အတၱ​ေရာင္​ျခယ္​

~10~

ငယ္​​ေလးတို႔ ၁ဝ တန္​း စာ​ေမးပြဲႀကီး​ေျဖၿပီး
​ေနာက္​တပတ္​ ​ေခ်ာင္​းသာကို အပန္​း​ေျဖခရီးတြက္​ၾကသည္​
ခရီး​တြက္​ျဖစ္​ရသည္​့အ​ေၾကာင္​းအရင္​းက
႐ိႈင္​း​ေၾကာင္​့
အိမ္​ကိုလာၿပီး ငယ္​​ေလးတို႔စာ​ေမးပြဲပီးရင္​ အပန္​​ေျဖလို႔ရ​ေအာင္​ ငယ္​တို႔မိဘ​ေတြဆီလာၿပီး
ခရီးတြက္​ဖို႔ခြင္​့လာ​ေတာင္​းကာ ငယ္​​ေလးကို႐ိႈင္​းႏွင္​့အတူလိုက္​ရန္​လာ​ေခၚျခင္​း​ေၾကာင္​့ပင္​

႐ိႈင္​းတို႔ ဒီ​ေန႔ ​ေခ်ာင္​းသာသြားမွာမို႔ ငယ္​​ေလးတို႔ကို​ေခၚရန္​အိမ္​သို႔ ႐ိႈင္​းရဲ႕ BMWကား​ေလး​ေမာင္​းႏွင္​းကာ

ငယ္​လည္​းဒီ​ေန႔ ခရီးသြားမွာမို႔အိမ္​​ေအာက္​မွာအထုပ္​မ်ားႏွင္​့​ ကို႐ိႈင္​းကို​ေစာင္​့​ေနကာ
ငယ္​ရဲ႕မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆိုင္​မွာ​ေတာ့ ငယ္​့အမ ဖူးဖူး
အက်ႌလက္​ျပတ္​​ေလးကိုခါး႐ွည္​​ေဘာင္​းဘီတို​ေလးျဖင္​့ ဝတ္​ဆင္​ထား​ေသာ သူမရဲ႕​ေပါင္​းတံလွလွ​ေလး​ေပၚ​​ေနၿပီးေနကာမ်က္​မွန္​ ကိုဆံပင္​​ေပၚလွန္​တင္​ၿပီး ​ေျခခ်ိတ္​ထိုင္​ကာ ဖုန္​းၾကည္​့​ေန​ေသာ မမသည္လည္း ​​ငယ္​​ေလးတို႔ႏွင္​့လိုက္​ရန္​ အထုပ္​အပိုးမ်ားအသင္​့ႏွင္​့ ႐ိႈင္​းကိုထိုင္​​ေစာင္​့​ေနျခင္​းပင္​

"တီ တီ တီ"

​ေအာ္​ ​ေ​တြးရင္​းတန္​းလန္​းနဲ႔ ကားဟြန္​းတီသံၾကားတယ္​ ကို႐ိႈင္​းလာၿပီနဲ႔ထင္​တယ္​
ငယ္​​ေလး လည္​း ကား​ေပၚမွဆင္​းလာသည္​့ ကို႐ိႈင္​းကိုၾကည္​့လိုက္​ရာ

အို ဟာဝိုင္​ရီ အက်ႌကို​ေဘာင္​းဘီတိုနဲ႔တြဲဝတ္​ၿပီး
ေနကာမ်က္​မွန္​ကို အက်ႌမွာခ်ိတ္​ထားကာ
ဆံပင္​​ေတြကို ဂ်ယ္​ အကူအညီနဲ႔သပ္​တင္​ထား​ေသာ ကို႐ိႈင္​းက ဒီ​ေန႔ အလြန္​တရာမွၾကည္​့လို႔​ေကာင္​း​ေနသည္​

"ငယ္​​ေလးတို႔ အဆင္​သင္​့ျဖစ္​ၿပီလား"

"ျဖစ္​ၿပီ ကို႐ိႈင္​း"

"ဖူးဖူး​ေကာ အဆင္​့သင္​့ျဖစ္​ၿပီမလား
အဆင္​သင္​့ျဖစ္​ရင္​သြားရ​ေအာင္​"

"ဟုတ္​ကဲ့ ကိုကို"

"​ေပး ငယ္​ ကိုယ္​ကို အထုပ္​​ေတြ"

"ရတယ္​..."

"ကိုကို ဖူးဖူးရဲ႕ အထုပ္​​ေတြကူသယ္​​ေပး​ေလ
​ေဇယ် ရဲ႕အထုပ္​ကနည္​းနည္​း​ေလး
သူပါသာသူ ​ေတာင္​သယ္​ႏိုင္​တယ္​
ဟုတ္​တယ္​မလား ​ေဇယ်"

"ဟုတ္​တယ္​ ကို႐ိႈင္​း ငယ္​သယ္​ႏိုင္​တယ္​
မမကိုဘဲဝိုင္​းသယ္​​ေပးလိုက္​​ပါ​ေနာ္​"

"ဒါ​ေပမဲ့ .....
ရတယ္​ဆိုရင္​လည္​း ​ေပးဖူးဖူး ကိုယ္​ကိုအထုပ္​​ေတြ"

႐ိႈင္​းလည္​းအထုပ္​​ေတြသယ္​ၿပီး ကား​ဆီအရင္​သြားႏွင္​့လိုက္​သည္​

"ဟဲ့ ​ေဇယ် နင္​ ၾကည္​့ၾကပ္​ၿပီး​ေန​ေနာ္​
ကိုကိုနား သိပ္​မကပ္​နဲ႔
ဘယ္​လိုမွန္​းမသိဘူး မိန္​းမလိုလို ​ေယာက်ာ္​းလိုလိုနဲ႔ ​ေပ်ာ့တိ​ေပ်ာ့ဖက္​နဲ႔ ၾကည္​့လိုကိုမရဘူး
#^'*\€|±/&"

တြက္​သြားႏွင္​့ၿပီျဖစ္​​ေသာ အမကိုၾကည္​့ရင္​း ကိုယ္​့ကိုယ္​ကို လည္​းျပန္​ၾကည္​့မိသည္​
ငယ္​ငယ္​​ေလးတည္​့က ႏွလံုး​ေရာဂါ အခံ႐ွိတာမို႔
ျခဴခ်ာလြန္​သည္​ သူ႔မွာ အျမဲျဖဴ​ေဖ်ာ့​ေနၿပီး
အသက္​အ႐ြယ္​ႏွင္​့မွ မလိုက္​ ညက္​လြန္​းသည္​့ကိုယ္​့ကိုယ္​ကိုအားမလိုအားမရျဖစ္​ရသည္​

တစ္​ဦးတည္​း​ေသာ အရင္​းႏွီးဆံုးသူငယ္​ခ်င္​းျဖစ္​သည္​့​ေက်ာ္​စြာ​ေျပာ႐ွာပါသည္​

မင္​းကၾကည္​့ၾကည္​့​ေလ မိန္​က​ေလးနဲ႔တူ​ေလဘဲတဲ့

​ေတြး​ေနတာ​ေတြရပ္​ၿပီး အထုပ္​​ေတြဆြဲကာ
ကို႐ိႈင္​းဆ​ီကိုသာ​ေျပးသြားလိုက္​သည္​

ကား​ေပၚအထုပ္​​ေတြတင္​ၿပီး​ေတာ့ကား​ေပၚတက္​​ေတာ့​ေမာင္​းသူ​ေနရာမွာကို႐ိႈင္​းကဝင္​ထားၿပီး

"ငယ္​ ကိုယ္​နဲ႔အတူအ​ေ႐ွ႕မွာလာထိုင္​​ေလ"

ထိုစဥ္​ မမ၏မ်က္​​ေစာင္​းကငယ္​ဆီျပန္​႔လႊင္​့လာသည္​

"ရတယ္​ ကို႐ိႈင္​း ငယ္​​ေနာက္​မွာဘဲထိုင္​​ေတာ့မယ္​ မမကသြားထိုင္​လိုက္​ပါလား"

"ဟုတ္​တယ္​ ကိုကို ​ေဇယ်ကကားမူး​ေတာ့ အ​ေနာက္​ဘက္​မွာ​ေခ်ာင္​​ေခ်ာင္​ခ်ီခ်ီ ထိုင္​လို႔ရတယ္​​ေလကိုကိုရဲ႕ အဲ့​ေတာ့ ဖူး အ​ေ႐ွ႕မွာလာထိုင္​မယ္​​ေနာ္​"

​ေျပာလည္​း​ေျပာၿပီး ဖူးဖူးကား​ေခါင္​း​ခန္​႔​ေ႐ွ႕ကိုဝင္​ထိုင္​လိုက္​သည္​
ငယ္​​ေလး ကား​ေနာက္​ခန္​းမွာဝင္​ထိုင္​ၿပီး နားၾကပ္​​ေလးတပ္​ကာ ျပတင္​​း​ေပါက္​​ေလးကိုမွီၿပီး လိုက္​ခဲ့လိုက္​သည္​

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~