LGBTQ Series #2: You [Revising (gxg)]

WIMY: Chapter 14

14

Dahil sa inis ko padabog kong binuksan ang pinto, gulat na gulat ako sa nasilayan ko, I saw Nia standing in front of me holding a human size teddy bear and a bouquet of a rainbow flower. She smiled, "Do you like it?" she asked, lumapit 'to sakin at inabot ang bulaklak na tinanggap ko naman.

Na alarma 'to nang makita ang mata kong naluluha, "Hey! You don't like it? I'm sorry." Hawak nito ang magkabila kong pisngi at tinuyo ang luha ko gamit ang hintuturo n'to. "Nabigla ba kita? Di mo like?" malungkot ang boses nito.

"Ang sama mo. Ang sama mo." Iyak ko na may kasama pang hampas sakanya. Napadaing ito sa sakit ngunit hinahayaan niya lang akong saktan siya. Tumigil ako, nakonsensya ako sa ginawa ko.

"Teka! Anong ginawa ko?" Takang tanong nito.

"Pinaiyak mo ako."

"Bakit ka nga kase umiiyak? Sinaktan ba kita? May ginawa ba akong mali?" Matamang tiningnan ako n'to, feeling ko ampula ko na sobra. Hiya, kaba at kilig, nasa tatlo lang ang nararamdaman ko ngayon, "Wait! Ganyan ka ba kiligin? My goodness! Pinahirapan mo pa ako. Akala ko naman hindi mo nagustuhan." Mapang-asar itong ngumiti sakin at hinapit ang bewang ko.

"H-hindi kaya no! Muka mo." deny ko kahit totoo naman. Oo na, kilig 'yong naramdaman ko kanina. Bahagya ko 'tong tinulak, "Asa ka pa, girl." Maldita kong sabi. At OO na ako na pa hard to get.

Natawa 'to sa reaction ko, "Pagbibigyan kita, ngayon. Bukas, hihintayin ko ang sagot mo." pagkasabi niya nun ay hinapit na naman nito ang bewang ko at hinalikan ako sa... labi.

Sa mga sandaling 'yon tila ay na estatwa ang buo kong katawan. Gulat na gulat. Parang nakuryente ang buo kong katawan. Agad naman 'tong humiwalay at sumilay ang mayuming ngiti n'to. 'Wala pa ngang kami naka score na ang gaga! Aba matinde.'  sa isip isip ko. Pero deep inside kinilig ako—to the bones.

Hindi ko mapigilang mapangiti tuwing na aalala ko 'yon. 'Paking syet! Hindi yata ako makakatulog nito ng maayos.' Para na akong uod na binudburan ng asin sa kilig. Impit pa akong napapasigaw, pilit ko 'tong pigilan ngunit maya't maya ko 'tong na aalala. Para na nga akong baliw, e, kung may makakita man sakin d'to tiyak na ay mapagkamalan talaga ako. Hahahahaha. Yakap yakap ko 'yong teddy bear na bigay niya hanggang sa hindi ko namalayang nakatulog na ako nang may ngiti sa labi.

"Nay, si Nia po?" tanong ko nung makaupo ako. Naghahanda ng pagkain si Nanay para sakin. Feeling ko nga bahay ko narin 'to, e.

"Maganda yata ang gising mo ngayon? Ito't pinaghanda kita ng fried rice." pansin pala ni Nanay ang mga ngiti ko na hindi ko maitago. Enebe! Naalala lo na naman 'yong nangyare kagabi. "Onga pala, umalis 'yon kanina. Nagmamadali pa nga, e. Siguro may emergency." dagdag niya pa, inilapag niya 'yong gatas na tinimpla niya para sakin.

Napa isip naman ako. Ano kayang emergency 'yong binanggit ni Nanay. Napabuga ako ng hangin. Sayang, di ko man lang siya naabutan. Gusto ko sana 'yong mukha niya 'yong makikita ko sa umaga. Pang pa goodvibes. "Nay, si namnam po? Asan?" Pansin ko, wala siya sa kwarto, e.

"Sinama ni Blaire." Payak na tugon nito.

'Amp! Buti pa si namnam, isinama. E, ako hindi man lang ginising at nag goodbye sakin.'

"Osiya, ako muna ay magbibihis na." Paalam n'to sa akin. Na alarma naman ako nun at agad na nagtanong. Close na kami ni Nanay kaya okay lang.