Chapter 22: Rose Marie

1.2K 32 0
                                    

Stupid questions deserve sarcastic answers.

ATHENA MINERVA POV:

Napatigil ako sa pagmamaneho ng may humarang sa dinadaanan ko. shit. Ano na naman ba 'to? Wala akong sa mood makipagbangayan, darn.

Binulsa ko sa likuran ko ang baril na palaging nakahanda sa kotse at lumabas, habanh suot suot ko ang sunglasses na binili sakin ni Apollo noong isang buwan. Oh god, I miss them especially Artemis. Kailan kaya sila uuwi? sigh

May lumabas na dalawang lalaking nakasuit, bodyguards huh? argh, sino na naman ba ang may pakana nito? Is it dad? The mighty Zeus Costello? Or fuck, I have nothing on my mind.

"Get out of my way, bastards. You're ruining my day" malamig na banta ko sakanila pero hindi sila natinag

"gusto ka lang makausap ng amo namin, Miss Costello. We're harmless" tinaasan ko sila ng kilay, "sinong amo? Is it my dad? or one of my dad's enemy?" bumukas bigla ang bintana ng kotse at nakita ko doon ang reyna ng mga Levesque, ang nanay ni Alexander na Rose Marie Levesque. Oh damn.

"Rose Marie" ani ko, hindi ko siya tinatawag na tita because I hate formality and we're fine with that.

"We need to talk, Athena" and one more thing about her, she freakin' hate me. Hindi dahil Costello ako kundi inagaw ko daw ang pinakamamahal niyang anak like duh, may anak pa siyang isa na Agel but Agel is a rebel, black sheep and nowhere to found.

"Kung tungkol ito sa paghihiwalay samin ni Alexander, don't bother to ask me Rose Marie. I hate repeating my answer"

"Wala ka talagang galang bata ka, anak ka talaga ni Minerva" niyukom ko ang kamao ko sa inis, I don't want to kill this old hag but she's getting on my nerves.

"You are right, anak talaga ako ni Minerva Forbes - Costello so stop getting on my nerves Rose Marie before I pull the trigger" inis na sabi ko, natawa naman siya. "Oh dear, hindi mo ko matatakot sa maliit mong banta. I have my men around you"

"You should stop underestimating me Rose Marie, kung nga ang pinakatatakutan niyong anak na si Alexander takot sakin paano pa kaya ang sarili niyang ina na walang ginawa sa buhay kundi ang gumastos lang gumastos" and now, I already hit her nerves because she signaled her men to hold. This old hag. Hindi ako nagpumilit noong hinawakan nila ako. I don't to ruin my dress for God's sake!

"Let me go, bastards" kinuha ng isa sakanila nag baril sa likuran ko, I cursed. Fuck, dapat kanina ko pa sila pinagtatadtad ng bala. Damn.

"Now, you have no gun Athena. What would you do dear!" pinikit ko ang mata ko para pakalmahin ang sarili ko. Shit, I really hate this old hag. Kung hindi ko lang mahal si Alexander noon ko pa 'to pinatay.

Magsasalita pa sana si Rose Marie, ngunit may apat na kotse na tumigil sa amin at nagsilabasan ang mahigit na sampung tao, fuck, saviors.

"Sino sila!?" singhal ni Rose Marie, namumula ang kanyang mukha sa sobrang inis at galit. Lumabas naman sa isang kotse ang lalaking nakasalamin, kasing edad niya si Dad, pero hindi iyon si Dad. Well, that's impossible.

Rose Marie suddenly cursed, "Not again, this asshole" napakunot ang noo ko habang nakatingin sa lalaking yun. Sino siya? He looked familiar to me, parang nakita ko na ang itsura niya. Wait, siya yun-yung katabi ni mommy sa litrato nito.

"Mommy!" tawag ko sakanya habang hawak hawak ang litrato na nakalkal ko sakanilang kwarto ni daddy, hihi

"Yes darling?" umupo ako sa lap niya at pinakita sakanya ang litrato na hawak, "Look mommy! I saw you with someone else!" kumunot ang noo niya at tinignan ang sinasabi kong someone elsa

"Sino po 'to? Is he your friend when you were younger?" napansin ko ang mapakla niyang ngiti. "King Samuel, that's his name" nanlaki ang mga mata ko. "Is he a King, mommy?" mommy chukled. He is a prince, darling pero ayaw niyang maging prince"

"Wooow" nakakamangha naman ang kaibigan ni mommy, "and he is not just a friend darling..." napatingin ako muli kay mommy. She looked so sad while talking about the guy.

"Before I met your dad, siya ang nag alaga sakin, and he loved me than I loved him, darling"

Hinaplos ni mommy ang buhok ko, "Kilala ka niya darling, you met him once and he promised to you that he will protect and love you like what he done for me"

"King Samuel..." mahinang ani ko habang nakatingin pa rin sa lalaking yun, walang emosyon sa mukha niya.

"Rose Marie" madiin na bigkas nito kay Rose Marie, "Get Lost Samuel! Wag kang makialam sa problem namin!" singhal sakanya ni Rose Marie but King Samuel didn't listen.

Naramdaman ko na sakanila nakatuon ang tingin ng nga lalaking nakahawak sakin kaya ginawa kong pagkakataon yun para makatakas. I used my judo skills, I should thank Hephaestus for this but no thanks

Wala pang minuto bagsak na ang mga tauhan ni Rose Marie sakin, idiots. Dinampot ko ang baril na nasa lapag at inayos ang sarili ko. Lumapit ako sa gawi nina King Samuel.

"Let her go, King Samuel." utos ko, pero hindi siya natinag. I rolled my eyes

"Walang sinuman ang mag uutos sa hari kundi ang sarili lamang niya" tinaasan ko ang isang lalaking nagsalita, I guess he is the right hand of King Samuel. Jeez, oo nga pala. Hari na pala siya ngayon, literally.

I point the gun directly at Rose Marie, "run before I pull this trigger, Rose Marie" lalo siyang namutla at kaagad niyang pinaandar ang kotse at lumisan na.

I grinned, "Nice timing, King Samuel" tumingin siya sakin, malamig ang kanyang mukha pero bigla itong nagkaroon noong tumingin siya sakin.

"Iha" I smiled, "Thank you saving me, King Samuel. You have lots of men here" ani ko

"Dapat pinatay na natin siya at baka may magawa pa siya ulit sayo" madiin na aniya, I shrugged. "No need, si Alexander na bahala sakanya"

"Your boyfriend should protect you, Athena"

"Pinoprotektahan naman niya ako, bad timing lang na nasa hawaii siya"

"Pumasok kana sa sasakyan, ihahatid na kita sa pupuntahan mo" utos niya sakin, "I don't want to leave my car, King Samuel. Thank you for the saving moment and sorry for the inconvenience" pinuntahan ko na ang kotse ko na salamat sa Diyos walang gasgas.

"Let's talk sometimes, King Samuel" I salute at him and he suddenly chuckled. Pumasok na ako sa kotse at pinaandar ito.

Simula noong namatay si mommy, iniisip ko na sana si King Samuel nalang ang nakatuluyan ni mommy because I know how King Samuel loves my mommy than how my Dad loves her. I don't want to campare them pero hindi ko maiwasan. What if mommy never loved dad? Paano kung si King Samuel talaga ang nilalaman ng puso ni mommy noon pa man, edi sana masaya si mommy ngayon but I guess fate is really deadly.

Mommy loves dad so much even it kills her, even it hurts her and even dad cheated on her many times. While dad, he only need mommy, and he only loves her. He didn't love her more than mommy loves him.

Ayun ang pagkakaiba nila ni King Samuel-King Samuel loves mommy so much, so fucking dearly while dad, he only loves mom. fucking the end.

But I will never question why mommy choose dad than King Samuel. Because in the end, Minerva will truly love Zeus even it kills her.

Costello 1: AthenaWhere stories live. Discover now