I'm NBSB No More

Chapter 5

#ImNBSBnomore

Chapter 5

Kapag mahal ka ng mahal mo, ipagpasalamat mo.

George

We made it.

That feeling when you are not just making love but proving that the two of you is more than enough.

I can't explain why the fire in me is still burning up to now. Maybe, this really proves how much I love my wife. I feel regretful every time I think of that night when I slept with another girl while my wife is waiting for me. I don't like it. I somehow betrayed her. I hurt her. But I am a just a man who commits mistakes. I am not perfect.

Pero nagkapatawaran na kami ng asawa ko. At iyon ang mahalaga.

Now, I am enjoying the view. Beside me is my wife, sleeping like a princess. Her innocent face is what I always love. Her tantalizing eyelashes that make me stare at her for hours. Her perfect nose that looks so cute that makes me want to touch it forever. Her lips that is so soft that I always want to be mine. Mine alone. I could not ask for more.

Memories start to flash back. I remember the first time I saw her, the moment I realized I love her and the scene when I finally told her what I feel. The feeling is getting better. The love is getting deeper.

Sa paglipas ng mga araw, lalo kong nalalaman kung gaano siya kahalaga sa 'kin.

My love for my wife is beyond words.

Pinapangako ko, magiging matalino na ako sa pagkilos at pagdedesisyon. Ayoko nang maulit ang nangyari. Ayoko nang masaktan siya. Ayoko nang isipin niyang ipagpapalit ko siya o iiwan. Hinding-hindi. Hindi ko kaya.

Hindi ko na napigilan, hinawakan ko  ang mukha ng babaeng nagmamay-ari ng puso ko. Then, I lean closer to kiss her forehead. And I hugged her. I want her to be with me forever.

Hindi ako magsasawang magpasalamat sa Diyos na si G ang binigay Niya sa akin. Gayiundin sa pagkaloob Niya sa akin ng dalawang malulusog na anak.

—

Nakaidlip ako. Nagising ako sa pagkilos ni Georgina na dahan-dahang iniaangat ang braso ko na nakayakap sa kanya.

"Ayaw mong yakapin kita?" tanong ko.

"Ay! Ang likot ko talaga! Nagising ka tuloy. Sorry, asawa ko."

Agad niya akong niyakap.

"Ano ba'ng gagawin mo?" tanong ko.

"Asawa ko, alas siete na. Kailangan na nating umuwi sa bahay natin. Saka may pasok ka pa kaya. Late ka na," paliwanang niya.

"Ayokong pumasok, asawa ko. Saka mamaya tayong tanghali uuwi."

"Anong hindi ka papasok? Hindi ka na nga pumasok kahapon, e.  Lagot ka sa boss mo."

"Siya ang may kasalanan kung bakit ako nalasing no'n. Ayokong pumasok."

"George,"

"Georgina,"

"Pero bukas, papasok ka na, ha?"

"Yes, asawa ko," sabi ko.

Sa Maevin Company na ako nagtatrabaho.  After a year and a half na pagiging engineer sa The Lees, merged company ng C&K na kompanya ni G noon at KGP, Inc., ang kompanyang pinagtatrabuhan ko noon, napagdesisyunan kong mag-resign na. Ganoon din si Georgina. Kailangan din kasi na maraming experience. Nang malaman ng mga kompanya na wala akong trabaho, sila na ang lumapit sa akin. Ganyan ang kagahandahan ng licensed engineer at kapag naka-top sa board exam. Sa lahat ng nag-offer sa akin, ang Maevin Company ang pinakanagustuhan ko.