Chapter 12

191 9 9
                                    

A/N: Sorry for the long wait. Nabura kasi yung dapat na ia-update ko kaya ayun, gumawa ako ng bago L Nakakapanghinayang talaga. At ang mas nakaka-asar? Wala kaming net ng ilang araw T.T Anyways~ Dahil wanted na si Tristan, eto na siya! Mage-explain daw siya kaya chill lang kayo haha.

Tristan’s POV

I miss her. I miss her so much.

I’m Tristan Catalan. I’m Rain’s boyfriend. Ako yung tumawag sa kanya one day but sadly, she didn’t answer my call. Hindi niya ugali ang sumagot ng tawag from unknown caller.

I’m here at L.A California. Dito ako nagta-trabaho.

I’m married. Yes.

I’m married to Anja Isidro. I don’t love her. But she, she’s so in love with me. I hate this fact that I have a wife though I’m not in love with her.

I promised to myself that I will call her once I arrive here but I didn’t make it.

-FLASHBACK-

Finally! Magkakaron na ako ng trabaho, dito pa sa L.A. Ang ganda dito! Kung sana kasama ko si Iyah dito, baka ang saya ko na ng sobra. Pero ayos lang na wala siya, kasi para samin naman ‘tong gagawin ko eh. Mabilis lang naman ang panahon kaya alam kong magkakasama ulit kami. Tiis lang.

“Perfect Meat Restaurant. Eto na yun.”

Dito ako nag-apply. Pinka-sikat daw na restaurant dito ‘to eh. Part time lang naman ako dito. Maipapakita ko na sa mga magulang ni Iyah na kaya ko siyang buhayin kahit hindi ako tapos ng pag-aaral. Kaya kong itaguyod ang magiging pamilya namin at kaya ko silang bigyan ng magandang buhay.

Iyah. Nakuha ko yun sa second name niya na Silvia.

Kinakabahan ako. Tapos mapapasabak pa ako sa english-an! Pero kaya ‘to. Pumasok na ako sa loob tutal tanggap nadin naman daw ako eh. Astig nga dahil sila na yung sumagot ng passport at plane ticket ko. Pwede pala yun? Ang alam ko kasi hindi eh.

“Welcome to Perfect Meat, sir.”

“Ahhm.. Can I talk to your manager?”

“Okay sir. This way please.”

Tapos sinundan ko na yung ano... Yung~ ano ba ‘to? Basta yung bantay sa pinto pero hindi siya guard haha!

“Just knock and you can go inside.”

“Thank you.” Tapos umalis na siya.

Ang galing ha? Wala nang hintay-hintay ng “Come in”. Papasok ka nalang agad-agad pag tapos mong kumatok. Pano nalang pala kung may kausap yung manager diba? Pero dahil masunurin ako, sinunod ko yung sinabi ni ate. Kumatok ako tapos pumasok na.

“Wala namang tao eh.”

Asan yung manager dito? Kahit saan ako tumingin wala namang tao eh.

O.O

Anak ng shokoy! Biglang gumalaw yung upuan!

“Oh hi~”

Phew! Nakata-likod lang pala yung upuan niyang may malaking sandalan kaya hindi ko siya nakita. Natakot pako -__________-

“So you must be Tristan, right?”

“Ah, y-yes.”

Mukha siyang pilipina ha? Obaka mukha lang?

“Have a sit.” Umupo naman ako. Malamang haha.

Is It Too Late?Where stories live. Discover now