Chapter 5: Kiro

2.2K 51 4
                                    

Chapter 5

I don't fit in, and I don't want to fit in.

ATHENA MINERVA POV:

Hinawakan niya ang kamay ko, kung dati ay kinikilig sa bawat hawak niya sa akin ngayon ay wala na. Wala na akong nararamdaman na kilig. Nawala na talaga ang nararamdaman ko sakanya, or they say feelings. After all these years, mawawala at mawawala talaga ang feelings ko sakanya. Nakalimutan ko nga naging magkaibigan at nakilala ko ang isang Aeneas o Aechean del Prado.

"Athena..." I stared at him, "Yes? Gusto mo bang sumama samin ni Kiro?" I asked him. Napansin ko ang pagkagulat sakanyang mukha.

"Athena..." muling aniya, sumabat naman bigla si Kiro na ngayon ay hawak ang kabilang kamay ko

"Let's go, Athena. I'll give you the happiest date ever!" masayang ani Kiro sakin, ginulo ko muli ang kanyang buhok. Itong batang 'to, hindi matutonh tawagin akong ate.

"Kiro, you can't go without me" Aechean told his brother, Kiro suddenly rolled his eyes.

"I'm with Athena at magddate kami, so leave us alone kuya" he told him, I chuckled. Ang cute nya magtagalog.

Tumingin ako kay Aechean and smiled, I caught his attention by that, "It's okay, ako na bahala kay Kiro. Mukhang may lakad ka pa, at ako na rin maghahatid pauwi sakanya. Don't worry I'm harmless" I told him

"Pero kailangan..."

"Did you hear what she said? You can leave now, kuya. We're fine"

"Okay fine, iiwan na kita but let me remind you Kiro Klein you're still young to date a girl." Kiro rolled his eyes again but didn't speak again.

"Pwede ba tayong mag-usap kung kailan ka pwede? Pwede ba Athena?" napaisip ako bigla, bakit mag-uusap kami? Seriously?

"May I ask something? Ano ba ang kailangan natin pag-usapan?" I asked him, lumunok siya. Nag-dadalawang isip siya kung sasabihin niya sa harap ng kapatid niya o hindi.

"hmmm...." tumingin siya muli sakin, "about us..." mahinang sambit niya, tamang tama lang na marinig ko.

kinuha ko ang calling card sa bukas ko at binigay sakanya, "Call me and set an appointment if you want us to talk." at umalis na kami ni Kiro doon.

"Athena, magkakilala ba kayo ni kuya?"

"Ikaw talagang bata ka, ba't di mo ko tawaging ate? I'm older than you kiddo" ngumuso siya, "I like you---ohhh, no---I'm starting to love you, I don't want to be a kid, I want to be your man" nalaglag ang panga ko

"Ikaw talaga" and I laughed, but I swear---he looked so serious right now.

"Masyado ka pang bata para ganyan, Kiro" I told him while we're walking.

"I will be seven years old next 2 months..." he whispered, I chuckled again. "Okay okay, you will be my man okay?" namula siya bigla at hindi nakapagsalita.

"ang cute mo talaga" at humagikgik ako, "I'm handsome, cute is only for dogs." Lalo akong natawa, lalo siyang nagiging cute sa paningin ko. I seriously want to adopt him!!!


"Where did you go, Athena?" dad asked me, I smiled. "You look so happy...?" He added

"I was with Kiro, we had fun dad" nakangiting ani ko, ngumiti pabalik si dad sakin.

"I'm happy that you are happy, Athena." Dad is a loving father and a loving husband but in the other hand, our mom died because of breast cancer. Until now, dad is hiding his emotions towards mom's death. Ayaw niyang ipakita sa amin na nalulungkot siya. Sinisisi pa nga niya ang kanyang sarili sa pagkamatay ni mom, but God knows that it is not his fault and it is God's plan for us.

"Athena..."

"yes dad?"

"Hermes wants to talk to you" he told me natahimik ako. "Please dear, magkaayos na kayong tatlo nina Hephaestus" he added, yumuko ako. Ayoko silang kausapin. Yes, sila ang naging dahilan kung bakit lumayo ako kay Aechean at kung bakit nasa ibang bansa ako at kung bakit ngayon ay wala na ang feelings ko pagdating sakanya pero kahit balik-baliktarin ang mundo, hindi mawawala ang galit na nasa puso ko hanggang ngayon. Ginusto ko naman na unalis ng bansa pero hindi sa ganong paraan, they forced me. They forced me to leave at yun ang pinakaayoko ko, ang pnipilit ako.

"I need time and space from them, dad. Hanggang ngayon ay galit pa ako sakanila" malamig na ani ko.

"I don't fit in at their so called world, and I don't want to fit in." isang makabuluhan na sabi ko.

Costello 1: AthenaWhere stories live. Discover now