She's a monster | seulrene

Prologue

Prologue.

“Hey, Seulgi-yah.” Napatingin ako kay Wendy nang magsalita sya.

“Hindi ka pa din ba napapagod?”

“Ilang taon na kayo magkasama, pero daig nyo pa ang strangers.”

“Pati ako, nagsasawa na sa relasyon nyong puro sakitan.”

Yan sunod sunod ang sinabi nya sakin. I sighed. Hindi pa nga ba ako nagsasawa? Araw-araw umiiyak ako dahil kasama nya lagi si Bogum. Imbis na sa‘kin na girlfriend nya.

Ayoko namang linawin sa kanya dahil baka malaman kong malabo pala.

“Wannie-ah, mahal na mahal ko talaga si Joohyun-unnie.” Si Joohyun or Irene. Sya ang girlfriend ko— at nagpapatibok ng puso ko. Pero mas malabo pa ata kami sa malabong tubig sa ilog.

“Eh mahal ka ba nya?”

And that hits me. She’s smiling, she’s laughing, she’s happy… but not because of me.

“O-oo.” Oo, Seulgi. Paniwalain mo ang sarili mo na mahal ka nya kahit hindi naman talaga. Ganyan ka katanga.

“Wendy. I really love Joohyun unnie. At kahit magpakatanga pa ’ko, basta makasama ko sya… ayos lang.”
Malungkot na sabi ko na nakapagpailing sa kanya.

“Mahal na mahal mo talaga sya. Ang swerte nya lang sa’yo. Kaya lang hindi nya makita ang halaga mo.”

I feel like I’m worthless. Hindi ba ‘ko worth na mahalin? Bakit hindi ako kayang mahalin ng taong mahal na mahal ‘ko?

“I love her, Wannie-ah.”

Yes, I love her. Iyon nga siguro ang isa kong rason kung bakit hindi ko sya magawang iwanan. Yun ang isang rason ko laban sa daan daang rason kung bakit pwede ko na syang iwan.

Pero hindi ko sya kayang iwan. Mahal na mahal ‘ko sya. At hindi ko kaya.

I love her even if it hurts me… a lot.

———

This is my 2nd SeulRene Fanfiction. So if you’re reading this, Please read my SeulRene ff “Keep me with you” Ongoing palang yun pero gagawin ‘ko ang lahat para makapagupdate.

Sisimulan ko to pag nakuha ‘ko na ang card ‘ko sa sabado. Marami pa kasing ginagawa ngayon na requirements so busy pa ‘ko. Next week sisimulan ‘ko na to. Aja!

The video are not mine, credits to the owner.