35.Bölüm
İyice yanına sokuldum ve kulağına fısıldadım "Ben de seni seviyorum"
Eğer 'konuşturdum' diye sevinmeye başlarsa ağzına elimin tersiyle vuracağım. Çok ciddiyim.
Gülümsedi.
Beni kendine doğru çekip alınlarımızı birbirine yasladı.
"Ben daha çok seviyorum."
Gülümsedim.
"Konuşmaya bu şekilde başlayacağını bilseydim 1 hafta bile sussan sana kızamazdım."
"Konuşturdum diye sevinmeyecek misin yani?"
"Çocukca şeyler yapıp da seni sinirlendirmek istemiyorum. Sinirlenince de çok güzel oluyorsun gerçi. Kızdırsam mı n'apsam?"
Yavaşça koluna vurdum.
"Pislik yapmak zorunda mısın?"
"Ben de bu halinden bahsediyordum işte."
Gülümsememe engel olamadım.
Alnını alnımdan ayırdı.
Ama başını geriye çekmedi.
Bunun yerine iyice yaklaştı ve burunlarımızı birbirine sürttü.
"Bir hafta nelere kâdir görüyor musun?"
"Haklısın."
Dudaklarıyla dudaklarım arasındaki mesafeyi kapatmak üzereydi ki lanet telefonu çalmaya başladı.
Bir küfür mırıldanıp telefonuna uzandı.
Onaylamayan bakışlarımı gönderdim ona.
"Yanımda küfür yok."
Başından savmak istercesine kafa sallayıp telefonu açtı.
"Alo?"
Kulağımı telefona dayandım ve onunla dinlemeye başladım.
"Aa iyiyim Ufuk sen?"
Ufuk kim?
"Evet evet alıştım baya. Güzel bir yer burası ya."
"İzmir kadar güzel mi kanka?"
İzmir'den arkadaşı demek ki.
Ezra bana bakıp "İzmir'den bile güzel geliyor bazen." dedi.
Kızardım yine.
"İzmir'in kızları gibi kızlar da var mı bari abicim?"
"Ben bir tane buldum bile."
Bunu söyledikten sonra bana dönüp göz kırptı.
"Oooo! Hızlı çocuk."
Ben bu Ufuk'u hiç sevemedim ya.
"Hızla alakası yok oğlum. Tatlı kız."
Ezra kızardı mı? Yoksa ben halüsilasyon mu görüyorum?
Hafifçe ayaklandı ve dolaşarak konuşmaya başladı.
Ufuk'un söylediklerini duyamıyordum haliyle.
"Gel tabi. Ne zaman?"
Ezralara mı gelecek?
"Gel tabi kanka. Özledim bile zaten.
Neyse ben kapatıyorum. Görüşürüz sonra."
Ve kapattı.
"Eee nerde kalmıştık?"
