freedom ; kim namjoon ✓

21

"Seni daha fazla tanımak istiyorum"

"Tanıyabilirsin Namjoon"

"Ama benim hayatımla ilgili hatırlamadığım bir bölüm var"

Evet tam bu nokta!

"Nedenini bilmiyorum ama ne kadar düşünürsem düşüneyim hatırlayamıyorum ve sormaya korkuyorum, insanlardan korkuyorum"

Mi sebebini biliyordu ama sustu. Konuşmak istemedi belkide bu şuan ki sevgilerine büyük bir darbe vururdu..

Hayat acımasız değildir bu hayatı acımasız kılan insanoğludur. Bazen yardım etmek istesek bile hezimete sebep olabiliriz yada kötülük yapmak istediğimizde ardından binbir iyilik gelebilir.

Mi Namjoon'a yardım etmek istemişti, başlarda bunu kimya öğretmeni için yapmıştı ama Namjoon'u sevmeye başladıktan sonra durum değişmişti, her şeyi onun için yapar olmuştu. Evet lisedeki kimya öğretmeni aslında Namjoon'un babasıydı. Namjoon hafızasını kaybettikten sonra onun evladı gibi sevdiği Mi ile evlenmesini istemişti. Bu düşüncesini Mi'ye açmıştı. Mi ise ona bir baba şefkati gösteren öğretmenine yardım etmek istemiş ve kabul etmişti. Ama korkuyordu, Namjoon'un  bunu kendisi ona anlatmadan öğrenebilme ihtimalinden korkuyordu. Artık onu gerçekten seviyordu ve Namjoon'un da kendisini sevdiğini düşünüyordu, bunun ortaya çıkması ikisini de geri dönüşü olmayan bir yola sokabilirdi. Ama hiçbir sır sonsuza kadar gizli kalamazdı. Bu yüzden elini çabuk tutmalı ve her şeyi ona anlatmalıydı. Doğru zaman şimdi miydi? Bunu bilemiyordu ama belki de o doğru zaman hiç gelmezdi ve bu sırla ölene dek acı içinde yaşardı yada Namjoon başka bir yerden öğrenip kendisinden ayrıldığı zaman bu sırrın yükünden kurtulurdu. Nedense acı içinde yaşamak ama yine de Namjoon'la birlikte olmak daha kabuledilebilirdi.

Her neyse öyle yada böyle şuan bu işi bitirmeliydi. Olanı biteni Namjoon'a olduğu gibi anlatacaktı. 

  " Namjoon aslında hatırlayamamanın bir nedeni var." 

" Öyle mi? o.o" 

" Evet, uzun zamandır sana anlatmak istiyordum ama uygun bir zaman bulamadım, şuan uygun bir zaman mı onu da bilmiyorum ama anlatmam gerekiyor" 

" Tamam, sakin ol öncelikle, ben içecek bir şeyler getireyim sende şöyle otur" 

" Tamam Namjoon, acele et" 

Namjoon aklındaki binlerce soru ile mutfağa gitti, kendi hakkında kendisinin bile bilmediği bir şeyi Mi nasıl bilebilirdi? Acaba neden geçmişe dair hiçbir şey hatırlamıyordu?

" İşte al önce bir yudum iç, sonra sakince anlat" 

" Namjoon hemen otur, anlattıktan sonrada içebilirim" 

Namjoon oturdu ve gözlerini merakla Mi'ye çevirdi. 

" Nereden başlayacağımı bilmiyorum ama anlattıklarımdan sonra lütfen beni suçlama" 

" Tamam" 

" Ağaçtan düşüp hafızanı kaybetmiştin Namjoon" 

" Demek bu yüzden hiçbir şeyi hatırlayamıyorum, acaba neden daha önce annem yada babam bunu bana söylemedi ki, çok garip. Ayrıca bunun için neden seni suçlayayım?" 

" Evet belki sakar olman benim suçum değil ama, nasıl tanıştığımızı hatırlıyor musun Namjoon?" 

" Hayır hatırlamıyorum dersem bana kızar mısın :/" 

" Kızmam, çünkü biz tanışmadık Namjoon" 

" Nasıl yani?" 

" Nasıl mı? Şöyle; sen hafızanı kaybetmeden önce kötü bir hayat yaşıyordun, her gün içiyordun, hukuk fakültesinde okuyordun ama iki sene üst üste sınıfta kalmıştın, alttan vereceğin derslerin haddi hesabı yoktu ki okula zaten gecikmeli başlamıştın, ara sıra uyuşturucu bile alıyordun, arkadaş ortamın berbattı. Baban bu durumun için çok üzülüyordu ama onu dinlemiyordun, geceleri daima dışarıda kalırdın, bu yüzden seni göremezdi bile. Ve hazır hafızanı kaybetmişken o kötü hayata geri dönmeni istemedi, tüm arkadaşlarınla iletişimini kesti, avukat olmanı çok istiyordu ama seni fakülteden almak zorunda kaldı. Sonra ise o eski arkadaşlarından hiçbiriyle görüşmemen için ortam değiştirmeni istedi ama baban işi nedeni ile başka bir şehre taşınamazdı. Bu yüzden benden rica etti"

  " Neyi rica etti Mi! Konuşsana susma!" 

" Seninle evlenmemi rica etti.."