Akala ni Jill Morie ay tapos na ang laban, matapos nilang matalo ang Memoire ay payapa na silang namumuhay ngayon sa Isla Ingrata.
Subalit biglang magbabago muli ang takbo ng kanyang buhay nang dahil sa isang pantatraydor ng kaibigan.
Kailangang lum...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"You wanted me to join you because of my dad's money. Tama ba 'ko, Cairo?" hindi man lang siya nagulat nang sabihin ko 'yon sa kanya. Hila-hila namin yung mga maleta namin habang naglalakad papunta sa elevator. After our arrival in Beijing's airport, kaagad kaming pumunta sa isang exclusive hotel para magstay overnight.
"Yup." Casual niyang sabi at pinindot ang elevator button, "Ladies first." Nauna akong pumasok at sumunod silang lima. Nang sumara ang pinto ay nakita ko ang repleksyon naming anim. "Sulitin natin ang pahinga ngayon dahil bukas na bukas pupunta tayo sa Peking University para magregister."
"Pero―"
"No more buts and questions, lady." Aangal pa sana ko pero bumukas na agad yung pinto nung elevator at naunang lumabas si Cairo kasunod nila Finnix. What a jerk.
Huli kaming lumabas ni Cloud, mabilis na naglaho sa paningin namin ang mga traydor naming kasama nang pumasok ang mga 'to sa sarili nilang mga silid, my dad is too generous to provide them each a single room.
"Woah, calling them like that is too much." Here we go again, he's reading my mind.
"Traydor pa rin sila sa paningin ko, Cloud." Sabi ko sa kanya.
"Everything changed now, Jill." Seryoso niyang pahayag, "And your dad is indeed generous para magkaroon tayo ng sari-sariling kwarto."
"What are you saying?" sabi ko at tumuloy ako sa paglalakad, pero sumabay siya.
"I mean, bakit kailangan pa nating maghiwalay ng kwarto?" I rolled my eyes, "Come on, Jill. Ang killjoy ng dad mo." Then tumawa siya ng nakakaasar.
"In the first place hindi naman alam ni dad ang tungkol sa'ting dalawa."
"What?! Bakit nakalimutan nating sabihin sa kanya?!"
"Hay nako, Cloud."
"Well, he's not here, so maybe we can..." akma niya kong aakbayan pero nakaiwas ako.
"Tigilan mo ko." he's teasing me again, hindi ko alam kung matatawa ba ko o maiinis sa kanya.
"I'm just kidding." Tumino na ulit siya. Nasa harapan na kami ngayon ng kwarto ko, "So, see you tomorrow." Binuksan ko na yung pinto ng kwarto ko at tumalikod na siya para umalis.
"Cloud." Pero huminto siya nang tawagin ko siya.
"Why―" I quickly kissed him and then shut the door in his face. 'Madaya ka!' he shouted in his mind and I can't help it but to laugh.
