doğru hem yalan söylemiş oldum.
Çünkü asıl kızgınlığım Ezra'yaydı.
Ama Helin'in bir şey gizlediğini öğrenince ona da sinirlenmeye başladım.
Kaşıyla Ezra'yı işaret etti.
"Hmm" diye mırıldandı.
Ders boyunca sessizliğimi korudum.
Ama son teneffüs artık dayanamadım.
"Helin, benden bir şey gizlemezsin değil mi?"
Gözlerini kocaman açtı.
"Saçmalamaaa! Ben senden ne gizleyebilirim kiii!" deyip bana sarıldı.
Herhalde Tunç ve Berk yanlış duydu.
Bilmiyorum ama buna inanmak istiyorum.
Hem aynı günde iki sıkıntı fazla.
O yüzden bu konuyu kafaya takmamaya karar verdim. En azından şimdilik.
Kocaman gülümsedim Helin'e.
Çıkış zilinin çalmasıyla beraber, çantalarımızı toplayıp çıktık.
Eve mecburen yürüyecektik.
Helin'le yürürken Ezra da peşimize takıldı.
Git de denmiyor çünkü onun da evi aynı yerde.
Biraz hızlandı ve Helin'le aramıza giriverdi.
"Selam kızlar"
"Merhaba Ezra"
Helin, cevap vermesene şuna!
"Ee ben de geliyor muyum bugünkü pijama partisine?"
