The Mysterious Nerd

Special Chapter 2

 A/N: Hi po sa lahat ng readers! Yay here's another update! Thank you po sa lahat ng support and sorry hindi ko kayo madededicate lahat pero dedicated to sayo! OO ikaw na nagbabasa ngayon! Mwa! Love you!! Uhm dun po pala sa nagfofollow sakin message niyo lang ako magfofollowback ako. You can also find me on:

Facebook: Justine Marie Vale

Twitter: TineAmazona

Message me para malaman ko. Thanks!

Linnea's POV

"Hey Traviiis please dali na nga magbakasyon tayo somewhere." Sabi ko at hinihila hila ang braso niya. Nakaupo kami ngayon sa sofa at nanonood lang siya ng morning cartoons. Ang childish ng lokong to. "Ugh. You're enjoying being an anonymous leader huh. Don't abuse it." Sabi niya at humilata na sa sofa.

Yeah. Tama naman ang sinabi niya eh.  Eh pero nasa mood ako at isa pa, gusto kong gawing bonding time namin tong dalawa. Ano naman kung anonymous ako ngayon sa underground? Eh sa ayoko pa muna magpakilala as queen eh.

Saka na. Hell yeah, I'm still madly in love with this bastard. Kahit pa mapang asar, makulit, at madalas cold yan. Ewan ko ba. Ganyan siguro pag in love. 😂

"K. Fine. Tatawagan ko na lang si Zack para samahan ako sa bakasyon ko. Tutal umuwi na naman siya eh." sabi ko at kinuha ang phone ko para idial ang number ni Zack pero bigla niyang hinablot at itinabi sa kanya ang phone ko.

"No one's gonna call anyone." Seryosong sabi niya.

I rolled my eyes at him. "That's my phone and I'm gonna call anyone I want." Matigas na wika ko atsaka tumayo para kunin ang phone ko pero naunahan niya ako at tumayo siya habang winawagayway ang phone ko. "Okay. Get it from me, sweetie." Ano bang trip nito?!

"Screw you bastard you're taller than me! Swear I'm gonna kill you!" Sigaw ko sa kanya habang tumatalon talon. Tumatawa lang siya. "Make a way." Sabi pa niya at humikab pa kunwari.

Uh make a way pala ahh. Inilibot ko ang mata ko sa paligid and a thing caught my attention. Aha! He won't let me use my phone huh, then I'll use his'.

Hinablot ko ang phone niya na nakapatong lang sa table at tumakbo palabas papuntang garden. "Hey hey!" Humabol na din siya sa akin. Umakyat ako ng tree house. Hm, what's on his phone?

I turned it on and saw my picture as wallpaper. In love din talaga sakin eh. Tsk. Haha joke lang!

Binuksan ko ito at pumunta agad sa may gallery. Let's see. 

Hala bakit puro picture ko to! Halos lahat stolen eh. Merong nagbabasa ako, nakatulala sa garden ng HQ, at kung ano ano pa. Pero yung pinakahuling picture ang nakakuha ng atensyon ko.

Pamilyar. Parang nakita ko na to dati. San nga ba? Inaalala ko pa ng biglang sumulpot si Travis at nabigla ako.

Napatakbo ako palabas ng hindi iniisip na nasa itaas ako ng puno. Mali ang bagsak ko at napadaing na lang sa sakit. "Shit! Takte aray ang sakit ng binti ko. Travis!!!" Sigaw ko at nakita ko ang pagpapanic niya at balak din tumalon. "Hoy loko wag kang tumalon gagaya ka pa sakin eh!" Sigaw ko at ginamit niya na nga ang hagdan.

Nang makababa ay dumiretso agad siya sa pwesto ko. "Nea ano ba kasi yung ginawa mo?!" Pasigaw na tanong niya sa akin pero mas nangingibabaw ang pag aalala. "Eh kasi binigla mo ko dun sa taas eh yung reflexes ko mabilis." Sabi ko at hawak ang binti ko, na walang maramdaman.

"Alin ang masakit?" Tanong niya sa akin. "I can't feel my legs. And my left hand is aching." Walang habang sagot ko. Ibinalik ko na din ang phone niya at sinubukang tumayo. Pero aangat pa lang ako sa lupa ay sumakit na ang kamay ko.

"Aww, shit. Nabalian pa ata ako ng mga buto. " sabi ko sa kanya. Kahit pa mahal ko to kasalanan niya eh! I can't enjoy now! Wala na yung balak kong bakasyon! Balak ko pa naman din sanang mag hiking. T_T Huhu R.I.P hiking.

"I'll bring you to the hospital." Sabi niya at di na ko nakipagtalo pa. Mag iinarte pa ba ko sa lagay ko? No choice na naman ako eh pwera na lang kung gusto kong mas lumala pa to.Tsk. Tsk. Binuhat niya na ako at isinakay agad sa kotse. Sa shotgun seat niya ko pinaupo atsaka naman siya lumabas para pumunta sa driver's.

Nagsimula na siyang magmaneho at panay ang sulyap sa akin. Medyo malayo pa sa amin ang hospital. Silence. Awkward silence pala. Tumikhim ako at napagdesisyunang ako na ang bumasag ng katahimikan. "You will get the two of us killed. Focus on the way." sabi ko ng seryoso at tumingin sa labas. Medyo makirot ang kamay ko kaya hindi ko ginagalaw. Ang paa ko naman, di ko maramdaman.

"Look, I'm sorry sa kanina. It's just that..." napatingin ako sa kanya at parang napahawak naman siya sa batok niya at nahihiyang tumingin sa akin. "Kasi nagselos ako at nagtampo. Ehh kasi naman si Zack pa talaga ang isasama mo kesa sakin. Parang siya yung mas mahal mo kesa sakin."sabi niya at saka nakita ko na ang pagsimangot niya. Nangunot naman muna ang noo ko bago unti-unting mapangiti. "Ikaw naman kasi ang ayaw sumama saki ehh. Pero aminin mo...selos ka." sabi ko at bahagya nang natawa.

Lalo pa siyang sumimangot at napatawa na talaga ko. "Yes! I'm jealous 'cause I love you so and I don't wanna lose you, my queen." sabi niya at tumingin sa mga mata ko. "Ako din naman eh. I love you so much too, my king." kinindatan ko siya atsaka tumawa. "Eww ang cheesy naman natin. Ugh nakakasuka na yung masyadong sweetness." Tumawa din siya at hinawakan ng right hand niya ang kamay ko.

***

"Rest na lang po ang kailangan dahil hindi naman ganun kalala ang pagkahulog niya at di naman din kataasan ang puno right?" tanong nung doctor at tumango kami. "You'll need a wheelchair for a while and some antibiotics. Okay ka na naman medyo nadislocate lang ang right hand mo." sabi pa niya. "Thanks doc, sige po. " sabi ko at umalis na siya. "O narinig mo yun rest daw ha. Wag nang makulit."sabi niya na umupo sa harapan ko. Tumango na lang ako.

Maya-maya ay dumating na ang wheelchair at dahan-dahan akong inilagay doon. "Feeling ko pilay ako."sabi ko at nanlulumong tumingin sa baba habang itinutulak ni Travis ang wheelchair. "Haha you're still the one who I love at isa pa temporary lang naman yan. Don't worry nandito lang ako." sabi niya. "Hoy talaga! Kasi ikaw may kasalanan nito ehh!" sabi ko naman at tumawa na lang siya.

Binili na namin yung mga antibiotics atsaka lumabas na. Binuhat niya ako papunta ng kotse atsaka niya isinunod ang wheelchair sa likod.