Costello 1: Athena

Chapter 7: Help

Chapter 7

In the battle between the heart and the brain, chaos wins.

ATHENA MINERVA POV:

Huminga ako ng malalim at tumingin sa mga papeles na nakatambak sa harapan ko ngayon, ano ba itong napasukan ko. Hindi ko aakalain na ganito pala katindi ang maging CEO. I totally forgot, isa pala kami sa mga mayayaman na pamilya sa buong bansa lalong lalo na ang kompanya namin. Darn.

Tinawagan ko si dad para naman makahingi ng tulong sakanya, "Yes dear?"

"Dad, pwede ka bang magpadala ng tulong dito? I can't handle this!" I heard him chuckled.

"Fine dear, I'll send you a helper, akala ko kakayanin mo mag-isa ang magiging trabaho dyan."

"dad naman, I'm not superwoman nor harley quinn okay?" he laughed once again, bakit ba palaging tumatawa si dad ngayon? Is he really that happy?

"I'm hanging up, dear. Goodluck, Aechean will help you" para akong napipi sa huling sinabi ni dad, w-what? Aechean? fucking serious? Ilang minuto ang makalipas, pumasok ang assistant ko at may kasabay siya. The one dad's talking about, Aechean. Pangalawang beses na namin magkita, at ganon pa rin ang nararamdaman ko from the first time I met him once again. No feelings attached.

Wala na talaga. Walang wala. Parang feelings niya sakin dati, walang wala.

"Hindi ko aakalain na ikaw ang ipapadala ni dad sakin" I asked him and stared at him. Napalunok siya at ngumiti. Is he nervous? Is Aeneas Del Prado is fuckin' nervouse in front of me? Seriously? I can't believe it. .

"First time kong makita na manerbyos ka sa harapan ko" and I chuckled. "Get a chair and sit besides me." I told him. Tumango naman siya at umupo na siya sa tabi ko.

I felt a strange feeling around us, awkwardness? Uh-oh. I hate this feeling fuck.

"ahmm, hindi ka manlang ba magsasalita or what? I don't like this kind of feeling" tuloy tuloy na sabi ko, lumunok ulit siya. Wala ba siyang balak kausapin ako? Does he become deaf?

"What are you thinkin' about?" I asked him seriously, nagulat naman siya. "A-Athena. ." lumunok na naman siya. Hindi kaya siya nauubusan ng laway or what? Mygod.

"A-About us..." I smiled at him, "Alam kong naninibago ka, but sana bumalik nalang tayo sa dati? Friends?" I asked him, nagulat siya sa naging sagot ko.

"F-Friends?" tumango ako, "Yes, diba friends naman tayo kahit noon?" hindi siya nakapagsalita. Mukhang mali ang naisagot ko, pero bakit naman? Tama naman ang pagkakaalam ko ha? We're just friends, just friends.

"Ituloy nalang natin 'to, okay?" hindi siya sumagot at tumango nalang.

MGA ILANG ORAS namin inaayos ang mga papeles at hindi pa kami kumakain ng lunch. Nakakapagod pala na magtrabaho. Dapat hindi ko nalang 'to tinanggap.

Tumayo ako at inistrech ang kamay ko at katawan ko. "Gusto mo bang maglunch? My treat" nakangiting ani ko, nabigla siya. Bakit ba parati nalang siya nabibigla? Napasobra ba siya sa kape? Tsk.

Tumigil ako sa pag-aayos ng buhok ko ng bumukas ang pintuan. Napakunot ang noo ko, secretary ko ang pumasok.

"Athena, may gustong kumausap sayo" napakunot ang noo ko, "Sino?" I asked her, at may pinapasok siyang pamilyar sa paningin ko. I hid the shock at my face. Dion. Dion Del Prado.

My face hardened, anong ginagawa niya dito? "Leave us for a while, Ces" I told my secretary. Sinara niya ang pintuan, at naiwan kaming tatlo dito. Me and the two Del Prado's.

"Dion. Dion Del Prado, a warm welcome for you. What are you doing here?" I asked him coldly, akala ba niya kaagad kong makakalimutan ang pagpapaasa niya sakin? My god, siya ang mas nanakit sakin kaysa kay Aeneas.

Hindi siya sumagot kundi tingin lang ang binigay niya sakin, nakita ko ang seryosong tingin niya sakin. "Kuya, anong ginagawa mo dito?" Aeneas asked his brother, at nilapitan niya ito. Magkahawig nga sila, pero mas gago si Dion. Isang malaking paasa. Parehong Del Prado ang minahal ko at sa kanilang dalawa, walang tumanggap sa pagmamahal na yun. Ang isa pinaasa ako, ang isa naman tinapon lang at nafriendzone ako. Diba ang sakit? Lahat na ata nakuha ko na, tangina.

"Let us talk privately, Thea" napataas ako ng kilay gayon din si Aeneas. Oh I see, hindi niya alam na may nakaraan kami ng kapatid niya. Bad for him, I guess.

"Kuya, what are you talking about?" but Dion didn't answer him. He just stared at me like I'm the only person in this room. What the hell are you thinking Dion?