Ο Τρωικός Πόλεμος [Cover By -truesoul]

XIV Ιφιγένεια

Οι άνεμοι είχαν πάψει να φυσούν στην Αυλίδα. Λες και οι άνεμοι είχαν παγιδευτεί από τον Αίολο και δε φυσούσαν πια. Αν και η άπνοια ευνοεί ορισμένους, στρατιώτες και στρατηγούς που ετοιμάζονται για εκστρατεία δε βοήθησε ποτέ.

Ο άνεμος δε φυσούσε. Κι αφού δεν υπήρχε άνεμος πώς θα ξεκινούσαν τα καράβια για την Τροία;

Αυτή ήταν η ερώτηση που τριβέλιζε το μυαλό του βασιλιά Αγαμέμνονα για πολλές μέρες και νύχτες. Είχε χάσει τον ύπνο του. Είχε πάψει να ξεκουράζεται και δε σταματούσε να σκέφτεται.

Είχαν στείλει δώρα στους ναούς όλων των θεών. Και τίποτα δεν είχε συμβεί.

Είχαν προσευχηθεί όλοι μαζί στον Αίολο και στον Δία. Και τίποτα δεν είχε συμβεί.

Η τελευταία τους ελπίδα ήταν το μαντείο. Ο Αγαμέμνονας φρόντισε να σταλούν οι πιο αξιόπιστοι Αχαιοί στους Δελφούς για να ακούσουν τη συμβουλή της Πυθείας και να του τη μεταφέρουν. Ο σεβάσμιος βασιλιάς Νέστορας και ο ταχύς πρίγκιπας Αίαντας της Λοκρίδας. Η απάντηση που έφεραν δεν έβγαζε κανένα νόημα.

Η τελευταία του ελπίδα ήταν ο μάντης Κάλχας. Είχε κανονίσει να μαζευτούν όλοι οι Αχαιοί στο λιμάνι για να ακούσουν όλοι την προφητεία του γέροντα ιερέα του Απόλλωνα.

Αλλά και αυτή η προφητεία κάθε άλλο παρά ανακούφιση έφερε στον Αρχιστράτηγο των Αχαιών.

Η θεά Άρτεμις είναι εξοργισμένη μαζί σου, βασιλιά Αγαμέμνονα. Ποτέ δεν έχεις θυσιάσει σε εκείνη κι όμως ζητάς τη βοήθειά της, όταν χρειαστεί. Ας μην αναφέρω το πόσο οργισμένη αισθάνεται που έχεις σκοτώσει δυο φορές ιερά της ζώα και μάλιστα καυχιέσαι ότι το έκανες καλύτερα κι από εκείνη! Κάποτε της είχες υποσχεθεί το ομορφότερο πλάσμα των Μυκηνών. Κι αυτό είναι η πριγκίπισσα Ιφιγένεια. Αυτή, λοιπόν, την κόρη θα προσφέρεις ως θυσία στη θεά κι έτσι μόνο θα την εξευμενίσεις!

Ο Αγαμέμνονας είχε μείνει άλαλος. Ήθελε να τα βάλει με τον Κάλχα, μα γνώριζε ότι δεν θα κέρδιζε. Με τίποτα, όμως, δεν ήταν διατεθειμένος να θυσιάσει την αγαπημένη του κόρη, έστω κι αν δεν ήταν.

"Αποκλείεται να το δεχτεί αυτό η Κλυταιμνήστρα!" Είχε αναφωνήσει, η πρώτη πρόφαση που βρήκε.

"Κανένας δεν το θέλει," υποστήριξε ο Μενέλαος. "Αλλά πώς θα μαλακώσουμε τη θεά για να αφήσει τους ανέμους να φυσήξουν;"

Ο Αγαμέμνονας γνώριζε πολύ καλά ότι ο αδερφός του είχε δίκιο. Αλλά δεν θα θυσίαζε το κορίτσι του για κανέναν λόγο.