Trapped in a Candy

Chapter 13: Trapped

His face was too close to mine. Our bodies were touching. And him, saying those kinds of words, like saying my name for the first time, wasn't helping at all! He was just too close and so tempting. His lips were right in front of my eyes, and I... I'm just a little girl. I have a heart so weak, so young, and so fragile!

Masyado akong nadala sa emotions ko at hindi ko napigilan.

"Kiss him" 'Yon ang boses na narinig ko sa utak ko.

"Damn! No way!"

"Kiss him, you know you want to."

"I said, no way! Mamatay man ako, hindi ko siya hahalikan!"

And then I kissed him. I know damn well I should die already.

***

"Hoy! Hindi ka ba titigil sa kakamukmok mo riyan?"

Napatigil ako sa pagre-reflect ko nang may narinig akong boses. Paglingon ko, katabi ko pala si Jump. At nakakulong kami ngayon sa isang kwarto na sa tingin ko ay isang hideout.

"Bakit ka ba umiiyak? Makakatakas din tayo rito," he reassured me.

"H-Hindi naman 'yon 'yong dahilan eh." Umiiyak pa rin ako.

"Eh ano?"

Tumingin ako sa kaniya, wala ba siyang naaalala?

"J-Jump... Tungkol do'n sa nagawa ko..."

He didn't answer, he just looked away.

"H-Hindi ko alam bakit ko nagawa 'yon," patuloy ko.

"Kalimutan mo na 'yon."

Nagulat ako sa sinabi niya. "What? Kalimutan? Hindi mo ba alam na first kiss ko 'yon?"

Tumingin siya sa'kin at nagtaas ng kilay. "It's not something. That's not even a kiss."

"W-Wala lang sa'yo 'yong nangyari?"

"Oo. Wala. Damn. Napaka-softy mo talaga!"

"Softy na naman! Bakit? Ano'ng kinalaman no'n sa pagiging softy?"

"You can't call that a kiss. Kaya isipin mo na lang, wala ka pa ring first kiss hanggang ngayon." Jump squinted his eyes and looked away.

I didn't back down. "Hindi 'yon gano'n kadali! Nangyari na! Hindi puwedeng hindi ko na lang isipin na wala akong first kiss," pilit ko.

"Sino ba'ng may kasalanan? Damn. Ano ba'ng pumasok sa utak mo at ginawa mo 'yon?"

Kung umasta siya, parang wala lang talaga sa kaniya 'yong nangyari!

"Ewan. Ang lapit-lapit mo kasi masyado eh," I said with a long face.

"Forget about it, okay? That's nothing. A Softy like you doesn't know how to kiss."

"What the? Sobra ka namang magsalita!"

"Dammit! For heaven's sake! Do you want me to show you what a real kiss is like?" Pagkasabi niya no'n ay hinawakan niya 'yong mukha ko at nilapit sa kaniya.

Napalunok ako at nakatitig lang siya nang matagal. Hindi ako makahinga sa sobrang kaba. Then after a while binitawan na niya 'yong mukha ko at tumingin siya sa malayo.

"What a wuss," he whispered, "Why would I even bother? Stupid Softy."

"Ano?" I reacted.

"Hoy! Baka nakakalimutan niyo, nakakulong kayo ngayon!"

Napatigil ako nang may narinig kaming boses na nanggagaling pala sa speakers. Jeez! Lahat ba ng lugar sa mundo kailangan may speakers?

Bumulong sa'kin si Jump, "Hey Softy, kahit ano'ng mangyari, 'wag mong babanggitin ang WSC, okay?"