Divorce Me Kuya! (Book 2) Watty Award 2021 Nominee

Chapter 15: Welcome Home

"Welcome home. In your absence, you were missed. Now that you have returned, though, things they are alright. Let us begin living again"

****

Eiffel's POV

I was standing in front of the gate of a very familiar house.

"This is it Eiffel" saad ko.

Hatak hatak ang maleta ko at si Puffy, I entered the white wooden gate and walked as I examine the front yard. I expected na abandonado na ang bahay na ito but as I can see ay parang hindi man lang lumipas ang napakahabang panahon.

Naroon parin at nakatanim ang mga puting rosas na pinagtulungan naming itanim noon at ang iba pang mga halaman sa tabi ng coffee table na madalas na pinagtatambayan niya tuwing umaga ng sabado. Nakatayo parin ang puno ng mahogany sa gilid ng gate na nagbibigay ng sariwang hangin.

Ibinaba ko si Puffy na kanina pa excited, siguro ay naaalala din niya ang lugar na ito. I took a deep breath as I stand before white door to enter the house.

A heartwarming feeling spread through my body as I scan the house from the inside. The sofa in front of the TV where we watch movies together. The round table in the dining area where we always eat together. All those things full of our old memories, they were all there.

It seems just like yesterday when I last entered this house. Binitawan ko ang maleta ko at wala sa sariling naglakad papunta sa kusina, my hands brushed the cold counter. Dati ay hindi ko maabot abot ang mga nakasabit na gamit at masyadong mataas ang kusina pero ngayon ay hindi ko na kailangang tumuntong pa sa maliit na upuan dahil abot kamay ko na ang mga ito.

I saw the eleven-year-old girl inside this kitchen who reads recipe books and enjoys learning how to cook in hope of making her husband delighted.

Walang pinagbago ang ayos at itsura nito. Kung saan ko iniwan ang mga gamit ay naroroon at nadatnan ko parin. Maski ang mga display sa lamesita, sala at mga gamit sa kusina ay hindi nagalaw. Wala rin ni isang alikabok na matatagpuan kahit sa kasuluksulukan ng bahay.

Buong akala ko ay pinabayaan na niya ang bahay na ito dahil wala naman itong halaga sa kanya but I guess I was wrong. The whole house and even the front yard are all well maintained as if a long time never passed.

Tears started to stream down to my cheeks. Akala ko ay hindi na ako makakabalik dito... At kung sakali ay torture at sakit lamang ang mararamdaman ko sa pagtapak ko sa bahay na ito but somewhere inside my heart, I felt relieved being able to come back here, for being able to stay inside this house for one more last time.

I felt so happy being able to come back home ...

Clyde's PoV

"Briana ano pang schedule ko mamaya?" tanong ko sa sekretarya ko habang mabilis na naglalakad.

"U-Uhm mamaya na pong 1:30 yung scheduled orientation para sa mga bagong hired CPA which will probably take 1 hour. Mamayang 4:00 pm narin po ang hininging appointment ni Ms. Teyna ng JBL Network Company for an exclusive interview" sagot ni Briana na hirap maglakad kasabay ko.

Naiinis ako dahil kanina ko pa gustong umalis at kunin ang mga gamit ko sa condo para lumipat sa bahay namin ni Eiffel. I couldn't even sleep last night because I was too excited. But I can't do that right now dahil tambak ang appointments ko.

Tumatakbong lumapit sa akin ang head ng Finance Department "Sir, kailangan na po ng pirma niyo para dito business permit na kinukuha natin para sa Cebu branch" mabilis na kinuha ko iyon at pinirmahan at nagpatuloy sa mabilis na paglalakad kasama ni Briana. I can see how tired she is from trying to walk with the same pace.