ဇြဲ ဒီေန႔ အိမ္ကမမ ခိုင္းထားတဲ့အလုပ္လုပ္ေပး
ရမွာမလို႔ သင္တန္းမသြားဘဲ မမခိုင္းသည့္
ေနရာသို႔သြားရန္ျပင္ဆင္ေနရသည္
"ဇြဲေလး မမဒီမွာ ပစၥည္းေတြထားခဲ့ၿပီေနာ္
ဦးေလးကိုလည္းေျပာေပးပါအုန္း
က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ပါလို႔
အိမ္ကလူႀကီးေတြမအားလို႔ လို႔ပါေျပာေပးေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ဗ် ဦးေလးကိုမမေျပာတဲ့ဟာေတြ
အကုန္ျပန္ေျပာေပးမယ္ အိမ္ကလူႀကီးေတြ
မအားတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူးဗ်
က်ြန္ေတာ္႐ွိတာဘဲေလ"
"ေအးပါ လူႀကီးေပါက္စေလးရယ္"
"ဟင့္ ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္သြားၿပီ"
ႏွာေခါင္းေလး႐ႈံ႕ျပကာတြက္သြားေသာ
ဇြဲေလးကိုၾကည့္ၿပီးသဇင္မွာ အခ်စ္တိုးရသည္
မိသားစုထဲမွာ အငယ္ဆံုးေလးျဖစ္သည့္
အျပင္ ခြၽဲကလည္းခြၽဲတက္ေသး
တစ္ခါတစ္ေလက်ရင္ကတ္ကတ္လန္ေအာင္
လည္းရန္ျပန္ေတြ႔တက္ေသးသည္
အခုလည္းၾကည့္ အသက္ကျဖင့္၁၆ ျပည့္တာ
မေန႔တေန႔ကမွ အဲ့ဒါသူကိုယ္သူလူႀကီးတဲ့
ဇြဲလည္း ဦးေလးအတြက္ထည့္ေပးလိုက္ေသာ
ဆန္ျပဳတ္ခ်ိဳင့္ေလးကိုပိုက္ၿပီး ဓာတ္ေလွကား
နံပါတ္ကေလးမ်ားကိုေမာ့ၾကည့္ေနသည္
ထိုေနာက္ဇြဲေဘးနားကိုလူႀကီးတစ္ေယာက္လာ
ရပ္တာမို႔ စပ္စုသည့္အေနျဖင့္လည့္ၾကည့္မိ
သည္
ဟင္ လူႀကီး လူႀကီးကဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲ
ထိုအခ်ိန္ဓာတ္ေလွကားေလးကအခ်ိန္မွီပြင့္လာ
ၿပီး လူႀကီးကေတာ့အရင္ဝင္သြားသည္
ဇြဲလည္း ကုပ္ကုပ္ကေလးဝင္သြားၿပီး
ဓာတ္ေလွကား ၁၀ ႏွိပ္ရန္လက္အလွမ္း
ထိုနံပါတ္ေပၚသို႔ေနာက္ထပ္လက္တစ္ဖက္က်
ေရာက္လာသည္
ထိုအခါမွလူႀကီးကဇြဲမွန္းသိပံုသည္
"ဟာ ခ်ာတိတ္"
"မေတြ႔ရတာၾကာၿပီေနာ္ လူႀကီး"
"အင္းေနာ္ ခ်ာတိတ္ကဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲ"
ဇြဲလည္းရင္ခြင္ထဲမွာပိုက္ထားသည့္ဆန္ျပဳတ္ခ်ိဳင့္
ေလးကိုေျမႇာက္ျပကာ
"ဒီမွာေလ ဦးေလးအတြက္လာပို႔တာ
လူႀကီးကေကာ"
"ကိုယ္က ဒီမွာကိစၥေလး႐ွိလို႔"
