႐ိႈင္းတို႔စာသင္ဖို႔စာၾကည့္ခန္ထဲသြားေတာ့
"ဟို ဖူးေလ ကိုကိုလို႔ေခၚလို႔ရလား"
"ဟင္ ဘာေျပာတာ"
"ဖူးကေလ ဒီကအကိုကို
ကိုကိုလို႔ေခၚလို႔ရမလားဟင္"
"အာ ရတယ္ အခုေတာ့ စာသင္မယ္
စာအုပ္ထုပ္ေတာ့"
"ဟင့္ စာသင္ေတာ့မွာလား
စာမသင္ခ်င္ေသးဘူး
ဆရာ့အေၾကာင္းေျပာျပေလေနာ္"
"ဒီမွာ မင္းစာသင္မွာလား
မသင္ဘူးလား"
"သင္မွာေပါ့ ကိုကိုရဲ႕
ဒါေပမဲ့"
"ကယ္ေတာ္ေတာ့
ဘာမွထပ္မေျပာနဲ႔"
တစ္ခ်က္ေလာက္ေဟာက္လိုက္မွၿငိမ္သြားသည္
ဒါေတာင္တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္္ထ ထၿပီးေတာ့ေဖာက္ေသးတယ္ ဘယ္လိုမွန္းကိုမသိ အပိုးကိုမက်ိဳးဘူးရယ္
ငယ္ေလးကိုစာသင္ရင္ေကာ ဘယ္လိုေနမလဲမသိ
စာသင္ခ်ိန္ႏွစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္သင္ၿပီးေတာ့
စာၾကည့္ခန္းကတြက္လာလိုက္သည္
ထိုအခ်ိန္အေပၚထပ္မွဆင္းလာေသာအန္တီ
"ဟယ္ သားျပန္ေတာ့မွာလား"
"ဟုတ္အန္တီ ျပန္ေတာ့မယ္
ငယ္ေလးေကာသက္သာရဲ႕လား"
"ေအး အဖ်ားေတာ့က်သြားၿပီ
အခန္းေအာင္ေနတယ္
သားသြားၿပီးတက္ၾကည့္ခ်င္တက္ၾကည့္ေလ"
"အဲ့လိုရလား ဒါဆိုသားတက္ၾကည့္မယ္ေနာ္"
"ေအး သား အေပၚထပ္တည့္တည့္တက္
ညာဘက္ႏွစ္ခန္းေျမာက္ကငယ္ေလးအခန္း"
"ဟုတ္ကဲ့ အန္တီ ေက်းဇူးပါ"
႐ိႈင္းငယ္ေလးကိုၾကည့္ဖို႔အေပၚတက္လာလိုက္သည္ ဒါေပမဲ့ငယ္ေလးနဲ႔သူနဲ႔ကသိပ္ျပီးခင္မွမခင္တာ တက္ၾကည့္လို႔ေကာင္းပါ့မလား
႐ိႈင္းလည္းအေပၚဘဲဆက္တက္ရမလား
ေအာက္ဘဲျပန္ဆင္းရမလား ေျခတံုခ်တံုျဖစ္ေနေတာ့
"ေခ်ာက္"
ငယ္ေလးအေပၚထပ္မွာမေနခ်င္တာနဲ႔ျခံထဲဆင္းၿပီး
လမ္းေလ်ွာက္ဖို႔ေအာက္ဆင္းဖို႔တံခါးဖြင့္ေတာ့
ေလွခါးမွာအေပၚတက္ရန္ျပင္လိုက္ၿပီးမွေအာက္ျပန္ဆင္းလိုက္ တစ္ေယာက္တည္းအလုပ္႐ႈပ္ေနတဲ့ကို႐ိႈင္းကိုေတြ႔လိုက္သည္
