Multimedya: Selin
İyi okumalar💘
Kuzey'in beni öpmesinin şokunu atlatarak Kuzey'i güçlükle ittim.
"Çık odamdan!" Diyerek kapıyı işaret ettim ve işaret eden elimin titrediğini fark edince elimi indirdim.
"Özür dilerim" dedi. Özür mü?!
Gel beni öp sonra özür dile!
"Kuzey çık odamdan!" Diyerek yineledim. Babamlar evdeydi bağırıp çağırmak için uygun bir zaman değildi bu yüzden kavga çıkmaması için sadece odamdan kovmakla yetindim.
Ağır adımlarla kapıya doğru ilerledi ve odadan çıktı.
Çıldıracaktım! Eninde sonunda bu olacaktı! Bana iyi niyetiyle yardım ettiğini düşündüğüm insan bi anda beni öpüyordu! Harika! Kuzey'lede aram bozulmuştu. Emir desen benim ondan gizli işler çevirdiğimi düşünüyordu. Ya da düşünmüyordu, öyleydi! Günümü film izleyip depresyona girerek geçirecektim sanırım! O sırada telefonum çaldı.
Arayan kişi en yakın arkadaşım Selin'di. Ah,onu çok özlemiştim.
Başıma gelmeyen olay kalmamıştı ve neredeyse 1 aydır görüşmüyorduk.
Onunla en son her şeyin başladığı gece,
yemekte görüşmüştük. Kafasında muhtemelen bir sürü soru işareti vardı,
kıyamam ya... Daha fazla bekletmeyerek telefonu açtım
Alo? Delfin?
Selin?
Kızım neredesin sen ya? Kayıplara karıştın! Aradım yüz bin kere açmadın. Kötü bir şey mi oldu?
Yok,bir şey olmadı. Telefonum bozuktu. Dedim yalanlayarak. Ona İzmir'e arkadaşımın yanına gittiğim yalanınıda uyduramazdım. Çünkü o zeki bir kızdı. Diğerleri gibi kandıramazdım onu. Arkadaş çevremide biliyordu. Hayatta inanmazdı.Mükemmel! Ne diyecektim?
Ona olan biteni anlatsa mıydım?
Buna ihtiyacım vardı,hemde çok. Tekrardan konuşmaya devam ettim
Selin,bize gelsene çok özledim seni konuşuruz,dedikodu yaparız?
Olur. O üvey abin olacak Kuzey yüreğimize indirecekti zaten!
Kuzey mi? Ne alaka o?
Gelince anlatırım kanka
Tamam. Diyerek telefonu kapattım.
Kuzey ben onun evinde kalırken arkadaşlarımı sorduğumda
'ben hallettim' yanıtını vermişti.
Söz konusu Kuzey olunca tabi!
Kim bilir ne demişti onlara...
Kısa bir süre sonra Selin geldi. Koşarak kapıyı açtım ve birbirimize sıkıca sarıldıktan sonra odama geçtik.
Hala anlatıp anlatmama konusunda kararsızdım. Ama sonuçta bende bir insandım yani her şeyi tek başıma atlatamazdım!
"Ne düşünüyorsun Delfin iki saattir?"
"Hiç.Öylesine..."
"Neyse, elektrikler kesilince o gece seni bulamadık. Herkes zaten evlerine dağıldı. Batuhan,Kaan,ben ve Tuğçe seni aradık ama bulamadık. Sonra eve gittiğini düşündük ve ertesi sabah telefonun bizde olduğu için evine geldik ve kapıyı bize Kuzey açtı. Biz girerken o da çıkıyordu tam zaten"
"Eee?" Dedim merakla. Lütfen üstesinden kalkabileceğim düzgün bir şey desin lütfen lütfen...
"İşte seni soracağımızı anladı herhalde bize 'Delfin öldü,başımız saolsun. Sizede haber vermeyi unuttuk,özür' diyerek arabasına binip gitti. Batuhan ve ben inanmadık zaten de Tuğçe korkmaya başladı falan, sonra baban geldi çantanı ona teslim ettik ve seni sorduk o da senin İzmir'e gideceğini söyledi bir arkadaşın için. Kim bu arkadaş tanıyor muyum?"
