Divorce Me Kuya! (Book 2) Watty Award 2021 Nominee

Chapter 16: New Memories

"Instead of spending too much time recycling old memories, how about we try focusing on making new ones now?"

*****

Eiffel's PoV

Naalimpungatan ako nang bahagyang nasilaw ang paningin ko ng sinag ng araw na nagmumula sa bintana ng kuwarto ko. Bumangon na ako at lumabas saglit nang nakita ko ang lalaking simula ngayon ay makakasama ko nang tumira sa bahay na ito muli. Busying nagbubuhat siya ng karton paloob ng kuwarto niya.

Shit, I can't help but to gaze on his flexed biceps at ang mukha niyang may mga butil ng pawis, why do I find him hot?

Calm down Eiffel!

I remembered how he hugged me last night at hindi iyon mawala wala sa isipan ko. Ano bang sumanib na masamang espirito sa kanya para gawin niya iyon? Sabagay hindi ko din namalayan ang sarili kong nagrespond, parang dati lamang na gawain naming magbatiang dalawa!

Hindi na pweding maulit iyon! Dieu merci Comtesse Eiffel! (Goodness Countess)

Unang araw palang may payakap yakap ka na, hindi ka dapat maging ganito kahina kapag kaharap mo ang taong iyan! You can't let him get through your walls once again!

Eiffel! You have to be strong!

Habang inaaway ang sarili ay nagpunta ako sa kusina at kumuha ng malamig na tubig. Ang init talaga dito sa Pinas, I suddenly missed the winter in Britain.

"Hey, can I have some too?" gulat na napalingon ako, wala akong kamalay malay na nasalikod ko na pala ang eskandalosong lalaki. Natapon tuloy ang lamang tubig ng baso ko sa katawan niya and I was like hypnotized watching how the water drip from his naked chest down to his well-toned packs. Those weren't used to be that big if I remember correctly.

"You can touch it for free, I'm on sale" ani niya na may nagiinis na ngisi. Namumulang tumalikod ako at kinuha ang pitchel saka inabot sa kanya.

"Laklakin mo, malunod ka sana" I remarked and passed him.

Pumasok ako a kuwarto ko at pabagsak na humiga ulit sa kama ko. Niyakap ang natutulog na si Puffy at pinangigilan.

UGHHH!!! Kasasabi lang sayo Eiffel na magpakatatag ka eh! Ang tigas tigas ng ulo mo! Kasing tigas ng abs niya-este... Basta!

"God! This is so embarrassing!" tili ko sa unan.

It was almost noon na nang magising akong muli, hindi ko namalayan na nakatulogan ko pala ang pangaaway ko sa sarili ko.

I went outside my room and Clyde inside the kitchen. Humarap siya sa akin and saw him wearing his old apron habang walang damit na pangitaas. Lumipas ang panahon at naging exhibitionist na pala siya?

"Gutom ka na ba? I just finished cooking" he asked and winked at me.

I rolled my eyes "No thanks, I don't want to be poisoned with your terrible cooking" nalala ko yung pinagluto niya ako noong unang beses kaming nagaway at hangang ngayon ay tila traumatized pa ako lasa non. If there was a cooking competition for the terrible taste, he would have won with flying colors.

"Grabe ka makalait. Matagal na panahon na iyon" nakangusong sabi niya. Tsk! Nagpapacute ba ang mokong na ito?

Inilapag niya sa counter and plato na kinalalagyan ng niluto niya at inabot sa akin ang isang tinidor.

"Taste it, baka mahalikan mo pa ako sa sarap niyan. Though syempre mas masarap ako diyan" Kindat niya at nandidiring inirapan ko siya. Tinangap ko ang tinidor at tinikman ang luto niya, hmmm... Di narin masama ang lasa teka, baka binili lang niya ito sa Resto at nagsisinungaling na niluto niya?