Divorce Me Kuya! (Book 2) Watty Award 2021 Nominee

Chapter 27: Twin's Wedding

"Twins will make love stronger, days shorter, nights longer, bank accounts smaller, home happier, clothes shabbier, the past forgotten and the future worth living for"

***

Eiffel's PoV

I took a deep breath, today is the wedding of the Fuentabella twins. Ate Kathrene and Kathlene were like my big sisters way back years ago when I married Clyde. I remember having lots of fun with them and them always supporting me in the past and I can't wait seeing them today in their happiest day.

Pinagbuksan ako ng pintuan ng kotse ni Clyde at inalalayan akong bumaba, tinangap ko ang kamay niya kahit na ayoko dahil napansin ko na nagtinginan sa direksyon namin ang halos lahat ng mga bisitang dumalo, ayoko namang magmukhang kaawa-awa ang nagmamayari ng isa sa pinakamalaking kompanya sa bansa.

Bagamat kaunti lamang ay puro mga kilalang personalidad sa negosyo ang mga dumalo ngayon.

I scanned the venue of the wedding ceremony and something stung my heart.

Hanging orchids and purple wisterias with white cloths were hanging around the open area which was surrounded by hundreds of flowers on the green grassy ground.

It was a simple yet beautiful garden wedding...

I remembered a certain memory where a little girl was walking on the same like aisle.

Napatingin ako sa lalaking nasa tabi ko na katulad ko ay napatulala din sa itsura ng venue. Hindi rin ba siya aware about this theme?

"Clyde"

Pareho kaming napalingon sa likuran nang marinig ang malambing na boses na iyon.

"Mom" bati ni Clyde at hinalikan sa pisngi si Tita Sophie at niyakap si Tito Gene "Dad, it's a good thing nakabalik kayo for this day"

"Of course son, we'll never miss their wedding" sagot ni Tito Gene. Nakita kong natuon ang atensyon sa akin ni Tita at napasinghap.

"Eiffel, is it really you?" naluluhang tanong ni Tita Sophie sa akin. Ngumiti ako at niyakap ang taong naging pangalawang ina ko na rin.

"It's good to see you again Tita Sophie, Tito Gene" bati ko sa kanya.

Tita Sophie and Tito Gene grew older but I can still see the love in their eyes.

"Goodness! We missed you so much Eiffel!" naluluha man ay ngumiti si Tita at niyakap ako ng napakahigpit at hinawakan ang mukha ko.

"You grew up so beautiful my dear, I can't believe you're my little Eiffel" hayag niya habang ineenspeksyon ang mukha ko.

"I missed you too Tita" saad ko.

Tita Sophie's smile was immediately replaced by a frown after hearing my words "Why are you calling me that?" biglang tumaas ang kilay ni tanong niya.

Napakagat ako ng labi dahil naawkwardan ako bigla. Siya parin ang ina ng lalaking kinamumuhian ko man, ay asawa ko parin hangang ngayon.

"I-I'm sorry M-Mommy"

Humalakhak si Tito Gene at niyakap rin ako "Pagpasensyahan mo na ang Mommy mo Eiffel. Alam namin ang kalagayan ng relasyon niyo ni Clyde dahil si Pauline mismo ang kumausap sa amin pero alam mo naman itong napakaganda kong misis, ikaw lang daw ang kikilalanin niyang manugang"

Ha? Anong sinasabi nila?

"Of course! Walang makakapalit sa iyo Eiffel! subukan lang ni Clyde at kukurutin ko siya sa singit"

Napangiwi si Clyde "Mom!"

Tinawanan lamang siya ni Tita at hinawakan ang kamay ko "It's a good thing you're back Eiffel. It's been years and I'm so happy knowing that you're giving Clyde another chance. Itatakwil talaga namin siya ng Daddy Gene mo pag pumalpak pa siya ngayon!"