Ufaklık | zm

19

Göğüs kafesimin altında küçük bir kız çocuğunun solukları vardı. Kalbim, tüm gücüyle içinde birikenleri kanıma akıtırken gözlerimi süsleyen manzarayı doyumsuz ve süregelen bir açlıkla izliyordum, küçük, siyah saçlı bir kız çocuğu kendisine yeni kelimeler öğretmeye çalışan adamın üzerine tırmanırken aslında tüm kelimeleri bildiğini ancak konuşmama konusunda kararlı olduğunu tavırlarıyla anlatmaya çalışıyor fakat adam bunu kabul etmek istemiyordu. Adamın kalbinde ne olduğunu bilmesem de aklını okuyabiliyordum, geç kaldığını düşünüyordu, geç kaldığını biliyordu ve her ne pahasına olursa olsun kızını geri kazanmak istiyordu. Bahçe kapısının kenarına yaslanıp onları izlerken omzuma dokunan narin bir el eşliğinde irkildim, Bayan Malik biraz da yüzündeki mutlulukla gözlerimin içine bakarak bana arka balkondaki masayı gösterdiğinde konuşmak istediğini anladım, belki de oğlunun ve torununun mutlu olduklarını görmek onu da mutlu etmişti, kim bilir?

Bayan Malik'in gösterdiği sandalyeye oturup tıpkı onun yaptığı gibi karnına uzanan Suri'ye henüz sevgi dolu olmayan ancak meraklı bakışlar atan adamı izlerken Bayan Malik söze girdi. "Tessa öldüğünden bu yana onu hiç.. kızıyla bir arada görmemiştim." Gözleri ansızın hüzünle kaplanarak boşluğa dalarken devam etmesi için içten içe yalvarıyordum, olayların iç yüzünü öğrenmeye ihtiyacım vardı ve iyi biliyordum ki bu evdeki hiçkimse bana bu konu hakkında tek kelime etmeyecekti. Hatta Zayn'in kendisi bile. "O mucize bir bebekti, Eva. Kaza sırasında ezilen arabanın içinden nasıl sağ çıktı, hala inanmıyorum." Merakıma yenik düşerek kekeme bir soru sordum. "K-kaza mı?" Yüzüne yansıyan dehşet, olayları bir kez daha yaşadığına şahitlik ederken tereddüt etmeden bir solukta konuştu. "Tessa, Zayn'in en yakın arkadaşı ve iş ortağı ile aşk yaşadığını söylediğinde Zayn deliye dönmüştü. Üstelik, karnındaki bebeğin babasının Tigen olduğunu söylemişti ve bu da, Zayn'i durdurulamaz biri haline getirdi." En başından beri sakinliğini koruyan Bayan Malik, zaman geçtikçe gözyaşlarına boğulurken dudaklarından kan donduran o ifade döküldü. "Onu uyardım, bırakmasını söyledim ancak o, Tessa'nın binip kaçmaya çalıştığı arabaya çoktan tuzak kurmuştu ve onun ölümünden kendisi sorumlu, inanabiliyor musun? Oğlum bir katil oldu ve hiçkimsenin bunu bilmemesi sağlandı." Kulaklarım duyduklarına inanmayı reddettiler belki ancak çoktan zihnimin içine yerleşmişti cümleler. Zayn, gerçekten de Tessa'nın ölümünden mi sorumluydu? Çok sevdiği için mi yoksa nefret ettiği için mi yapmıştı? Bilmiyordum, belki o da niçin böyle bir şey yaptığını bilmiyordu ancak yapmıştı.

"P-peki.. Bebek?" Bayan Malik'in dikkati üzerimde toplandığında bir süre ne demek istediğimi anlamaya çalışırcasına yüzümü okuduğunu fark ettim. "Suri," diyerek yineledim. "Suri'nin kendi kızı olduğunu.. nasıl öğrendi?" Elindeki peçeteye gözlerini sildikten sonra, az önceki sakinliğine geri dönerek konuşmaya başlayan kadını, titrek ellerimi gizlemeye çalışarak dinliyordum. "DNA testleri yapıldı, defalarca. Ancak o bir türlü kabul etmek istemedi, hatta çoğu zaman, Suri'ye her baktığında Tigen'ın yüzünü anımsadığını söylerdi." Karşıya diktiği bakışlarını üzerime çevirerek son cümlesini kurdu. "Sen bu eve gelene kadar." Yeniden boşluğa takılan gözleri ansızın dolup taşarken titrek dudaklarıyla konuşmasını sürdürdürdü. "Arka koltukta uyuyan bebek camdan dışarıya fırlamıştı, kendi arabasıyla çarptığı Tigen'ın arabası paramparça olmakla kalmamış, içinde kim varsa hepsine mezar olmuştu." Dikelen tüylerini kaldırarak gösterdiğinde elbisemin kumaşının altındaki tüm tüylerimi gizleyebildiğim için sevinmiştim doğrusu, ben neyin içine düşmüştüm böyle? Zayn, sahiden de..

"Eva," düşüncelerim hızla aklımı terkedip yerini somut ve can yakıcı bir ana bıraktığında derin bir soluk alarak son kez konuşan kadının gözlerine odaklandım. "Tüm bunları seni korkutmak için değil, gerçekleri öğrenmen için anlatıyorum." Kalbimin odaları şimdi titriyordu ancak korkudan değil, endişedendi. Bir şekilde onu anlamaya çalışırken bulmuştum kendimi, bunca sevgiye rağmen eğer o bana aynısını yapmış olsaydı, beni bir başkasıyla aldatsaydı yaşayacağım hayal kırıklığını ve belki de hayatımın sonunu kendi ellerimle getireceğimi düşündüm. Onu hiçbir zaman tam olarak anlayamasam da, bunun çok zor olduğunu kabul edebiliyordum ancak ne var ki, o bir katildi, çocuğunun annesini öldürmeye kalkışmıştı ve belki de gerçekten tek sorumlu kendisiydi. Yine de, kalbimdeki yerinde herhangi bir değişiklik yoktu. Zayn'in bir kadının, hele ki bir zamanlar aşık olduğu kadının hayatına kast edecek bir adam değildi. Olayın bu kısmına kesinlikle inanmıyordum. Tüm bu konuşma sonlanıp yerini tarifi imkansız bir iç sancısına bıraktığında evin uçsuz bucaksız arazisinde, arka bahçede yürürken bulmuştum kendimi. Sessizliğe ihtiyacım vardı, düşünmeye ve doğru sonuca ulaşmaya. Belki de kalbimin sesi mantığımı bastırıyor ve gerçeği görmeme engel oluyordu ancak Zayn'e her baktığımda gördüğüm o şeyin vicdan azabı, özlem veya pişmanlık olmadığını görebiliyordum. Bu yüzden, Zayn'in Tessa'yı öldürdüğüne inanmıyordum.

Ve inanmayacaktım da.

Herkese selam! Bu kadar çok ilgi gördüğü için minnettarım ancak sizden bir ricam var, bunca beklenti ve emeğe karşın gelen oyların az olduğunu düşünüyorum. Sizce de öyle değil mi? Lütfen, dady kink, +18 hikayelere verdiğiniz oylar, önemlerden dahasını hakediyor hala masum kalan bu hikayeler. Karşılığını verin, teşekkürler! ❤️